Википедија

Kventin Tarantino

američki Režiser, Scenarista, Producent i Glumac

Kventin Džerom Tarantino (engl. Quentin Jerome Tarantino, IPA: /ˈkwɛn.tɪn dʒə.ˈroʊm ˌtær.ən.ˈtiː.noʊ/; Noksvil, 27. mart 1963)[1] američki je filmski režiser, scenarista i glumac.

Kventin Tarantino
Kventin Tarantino 2015. godine
Lični podaci
Puno imeKventin Džerom Tarantino
Datum rođenja(1963-03-27)27. mart 1963. (61 god.)
Mesto rođenjaNoksvil (Tenesi), SAD
Rad
Aktivni periodod 1987.
Bitna delaPetparačke priče
Potpis
Veza do IMDb-a

Veliku popularnost je stekao početkom 90-ih godina kada je, nakon što je stvorio uspešnu karijeru pisca i scenariste, počeo i da režira. Tarantinov rad je bio predmet kontroverzi, kao što su prikazi nasilja, često uključivanje rasnih uvreda i navodni nemar u pogledu bezbednosti u njegovom rukovanju kaskaderskim scenama u Kill Bill: Volume 2.[2]

Detinjstvo uredi

Tarantino je rođen u Noksvilu, u Tenesiju, kao sin medicinske sestre Koni Zastupil i glumca i amaterskog muzičara iz Kvinsa, u Njujorku, Tonija Tarantina, koji je napustio porodicu pre rođenja sina.[1][3][4] Toni Tarantino je bio Amerikanac poreklom iz Italije, a Koni, Kventinova majka, je imala čirokanske indijanske krvi.[5][6][7][8][3] Delimično je dobio ime po Kvintu Asperu, liku Berta Rejnoldsa u TV seriji Gunsmoke.[9] Tarantinova majka je upoznala njegovog oca tokom putovanja u Los Anđeles. Nakon kratkog braka i razvoda, Koni je napustila Los Anđeles i preselila se u Noksvil, gde su živeli njeni roditelji. Godine 1966, Tarantino se vratio sa svojom majkom u Los Anđeles.[10][11]

Tarantinova majka se udala za muzičara Kertisa Zastopila ubrzo po dolasku u Los Anđeles, a porodica se preselila u Torans, grad u oblasti Saut Bej okruga Los Anđelesa.[12][13] Zastoupil je pratio Tarantina na brojnim filmskim projekcijama, dok mu je majka dozvoljavala da gleda zrelije filmove, kao što su Carnal Knowledge (1971) i Deliverance (1972). Nakon što se njegova majka razvela od Zastopila 1973. i dobila pogrešnu dijagnozu Hočkinovog limfoma, Tarantino je poslat da živi kod babe i dede u Tenesiju. Tamo je ostao manje od godinu dana pre nego što se vratio u Kaliforniju.[14][15]

Sa 14 godina, Tarantino je napisao jedno od svojih najranijih dela, scenario pod nazivom Captain Peachfuzz and the Anchovy Bandit, zasnovan na filmu Smoki i razbojnik iz 1977. Tarantino je kasnije otkrio da je njegova majka ismevala njegove veštine pisanja kada je bio mlađi, kao rezultat toga, zakleo se da nikada neće podeliti svoje bogatstvo sa njom.[16] Kao 15-godišnjaka, Tarantina je majka kaznila zbog krađe romana Elmora Leonarda The Switch iz Kmarta. Bilo mu je dozvoljeno samo da prisustvuje Torans Komjuniti Teatru, gde je učestvovao u predstavama kao što su Dva plus dva čini seks i Romeo i Julija.[14] Iste godine je napustio srednju školu Narbon u Harbor Sitiju u Los Anđelesu.[17][18]

Karijera uredi

Tarantinov prvi veliki uspeh bila je prodaja scenarija pod naslovom „Prava romansa”, koji je napisao zajedno sa Rodžerom Ejvarijem (Roger Avary), i po kojem je snimljen film sa Patrišom Arket i Kristijanom Slejterom u glavnim ulogama. Njegov je i originalni scenario za „Rođene ubice”, koji je zapravo deo dužeg scenarija iz kojega je potekao onaj za „Pravu romansu”, iako su ga kasnije znatno izmenili drugi pisci.

Prodaja „Prave romanse” (1993) pobudila je zanimanje za njegovu nadarenost. Upoznao je Lorensa Bendera na jednoj od holivudskih zabava, i Bender je podstakao Tarantina da napiše scenario za film. Rezultat je bio „Ulični psi”. Reditelj Monti Helman pročitao je scenario i pomogao da se obezbede sredstva kompanije „Lajv entertejnment”, kao i Tarantinov rediteljski honorar. Pun stila, ovaj duhovit i krvlju natopljen pljačkaški film usmerio je sve njegove kasnije radove. Zatim je usledio film „Petparačke priče”, dobitnik „Zlatne palme” na Filmskom festivalu u Kanu 1994. godine. Bio je to film sa zamršenim zapletom i podjednako brutalnim humorom, dok je njegov nelinearan način priče uticao na značajan porast popularnosti tog stila. Mnoge uloge iz „Petparačkih priča” kritičari su oduševljeno pozdravili, a uloga Džona Travolte zabeležena je kao ponovno oživljavanje njegove karijere.

Tarantinov sledeći film bio je „Džeki Braun” iz 1997. godine, kao adaptacija romana Elmora Leonarda, njegovog mentora. U ovome ostvarenju napravljenom kao posveta tzv. „crnačkim” (blaxploitation) filmovima glumila je Pem Grir, glumica koja se pojavila u mnogim filmovima tog žanra sedamdesetih godina dvadesetog veka.

Godine 1998. Tarantino se posvetio brodvejskoj pozornici, gde je glumio u predstavi „Čekaj dok se smrači” (Wait Until Dark).

U to je vreme planirao snimiti ratni film „Prokletnici”, koji je odložio da bi napisao i režirao „Ubiti Bila”, film osvete visokog stila u duhu kineske kinematografije i japanske filmske tradicije. Ovaj film počiva na liku mlade pred udaju i zapletu koji su on i junakinja filma „Ubiti Bila” Uma Turman razvili za vreme stvaranja „Petparačkih priča”.

Tarantino je takođe glumio u prvoj sezoni TV serije „Lažno ime” (Alias) kao bivši agent izmišljene terorističke organizacije, koji pokušava preuzeti kancelarije svoje grupe da bi ukrao vredan predmet smešten u trezoru. Kasnije se ponovo pojavljuje u seriji kao jedan od vođa nove terorističke organizacije.

Godine 2004, Tarantino se ponovno vraća u Kan, ovaj put kao predsednik žirija. „Ubiti Bila” nije bio u konkurenciji, ali je prikazan na završnoj večeri u originalnoj verziji koja traje više od tri sata.

On je tokom 2022. u strogoj tajnosti razvijao svoj deseti i poslednji dugometražni igrani film.[19]

Stil uredi

Tarantinovi filmovi poznati su po oštrim dijalozima, neskrivenom nasilju, fragmentarnoj hronologiji i opsesiji pop kulturom. Tu su i izmišljene robne marke, kao što su cigarete „Red Apple” i hamburgeri „Big Kahuna” iz „Petparačkih priča” koje se pojavljuju i u drugim filmovima, uključujući „Četiri sobe”, „Od sumraka do svitanja”, „Ubiti Bila” idr.

Gotovo kao i njegovi filmovi, popularna je i njegova lična pojava u liku brbljivoga štrebera koji u stopu prati najnovije trendove i poseduje enciklopedijsko znanje kako popularnog, tako i umetničkog filma.

Filmografija uredi

Glavni članak: Filmografija Kventina Tarantina

Reditelj i scenarista uredi

Filmovi koje je režirao Kventin Tarantino
God. Srpski naziv Izvorni naziv
1992. Ulični psi Reservoir Dogs
1994. Petparačke priče Pulp Fiction
1997. Džeki Braun Jackie Brown
2003. Ubiti Bila Kill Bill
2004. Ubiti Bila 2 Kill Bill 2
2007. Grajndhaus Grindhouse
2009. Prokletnici Inglourious Basterds
2012. Đangova osveta Django Unchained
2016. Podlih osam The Hateful Eight
2019. Bilo jednom u Holivudu Once Upon a Time in Hollywood

Scenarista uredi

Filmovi za koje je scenario napisao
God. Naziv Org. naziv Napomena
1993. Prava romansa True Romance
1994. Rođene ubice Natural born killers
1996. Od sumraka do svitanja From Dusk Till Dawn

Glumac uredi

Uloge Kventina Tarantina
Godina
Srpski naziv
Izvorni naziv
Uloga
Napomena
1987. Rođendan mog najboljeg prijatelja My Best Friend’s Birthday Klarens Pul
1992. Ulični psi Reservoir Dogs gospodin Smeđi
1994. Petparačke priče Pulp Fiction Džimi Dimik
1994. Spavaj sa mnom Sleep with Me Sid
1995. Destiny Turns On the Radio Džoni Destini
1995. Četiri sobe Four Rooms Čester
1995. Desperado Desperado dostavljač
1996. Od sumraka do svitanja From Dusk Till Dawn Ričard Geko
1996. Girl 6 Kju Ti
2000. Mali Niki Little Nicky propovednik
2001. Alijas Alias Makenas Kol
2007. Grajndhaus Grindhouse (2007) vlasnik kafea/silovatelj
2007. Sukiyaki Western Django (2007) Ringo

Reference uredi

  1. ^ a b „Quentin Tarantino Biography”. Biography.com. Arhivirano iz originala 15. 1. 2021. g. Pristupljeno 15. 1. 2021. 
  2. ^ Shamsian, Jacob (8. 2. 2018). „The vicious drama between Quentin Tarantino and Uma Thurman is rocking Hollywood — and it's more complicated than you think”. Insider (na jeziku: engleski). Arhivirano iz originala 26. 10. 2020. g. Pristupljeno 2021-06-19. 
  3. ^ a b „Quentin Tarantino – The 'Inglourious Basterds' Interview”. African American Literature Book Club. Arhivirano iz originala 15. 1. 2021. g. Pristupljeno 28. 3. 2019. 
  4. ^ Biografija Kventina Tarantina na „FilmReference.com”
  5. ^ „3 QUENTIN TARANTINO” Arhivirano na sajtu Wayback Machine (22. oktobar 2012), „Entertejnment vikli” (jezik: engleski)
  6. ^ Lica nedelje, „Bi-bi-si” (jezik: engleski)
  7. ^ Kventin Tarantino i njegovi filmovi Arhivirano na sajtu Wayback Machine (12. maj 2008) (jezik: engleski)
  8. ^ Goldberg, Jeffrey (2009-09-01). „Hollywood's Jewish Avenger”. The Atlantic (na jeziku: engleski). Pristupljeno 2022-08-28. 
  9. ^ Labrecque, Jeff (31. 12. 2015). „Quentin Tarantino: The Hateful Eight interview”. Entertainment Weekly. Meredith Corporation. Arhivirano iz originala 22. 11. 2016. g. Pristupljeno 19. 4. 2020. „His mother named him, in part, after Quint Asper, Burt Reynolds's character in Gunsmoke...” 
  10. ^ Allan, Samuel (26. 7. 2019). „how tarantino's love of l.a. led to 'once upon a time in hollywood'”. i-D. Arhivirano iz originala 4. 8. 2019. g. Pristupljeno 20. 11. 2020. „Quentin Tarantino moved to Los Angeles at the age of three.” 
  11. ^ Lee, Michael (24. 7. 2019). „Inspiring Writing Lessons from the Greats: Quentin Tarantino”. The Script Lab. Arhivirano iz originala 6. 8. 2019. g. Pristupljeno 20. 11. 2020. 
  12. ^ Holm, D.K. (2004). Quentin Tarantino: The Pocket Essential Guide. Summersdale Publishers. str. 24—5. ISBN 978-1-84839-866-5. 
  13. ^ Walker, Andrew (14. 5. 2004). „Faces of the week – Quentin Tarantino”. BBC News. Arhivirano iz originala 18. 9. 2011. g. Pristupljeno 13. 7. 2015. 
  14. ^ a b Holm, D.K. (2004). Quentin Tarantino: The Pocket Essential Guide. Summersdale Publishers. str. 26—7. ISBN 978-1-84839-866-5. 
  15. ^ Campbell, Chuck (27. 3. 2017). „Knoxville-native director Tarantino works hometown into films”. Knoxville News Sentinel. Gannett. Arhivirano iz originala 4. 7. 2018. g. Pristupljeno 19. 4. 2020. „...Tarantino returned to Knoxville for a brief while, attending fifth grade in South Clinton.” 
  16. ^ Hibberd, James (9. 8. 2021). „Quentin Tarantino Vowed to Never Give His Mom 'a Penny' Due to Childhood Insult: 'No House for You!'”. The Hollywood Reporter. Arhivirano iz originala 8. 10. 2021. g. Pristupljeno 8. 10. 2021. 
  17. ^ „Quentin Tarantino: 'Inglourious' Child Of Cinema”. NPR.org. Arhivirano iz originala 21. 9. 2018. g. Pristupljeno 21. 9. 2018. 
  18. ^ Giang, Vivian (20. 5. 2013). „10 Wildly Successful People Who Dropped Out Of High School”. Business Insider. Arhivirano iz originala 3. 4. 2019. g. Pristupljeno 14. 7. 2015. 
  19. ^ „Tarantino Is So Secretive About His Final Film, Samuel L. Jackson Doesn't Know if He Has a Role”. No Film School (na jeziku: engleski). 2022-06-20. Pristupljeno 2022-06-21. 

Literatura uredi

Spoljašnje veze uredi

Preuzeto iz „https://sr.wikipedia.org/w/index.php?title=Квентин_Тарантино&oldid=27550919”