Mansijski jezik

mansijski jezik
mansijski jezik
manьsi/moanьsь
Govori se u	Rusija: Tjumenjska oblast Hantija-Mansija; Jamalija; ; Sverdlovska oblast;
Broj govornika	938 (2010 popis)
Jezička porodica	uralski ugro-finski obsko-ugarski mansijski jezik; ; ;
Pismo	ćirilica
Jezički kodovi
ISO 639-3	mns
	Hanti-Mansijski autonomni okrug - rasprostranjenost mansijskog jezika
	Mansijski jezik, kao i hantijski, rasprostranjen samo u Hanti-Mansijskom autonomnom okrugu u zapadnom Sibiru

Mansijski jezik (mansijski: manьsi/moanьsь) govori oko hiljadu ljudi u Rusiji. Najsličniji je hantijskom i mađarskom.

Mansijski jezik pripada ugarskoj grani ugro-finskih jezika. Koristi ćirilicu.

Dijalekti

Mansijski se deli na 4 dijalekatske grupe: severna, zapadna, istočna i južna. Dijalekti su morfološki slični ali imaju velike fonetske razlike. U severnim dijalektima ima tuđica iz neneckog jezika, a na istoku iz tatarskog jezika. Književni mansijski je baziran na severnom sosvinskom dijalektu, dok je istočni kondinski dijalekt gotovo nerazumljiv ostalim govornicima.

Južni mansijski (Tavdinski) (†)

	Pelimski

	Severni vagilski

	Južni vagilski

	Donji lozvinski

	Srednji lozvinski

	Donji kondinski

	Srednji kondinski

	Gornji kondinski

	Gornji lozvinski

	Sosvinski

	Sigvinski

	Obski

Izučavanje

Prvo istraživanje mansijskog vršili su u 19. veku mađarski naučnik Antal Reguli i finski naučnik August Alkvist a nešto kasnije i mađarski lingvista Bernat Munkači, koji je istražio sve dijalekte i preveo materijal u četiri toma na mađarski. Nakon njega je finski naučnik Arturi Kanisto vršio istraživanje o fonetici, gramatici i leksici mansijskog. Njegove neobjavljene radove kao i sopstvene radove o etimologiji, gramatici i leksici objavio se finski naučnik M. Limoloj. Sredinom 20. veka severne dijalekte je podrobnije izučavao mađarski naučnik D. Lako. U sve svetske jezike, preko ruskog, dospela je mansijska reč mamut - mang ont (zemljani rog).

Izvori

Spoljašnje veze

Test Vikipedija na mansijskom