Milan Kukić
Milan Kukić (Baljci, kod Bileće, 3. jul 1915 – 19. februar 1943), učesnik Narodnooslobodilačke borbe i narodni heroj Jugoslavije.
| milan kukić | |
|---|---|
 Milan Kukić | |
| Lični podaci | |
| Datum rođenja | 3. jul 1915. |
| Mesto rođenja | Baljci, kod Bileće, Austrougarska |
| Datum smrti | 19. februar 1943. (27 god.) |
| Mesto smrti | Rama, ND Hrvatska |
| Delovanje | |
| Član KPJ od | 1941 |
| Učešće u ratovima | Narodnooslobodilačka borba |
| Služba | NOV i PO Jugoslavije |
| Heroj | |
| Narodni heroj od | 23. jula 1952. |
Biografija
urediRodio se u selu Baljci kod Bileće, 3. jul 1915. godine u siromašnoj seljačkoj porodici. Osnovnu školu je završio u Bileći, a nakon toga bavio se zemljoradnjom. Nakon odsluženog vojnog roka odlazi u Peć 1937. godine gde je završio žandarmerijski kurs. Tu ga je zatekla kapitulacija Jugoslavije. Probio se sa oružjem u svoj rodni kraj i počeo pripremu ustanka. Od ranije je bio pod uticajem radničkog pokreta, pa je 1941. godine primljen u KPJ.[1]
Među prvima je stupio u partizansku četu u Baljcima i bio izabran za njenog komandanta u septembru 1941. godine. Borio se protiv ustaša oko Bileće i na pravcu Trebinje - Bileća. Uspešno je komandovo akcijom na železničku stanicu u Bileći u kojoj je uništena ustaško-žandarmerijska posada i napadom na kasarnu u selu Jasen kada je zarobljen veći broj ustaša. Ovom pobedom partizani su ovladali prostorom južno od Bileće i onemogućili snabdevanje jakog ustaškog garnizona u samom mestu.[1]
Početkom aprila 1942. godine prešao je u Južnohercegovački NOP odred i postavljen je za komandira čete sa kojom je učestvovao u svim borbama u južnoj Hercegovini u dolini Neretve. Posle povlačenja partiznaskih snaga iz Hercegovine u junu 1942. godine, povukao se u Zapadnu Bosnu u sastavu Hercegovačkog NOP odreda. Kada je 10. avgusta 1942. godine formirana Deseta hercegovačka brigada Kukić je postavljen za komandira treće čete prvog bataljona, a od oktobra je zamenik komandanta ovog bataljona. Istakao se u borbama na Kupresu, Vlašiću oko Glamoča, u borbama za oslobođenje Žepča i Prozora u drugoj polovini 1942. i početkom 1943. godine. U borbama oko Prozora je ranjen.[2]
Sa svojim borcima je izvojevao sjajnu pobedu nad neprijateljski msnagama kod Marine pećine 19. februara na putu Prozor − Rama. Italijani su pretpreli teške gubitke, zaplenjeno je 5 tenkova, 12 kamiona i veliku količinu ratnog materijala, ubijeno je 210 i zarobljeno 280 italijanskih vojnika. Zbog izuzetne hrabrosti pokazane u ovoj borbi vojnici su ga nazvali „heroj Rame”. U borbama za varošicu Ramu 19. februara 1943. godine poginuo je od haubičke granate.[2]
Ukazom predsednika FNR Jugoslavije Josipa Broza Tita, 23. jula 1952. godine, proglašen je za narodnog heroja.[2]
Reference
uredi- ^ a b Narodni heroji Jugoslavije 1982, str. 434.
- ^ a b v Narodni heroji Jugoslavije 1982, str. 435.
Literatura
uredi- Narodni heroji Jugoslavije tom I. Beograd: Narodna knjiga. 1982.
