Milenko Stojičić
Milenko Stojičić (Mrkonjić Grad, 1956 — Banja Luka, 11. maj 2019) bio je srpski pisac, esejista, književni kritičar, antologičar i novinar iz Republike Srpske, Bosne i Hercegovine.[1]
Milenko Stojičić | |
|---|---|
| Datum rođenja | 1956. |
| Mesto rođenja | Mrkonjić Grad, FNRJ |
| Datum smrti | 11. maj 2019. (62/63 god.) |
| Mesto smrti | Banja Luka, Republika Srpska, BiH |
Biografija
urediRođen je 1956. godine u Mrkonjić Gradu, gdje je završio osnovnu školu i gimnaziju. Živeo je i radio u Banjoj Luci.[2][3]
Bio je urednik Kulturno-obrazovnog programa na radiju RTRS.[2] Pisao je feljtone i kolumne u „Večernjim novostima“, „Oslobođenju“, „Glasu Srpske“, „Nezavisnim novinama“ i „Fokusu“.[4] Objavio je tridesetak knjiga, među kojima nekoliko knjiga pjesama i pripovijetki, desetak romana itd. Priredio je „Antologiju srpske pripovijetke RS“, a njegova djela su zastupljena u antologijama „Mlada srpska proza“, „Najljepše srpske priče“ i dr. Neka djela su mu prevođena na francuski i njemački jezik.[1]
Nagrade
urediDobitnik je Kočićeve nagrade za 2010. godinu,[5] Godišnje nagrade udruženja književnika Republike Srpske, nagrade Kočićevo pero, književnih nagrada Ivo Andrić, Zija Dizdarević, Mladen Oljača, Veselin Masleša,[1] Nikica Pavlić, Gordana Todorović, nagrade Fondacije „Petar Kočić“ iz Dortmunda, nagrade „Večernjih novosti“ za feljton itd.[4] Dobio je Nagradu Udruženja književnika Srpske za najbolju knjigu u 2011. godini, za roman „Piši tiše Andrićevo ime“.[6]
Dela
uredi- knjige pjesama
- „Stilus“, Beograd
- „Psalmi i prokletstva“, Svjetlost, Sarajevo 1988.
- „Brižit Bardo književnosti“, Banja Luka
- knjige pripovijetki
- „Knjiga od živog mesa“, Glas, Banja Luka, 1987.
- „Slatkiš za Varlama Tihonovića“
- „Ministru svjetske književnosti“, Oktoih, Podgorica 1996.
- „Andrićev pismar“, Beograd
- „Sentimentalna istorija književnosti“, Besjeda, Banja Luka. 2003. ISBN 99938-35-42-0.
- „Pričar“, Glas srpski. 2002. ISBN 978-86-7119-225-5.
- „Kratke priče u duge noći“, Banja Luka
- romani
- „Uštapi“, Veselin Masleša. 1986. ISBN 978-86-21-00088-3.
- „Od straha početnica“, Svjetlost, Sarajevo, 1990.
- „Tajna bukvica“, Književna omladina Srbije, Beograd, 1995.
- „Pero na žuč“, Rad, Beograd, 1995.
- „Kočić, munja nad književinom“
- „Titon“, Filip Višnjić, Beograd. 2007. ISBN 978-86-7363-534-7.
- „Adresat Andrić“, Narodna knjiga - Alfa. 2002. ISBN 978-86-331-0727-3.
- „Kazanova u Savezu komunista“, Besjeda, Banja Luka. 2000. ISBN 978-86-7492-005-3.
- „Lomonosov: prvi Rus“, Prelom, Banja Luka. 2003. ISBN 99938-648-6-2.
- „Banjalučki miloštar“, Art print, Banja Luka, 2008.
- Piši tiše Andrićevo ime, izdavač: Radio-televizija Republike Srpske (2011)[7]
- ostalo
- „Antologija savremene pripovijetke RS“ - antologija
- „Ekolokvijum“, JPŠ Šume Republike Srpske - antologija i eko čitanka
- „Te(k)stiranje čitača“ - knjiga eseja i kritika
- „Dobro(ne)došla knjiga“, Glas Srpski. 1996. ISBN 978-86-7119-087-9. - knjiga dokumentarne proze
- „Kiš, uobličenja“ - knjiga posvećena Danilu Kišu
- „Lijepa knjiga o Kočiću“, Besjeda, Banja Luka, 2004.
- „Moji razgovornici“, Književna zadruga, Banja Luka, 2004.
- „Beskraj Krajine“
- „64 polja književnosti“,
- „Knjiga nad Banjalukom“
- „Mnoštvena knjiga“
Reference
uredi- ^ a b v Neda Simić-Žerajić: Milenko Stojičić: Priželjkujem kritička rešeta[mrtva veza], Glas Srpske, 25. avgust 2010.
- ^ a b „Milenko Stojičić”. Pristupljeno 9. 9. 2010.[mrtva veza]
- ^ Preminuo pisac Milenko Stojičić rtrs.tv
- ^ a b „Glas istoka”. Pristupljeno 9. 9. 2010.
- ^ Nevena Vržina: Milenko Stojičić: Ljudi se boje otključati Kočića, Nezavisne novine, 13. avgust 2010.
- ^ Radio-televizija Republike Srpske: Nagrađen Stojičićev roman, 16. 1. 2012. (jezik: srpski)
- ^ „Promovisana knjiga Milenka Stojčića”. Radio-televizija Republike Srpske. 19. 10. 2011. Pristupljeno 19. 10. 2011.
