Miloš Turović

Miloš Turović je bio aktivni političar Jablaničkog i Pčinjskog okruga, učesnik Bosansko-hercegovačkih ustanaka, predsednik Slišanske opštine i izaslanik okružnog školskog odbora.

Miloš Turović
Datum rođenja	1856.
Mesto rođenja	Selci (Struga)
Datum smrti	1931.
Mesto smrti	Gajtan
Zanimanje	političar

Biografija

Rođen je 1856. godine u Selcima (Struga), u Drobnjacima u Crnoj Gori, od oca Mateje Vujačića-Turovića i majke Milice. Učesnik je Bosansko-hercegovačkog ustanka 1875—1878. godine. Posle oslobođenja južne Srbije od Turaka, Miloš Vujačić preselio se u Gornju Jablanicu, u Gajtan. Osnovnu školu završio je u manastiru Morači i bio pismen čovek. U svojoj sredini izdvajao se po ugledu, bio je cenjen u Jablanici i biran u organe vlasti. U tri mandata biran je za predsednika Slišanske opštine (1897—1899, 1900—1902. i 1903—1906) i izaslanika okružnog školskog odbora za Jablanički Srez. Istakao se kao prvak Gornje Jablanice oko naseljavanja i zbrinjavanja crnogorsko-hercegovačkih naseljenika i njihove sigurnosti od čestih napada Arbanasa sa Kosova. Sa ocem Matijom i bratom Bratićem Brajanom bio je među prvim „krstašima” graničarima na Golaku.

Aktivno je učestvovao u političkom životu Jablaničkog sreza i Vranjskog okruga. Kao veoma poznata i široka društvena ličnost imao je veliki broj pristalica. Pripadao je grupi viđenijih ljudi koji su predstavljali „sud pravičnih ljudi”, koji su mirili zavađene, delili zemlju i radili na umiru krvi kod zavađenih porodica.

Sa grupom istaknutih Gornjojablaničana 1888. godine primljen je u audijenciju kod srpskog kralja Milana I Obrenovića u Nišu. Naseljenici su od kralja zahtevali veću sigurnost, nošenje oružja, smanjenje poreza, izgradnju puteva i škola. Razgovor se završio praznim kraljevim obećanjem, što je docnije uticalo na pojavu opozicije u Jablanici protiv dinastije Obrenović. Za vreme Milana Obrenovića, Miloš je pripadao naprednjacima Narodne liberalne stranke. Na skupštinskim i opštinskim izborima istupao je u ime seljaka, tražeći rešavanje agrarnog pitanja, menjanje poreske politike, za razvoj školstva, veće političke slobode i novo razgraničenje opština u Jablaničkom srezu. Zahvaljujući slobodoumnom istupanju, Miloš je stekao dosta pristalica, ali je navukao i gnev tadašnjih načelnika Jablaničkog sreza Toma Orahovca, Stevana Maksimovića i Tanasija Popovića Tase.

Često je bio progonjen i hapšen zbog ilegalnog boravka kneza Petra Karađorđevića u Gornjoj Jablanici 1897. godine. O tome je objavljen natpis „Vest iz naroda” u listu „Srpska zastava” (Narodna liberalna stranka). Učitelj Milan Ristović iz Retkocera, o hapšenju i boravku u zatvoru piše:

Lebane 23. avgusta 1897. Tomo Orahovac, čuveni junak i bivši načelnik Sreza jablaničkog, strpa me pod dva katanca, kod Miloša Turovića, koji leži više od 100 dana za inat. Ja izdržah 30 dana! Tu bih i umro, da Bog ne dade, te se smeni a dođe gospodin Petrović koji odmah potraži moju krivicu i pusti me kući. Ovakvi Srbi i srpski činovnici hiljadili se!

I načelnik Tanasije Popović hapsio je Turovića zbog javnog istupanja da se oružje ne oduzima od naseljenika, da se zabrane česti kuluci na javnim putevima i smanje porez i prirez. Međutim, Radisav Petrović iz Čokotina, sa 100 naoruženih konjanika iz Gornje Jablanice, sišli su u Lebane i oružano prisilili kapetana i načelnika da pusti iz zatvora Miloša Turovića, predsednika Slišanske opštine. Miloš Turović završio je službeničku karijeru kao banovski šumar. Učestvovao je u balkanskim ratovima i Topličkom ustanku 1917. godine. Umro je u Gajtanu 1931. godine, kao ugledan čovek i domaćin. Njegov sin Matija je nosilac Karađorđeve zvezde sa mačevima.