Nebojša Rudan
Ovaj članak je biografija žive osobe koji nema nikakve nezavisne i pouzdane izvore. Prema pravilima o biografijama živih osoba, članak mora sadržavati izvore. Pomozite da ga se unapredi tako što ćete mu dodati neutralne, proverljive i pouzdane izvore. Napomena: Kontroverzne tvrdnje o živim osobama koje nemaju referencu ili je referenca koju imaju nepouzdana — bez obzira da li je tvrdnja pozitivna, negativna, neutralna ili samo malo verovatna — moraju biti odmah uklonjene bez ikakve diskusije. Pogledajte Vikipedija:Kontroverzni članci. |
Nebojša Rudan (Ljubinje, 23. jun 1964) srpski je književnik i advokat.
| Nebojša Rudan | |
|---|---|
 | |
| Lični podaci | |
| Datum rođenja | 23. jun 1964. |
| Mesto rođenja | Ljubinje, SFRJ |
| Književni rad | |
| Period | Savremena srpska proza |
| Uticaji od | Borislav Pekić, Danilo Kiš, Svetislav Basara |
| Najvažnija dela | Čamotnjak, Hladne oči sunčeve, Darovi ludila, Samokolj, Quo vadis, Beograde?, Đeneralov trnov venac |
Biografija
urediNebojša Rudan u svojim romanima bavi se opisivanjem srpskih nacionalnih trauma. U svom dosadašnjem književnom radu objavio je pet romana i dve zbirke pesama. Rudan u svojim romanima pomera saznajnu perspektivu iz konteksta racionalnog u drugu stvarnost doživljenog i iskustvenog stvarajući, na osnovama poznatog iskustva ili nasleđa, sasvim drugačije relacije, koji neminovno rezultuju novim značenjima i uvidima. Ukrštanjem takve, neobične i originalne, saznajne perspektive, individualnog i kolektivnog doživljaja sveta i socioantropološke recepcije ljudske jedinke. U svojim romanima Rudan reaktuelizuje sadržaje i znanja, istražuje iracionalno ali i istoriografski poznate činjenice kao i manje poznate činjenice koje odvode do nukleusa modernih nacionalnih trauma srpskog naroda. Njegove teme se kreću od obezličavanja jezika svedenog na najbanalniju fonetsku i sintaksičku varijantu, preimenovanja stvari i subjektivnog tumačenja pojmova, do ideološkog sunovrata u samoporicanju i samokolju - kako to ovaj pisac imenuje.[1]
Nebojša Rudan spada u najmalobrojniju grupu pisaca koja odnos prema književnosti gradi isključivo putem odnosa prema književnom tekstu koji se u njegovoj interpretaciji pretvara u laboratoriju priče (M. Bator). U svojim romanima Rudan često koristi realističku perspektivu, neobične fragmentarne strukture, iskustvene pretpostavke i imaginativne projekcije istorijskih, topografskih, političkih i psiholoških situacija, koje vode do (pseudo)intelektualnog prećutkivanja sunovrata i samokolja samosvesti i pokušava da dospe do esencije podsvesne nemoći. Nebojša Rudan je u romanu Samokolj po mišljenju Petra R. Arbutine uspeo da raspakuje strepnju, da progovori glasno o onome o čemu svi ćute, da privede spoznaji i katarzi, uprkos i u inat svima a da pri tom i svom čitaocu priušti nezamenljivo književno zadovoljstvo odgonetanja sebe i sveta. U romanu "Čovjek koji je pleo smrt" polazna tačka su mu dokumentovani izvori o istorijskim činjenicama o stradanjima u Hercegovini u Drugom svetskom ratu[2].
Nebojša Rudan živi i radi u Trebinju.
Bibliografija
urediPoezija
uredi- Kad laste proljeće traže,poezija, KPZ, Trebinje - Dubrovnik, 1986.
- Večna je samo prolaznost, poezija, Svet knjige, Beograd, 1998.
- Razdužbina, poezija, Prometej, Novi Sad 2014.
Proza i romani
uredi- Čamotnjak, roman, Prometej, Novi Sad, 2004.
- Hladne oči sunčeve, roman, Prometej, Novi Sad, 2006.
- Darovi ludila, roman, Prometej, Novi Sad, 2008.
- Samokolj, roman, Raška škola, Beograd, 2010.
- Đeneralov trnov venac, roman, Mandala, Beograd, 2014.
- Quo vadis, Beograde?, Zbirka priča, Mandala, Beograd, 2016.[3]
- Čovjek koji je pleo smrt, roman, Književna zajednica Jovan Dučić, Trebinje, 2018.
- Bože, može pravde?, roman, Književna zajednica Jovan Dučić, Trebinje, 2020.
- "Ujed ujedinitelja",Prometej, Novi Sad, 2022.
Reference
uredi- ^ Hladne oči sunčeve / Nebojša Rudan. - 2. izd. - Novi Sad : Prometej, 2008 (Novi Sad : Prometej). - 251 str.
- ^ „Promocija knjige „Čovjek koji je pleo smrt“, autora Nebojše Rudana”. Muzej Hercegovine. Pristupljeno 16. 1. 2020.
- ^ Rudan, Nebojša (2016). Quo vadis Beograde. Beograd: Mandala. str. 213. ISBN 978-86-80166-16-2.
