Oge Nils Bor
Oge Nils Bor (dan. Aage Niels Bohr; Kopenhagen, 19. jun 1922 — Kopenhagen, 8. septembar 2009) bio je danski fizičar, sin Margarete i Nilsa Bora. Odrastao je među fizičarima kao što su Volfgang Pauli i Verner Hajzenberg, pa je i sam postao istaknuti atomski fizičar, te je 1975. dobio Nobelovu nagradu za fiziku. Godine 1946. počeo je raditi na Institutu Nils Bor pri kopenhaškom sveučilištu. Bio je direktor instituta od 1963. do 1970.[1]
| Oge Nils Bor | |
|---|---|
 Oge Nils Bor (1955) | |
| Lični podaci | |
| Datum rođenja | 19. jun 1922. |
| Mesto rođenja | Kopenhagen, Danska |
| Datum smrti | 8. septembar 2009. (87 god.) |
| Mesto smrti | Kopenhagen, Danska |
| Obrazovanje | Univerzitet u Kopenhagenu |
| Naučni rad | |
| Polje | nuklearna fizika |
| Institucija | Projekat Menhetn |
| Poznat po | geometrija atomskog jezgra |
| Nagrade |  Nobelova nagrada za fiziku (1975) |
Bor je 1948. u Kopenhagenu radio sa Benom Motelsonom i Džejmsom Rejnvoterom na monografiji sa pregledom tadašnjih spoznaja o atomskoj strukturi. Prvi svezak, „Kretanje pojedinačnih čestica”, izdan je 1969, a drugi svezak, „Atomske deformacije”, 1975. Rad na tom projektu doneo im je 1975. Nobelovu nagradu za fiziku, preciznije, istraživanja kako u kvantnoj mehanici opisati nukleone koji se vrte oko oscilirajuće rotirajuće kapljice.[2]
Reference uredi
- ^ „Aage N. Bohr | Danish physicist”. Encyclopedia Britannica (na jeziku: engleski). Pristupljeno 2021-01-29.
- ^ „Aage Niels Bohr: 1922–2009”. Physics World (na jeziku: engleski). 2009-09-11. Pristupljeno 2021-01-29.
