Opidum
Opidum (lat. oppidum, mn. oppida) je naziv koji su Rimljani koristili za veća poluurbana ili urbana naselja na području zapadne i srednje Evrope pred kraj metalnog doba. Obično se vezuje za Kelte i njihovu kulturu, ali su ih gradili i susjedni narodi. Nakon što se Rimsko carstvo stabilizovalo, izraz je ušao u službenu terminologiju kao administrativno sjedište u provincijama.
Opidumi su se obično gradili na vrhovima brežuljaka, odnosno nastajali su od manjih utvrđenja koja bi se kasnije ogradila šancima, palisadom, grudobranom ili kamenim zidom. U unutrašnosti utvrđenja su građene kuće za stanovništvo, odnosno civilni objekti. Kao takvi opidumi su igrali važnu ulogu u postepenoj ubranizaciji srednje Evrope. Rimljani su obično služili kao dio infrastrukture urbanizaciju i romanizaciju novoosvojenih provincija.
Primjeri uredi
Belgija/Luksemburg uredi
Engleska uredi
Mađarska uredi
U kraljevina Ugarskoj termin oppidum se koristio kao službeni izraz za trgovište (mađ. mezőváros), koja su bila manje važnije statusa od slobodnih kraljevskih gradova ali opet važnija od sela.[1] Njemačka uredi
Slovačka urediSrbija urediFrancuska uredi
Češka uredi
Švajcarska uredi
Španija/Portugalija uredi
|
Izvori uredi
- ^ Budapest Review of Books, Volume 7 * Number 2 * Spring 1997 Arhivirano na sajtu Wayback Machine (19. јул 2011)
Литература uredi
- Collis, John (1984) Oppida, earliest towns north of the Alps. Sheffield
- Garcia, Dominique. La Celtique Méditeranée: habitats et sociétés en Languedoc et en Provence, VIIIe - IIe siècles av. J.-C. chapter 4 La « civilisation des oppida » : dynamique et chronologie. Paris, Editions Errance. 2004. ISBN 978-2-87772-286-5.
- Sabatino Moscati (ed.), Otto Hermann Frey (ed.), Venceslas Kruta (ed.), Barry Raftery (ed.), Miklos Szabo (ed.) (1998) The Celts, Rizzoli
