Operacija Majevica

Operacija Majevica je bio kodni naziv operacije i pokušaj ARBiH da ovlada vrhovima Stolice, Banj brdo i zauzme naselja oko Lopara. Ova bitka se odvijala u najtežoj godini VRS 1995. ali uprkos svim napadima ARBiH, VRS je odbranila sela Priboj, Piperi, Vakuf, Brusnicu, vrhove na Majevici i repetitor.

Operacija Majevica
Deo rata u BiH
Ofanziva na Majevici
Vreme mart – maj 1995. Mesto Majevica Ishod ARBiH napad postaje neuspjeh i ima veliki broj stradalih
Sukobljene strane
Istočnobosanski korpus Vojske Republike Srpske Garda Panteri	2. korpus ARBiH
Komandanti i vođe
Ratko Mladić Milenko Živanović	Sead Delić
Jačina
12.000	14.000
Žrtve i gubici
nepoznati	preko 600 poginulih

Tok događaja

Početkom muslimanskih ofanziva na Vlašiću, počinju i ofanzive na Majevici. Cilj ofanzive ARBiH je preuzimanje repetitora, vrhove Stolice i Banj brdo na Majevici. Brigadni general Sead Delić, komadant 2. korpusa ARBiH, je započeo napad duž širokog fronta u Majevici. Pod komandom njene 25. divizije, 2. korpus je angažovao oko 6.000 jurišnih trupa iz šest brigada za oslobođenje i lake brigade, podržanih sa 8.000 trupa iz četiri sektora 25. divizije koje su držale planinske brigade, kao i grupom tenkova i artiljerijskih jedinica. Za razliku od Vlašića, u prvim danima zimske ofanzive na Majevicu muslimanska strana je pretrpjela ogromne gubitke. Oko vrhova Stolica, Banj brdo, Kolevka i Mala Jelica se vode teške borbe. Žestok otpor Srba i dubok snjeg primorava ARBiH da obustavi ofanzivu. Razmjenjuje se i artiljerijska vatra, UN posmatrači su u jednom danu izbrojali 2.700 detonacija granata. Dana 23. marta, bitka se nastavlja, ARBiH je odbacila srpske borce sa sjevera i u potpunosti dovela vrh Stolice sa repetitorom u okruženje, gdje se vode ogorčene borbe srpskih branilaca sa ARBiH praktično za sam repetitor. Obe strane su pretrpele više desetina mrtvih. Predsednik RS Radovan Karadžić 24. marta javno izjavljuje da uskoro počinje kontraofanziva na Majevici i pomoć grupi srpskih heroja koji u okruženju ogorčeno brane repetitor. Sledećeg dana, vlasti UN-a su izjavile da je ARBiH zauzela oko 50 kvadratnih kilometara teritorije oko transmitera Stolice, ali je bosanska vlada priznala da nisu zauzeli sam repetitor. VRS pravi kontranapad 25. i 26. marta i artiljerijom tuče položaje ARBiH. Kontranapad je izveden od strane specijalnih snaga ''Panteri'' iz 1. Bijeljinske brigade i 3. bataljona vojne policije, koji su uspjeli da se probiju kroz obruč i da uspostave uski koridor do repetitora. Zbog snjega i intezivnih borbi posustaje moral i napadi ARBiH na vrh Stolice te 2. korpus ARBiH prebacuje napade sa sjeverozapadne strane iz sela Lukavica na sela Piperi, Brusnica i Vakuf i sa jugoistoka iz pravca Teočaka. Međutim Vojska Republike Srpske je odbila sve napade. 2. korpus ARBiH inspirisan pobjedom 3. korpusa na Vlašiću, muslimani 4. aprila ponovo pokušavaju da opkole vrh Stolice ali su svi napadi odbijeni. VRS 6. aprila sa istim elitnim jedinicama koje su uspostavile koridor sa repetitorom, prave kontraofanzivu i oslobađaju okupirane visove oko vrha Stolice. Jedinice 2. korpusa ARBiH se 7. aprila povlače na početne položaje. Tokom aprila i početkom maja, muslimanski borci su pokušali nekoliko napada na srpske linije odbrane ali bez uspjeha. Mali pomak se desio 2. maja kada ARBiH prilazi planinskom visu Kolevka (870 m). Ali glavni zadatak osvajanja Stolica, najvećeg vrha Majevice sa repetitorom, je ostao do kraja rata nedostižan cilj muslimanske strane koja je repetitor mogla posmatrati samo preko dvogleda. Ponovno 2. korpus ARBiH je tokom zadnjeg napada na Stolice pretrpeo strahovite gubitke. Tačni podaci do danas nisu objavljeni ali prema svedočenju muslimana brojke se vrte oko nekoliko stotina mrtvih, ranjenih i promrzlih ljudi. U vremenima poslje bitke, jedan od srpskih branioca repetitora je iznjeo svoje utiske u slovenačkom časopisu ''Reče'': ''Да ти кажем истину, ми би смо изгубили Мајевицу да није било сњега, турци далеко бројнији оковани у сњегу су у нападима гинули ко зечеви''