Sveti Abo
Sveti Abo (gruz. აბო თბილელი, ჰაბო ტფილელი, arap. التبليسيm) je hrišćanski svetitelj i mučenik. Rođen 757 ili 758, Bagdad - 6. januara 786, u Arabiji. Zbog vere u Isusa Hrista, muslimani su ga posekli, a potom spalili u Tbilisu dana 8. januara 786. godine. Pominje se u Gruzijskoj pravoslavnoj crkvi - 8. januara po julijanskom kalendaru (21. januara prema gregorijanskom).[1]
| Sveti mučenik Abo | |
|---|---|
.jpg) Sveti Abo 2016. godine | |
| Lični podaci | |
| Datum rođenja | oko 757 ili 758 |
| Mesto rođenja | Nepoznato (8. vek) Bagdad današnji Irak, |
| Datum smrti | 6. januar 786. |
| Mesto smrti | Tbilisi Gruzija, |
| Svetovni podaci | |
| Poštuje se u | Pravoslavnoj crkvi Rimokatoličkoj crkvi |
| Praznik | 8. januar Pravoslavni liturgijski kalendar 21. januar Gregorijanski kalendar |
| Zaštitnik | Tbilisija |
Biografija
uredi
Poreklom iz Arabije, sveti Abo je rođen i odrastao u Bagdadu, među Arapima islamske vere. Sa sedamnaest ili osamnaest godina stigao je u Tbilisi, prateći gruzijskog princa Nersesa, poglavara Kartlija, koji je zbog klevetanja kalifata proveo tri godine u zatočeništvu. Oslobođen od novog kalifa, princ Nerses je poveo Abo sa sobom.[2]
Abo je po zanimanju bio slikar, a bio je nadaleko poznat kao dobar proizvođač masti i parfema, zahvaljujući dobrom hemijskom treningu. Dolaskom u region Kartli u istočnoj Gruziji zainteresovao se za hrišćanstvo, a nakon brojnih razgovora sa gruzijskim sveštenicima i samim episkopom Kartli počeo je sve više da veruje da je istina u hrišćanstvu. Budući da je istočna Gruzija bila pod arapskom vlašću, on nije odmah prešao na hrišćanstvo, već je napustio islamski običaj molitve pet puta dnevno i počeo da se moli na hrišćanski način. Iz političkih razloga, njegov vladar je morao da potraži utočište kod Hazara severno od Kaspijskog mora, područja slobodnog od islamske kontrole. Od Hazara, Nerses se, zajedno sa svetim Abvom, preselio u Abhaziju, koja je takođe bila oslobođena islamske vlasti. Ovde u Abhaziji, sveti Abo je revnosno pratio hrišćanski život, moleći se i pomažući siromašnim i ranjenim u bitkama, pripremajući se za buduće misije. Princ Nerses i njegova delegacija vratili su se u Tbilisi 782. godine, a sveti Abo, uprkos upozorenjima da rizikuje život odlaskom u Tbilisi, otišao je s njima. Već je putem imao nekoliko pretnji i napada, ali je nastavio da putuje u Tbilisi. Na ulicama Tbilisija otvoreno je propovedao tri godine hrišćansku doktrinu, podsticao i pomagao hrišćane u gradu i pokušavao da preobrati svoje arapske sunarodnike. 786. uhapšen zbog izdaje vere. Iako ga je sudija pokušao nagovoriti da se vrati islamskoj veri u kojoj je rođen, sveti Abo je priznao hrišćansku veru i odbio sudijske ponude. [3]
Nakon teškog mučenja, preminuo je 6. januara 786, a potom spaljen u Tbilisu 8. januara 786. godine. Na mestu spaljivanja tela svetog Abe, na obalama reke Kura, u 13. veku je podignut čuveni hram Metehi.
Ioane Sabanisdze, gruzijski religiozni pisac i savremenik Svetog Abea, komponovao je život mučenika u svom hagiografskom romanu Mučeništvo Svetog Abe.
Reference
urediLiteratura
uredi- Attwater, Donald (1995). The Penguin dictionary of saints (3rd izd.). London: Penguin Books. ISBN 0-14-051312-4.
