Senice (trg)
Senice (stsl. Сънице, lat. Senica) je bila srednjovekovni trg i karavanska stanica na Drinskom putu u istoimenoj župi, a u njoj se nalazio i jedan od dvorova Nemanjića u srednjovekovnoj Srbiji. Nalazila se na Pešterskoj visoravni i od nje se razvila današnja Sjenica. Put koji je prolazio kroz nju povezivao je Dubrovnik preko Prijepolja sa Trgovištem (Rasom) i kopaoničkim rudnicima, pre svih Trepčom i Novim Brdom. Iako je mahom bila prolazna stanica za trgovce i karavane, zabeležena su u izvorima dva karavana (1434. i 1435) kojima je ona bila krajnje odredište.
Prošlost uredi
Župa Senica pominje se 1253. godine u povelji kralja Uroša I (1243—1276) dubrovačkim trgovcima, zatim 1323. godine i 1348. godine u povelji cara Dušana (kralj 1331—1346, car 1346—1355) Hilandaru. Posle njegove smrti, ulazi u sastav oblasti porodice Vojinović, prvo Vojislava, a potom njegovog bratanca Nikole Altomanovića.
Dušanov sin i naslednik, car Uroš (1355—1371) je 26.09. 1360. godine u Senici izdao povelju Dubrovčanima, što znači da se tu nalazila jedan od njegovih dvorova.
Nakon sloma Nikole Altomanovića, Senica postaje deo države kneza Lazara (1371—1389), koji je u njoj 1388. godine zaplenio dubrovačkim trgovcima tkanine, da bi posle Kosovskog boja 1389. godine ušla u sastav države Vuka Brankovića. On je 1391. godine u njoj uveo carinu, što je dovelo do toga da dubrovački trgovci prestanu koristiti taj putni pravac.
Kasnije, Osmanlije je priključuju svojoj državi posle Nikopoljske bitke (1395) i zarobljavanja Vuka Brankovića (1396), a bi je početkom XV veka, vratili njegovim sinovima, prilikom obnove njihove oblasti.
Tokom leta 1463. godine i svog pohoda na Bosnu, sultan Mehmed II (1451—1481) je 07.07. u Senici primio poslanike Dubrovačke republike.
Literatura uredi
- Mišić, Siniša, ur. (2010). Leksikon gradova i trgova srednjovekovnih srpskih zemalja: prema pisanim izvorima (na jeziku: srpski). Beograd: Zavod za udžbenike. str. 253. ISBN 978-86-17-16604-3. Pristupljeno 10. 10. 2023.