Sirogojno

насеље у општини Чајетина, Златиборски округ, Србија

Sirogojno je naselje u Srbiji u opštini Čajetina u Zlatiborskom okrugu. Prema popisu iz 2011. bilo je 630 stanovnika.

Sirogojno
Crkva u Sirogojnu
Administrativni podaci
DržavaSrbija
Upravni okrugZlatiborski
OpštinaČajetina
Stanovništvo
 — 2011.Pad 630
Geografske karakteristike
Koordinate43° 41′ 27″ S; 19° 53′ 10″ I / 43.6908° S; 19.8861° I / 43.6908; 19.8861
Vremenska zonaUTC+1 (CET), leti UTC+2 (CEST)
Aps. visina911 m
Sirogojno na karti Srbije
Sirogojno
Sirogojno
Sirogojno na karti Srbije
Ostali podaci
Poštanski broj31207
Pozivni broj031
Registarska oznakaUE

Geografija

uredi
 
Etno-selo u Sirogojnu

Sirogojno se nalazi u istočnom delu Zlatibora. Razvilo se oko crkve podignute početkom 19. veka, a zatim i oko škole, zadruge, seoskih kafana i pekara. Crkva Svetih Petra i Pavla sagrađena je 1821. godine i stavljena je pod zaštitu države. U njoj se čuvaju mnoge vrednosti, poput vrata u duborezu i više ikona iz 19. veka, a na njenim zidovima su upisana imena izginulih ratnika iz Prvog svjetskog rata.

Područje Sirogojna, kom pripadaju i sela Drenova, Željine, Trnava i Čičkova, ima poprilično spomen-obeležja iz Drugog svjetskog rata. Spomenik na Vladajama, bista prote Milana Smiljanića, spomen ploča na zgradi škole u Trnavi u kojoj je učio narodni heroj Savo Jovanović Sirogojno i rodna kuća ovog heroja u Trnavi samo su neki od njih. Ovde se nalazi OŠ „Savo Jovanović Sirogojno” Sirogojno.

U Sirogojnu se nalazi i etno-selo, Muzej na otvorenom „Staro selo“ predstavlja skupinu zlatiborskih kuća i propratnih drvenih zgrada, skupljenih sa svih strana Zlatibora.

Čuvene su i sirogojnske pletilje, čiji džemperi od ovčije vune se prodaju i u Evropi i njima u čast otvoren Muzej pletilja, otvoren 2008. godine. Tokom sezone, ovde se organizuju likovni, književni, muzički i drugi susreti, izložbe, predavanja i letnje škole.[1]

Demografija

uredi

U naselju Sirogojno živi 643 punoletna stanovnika, a prosečna starost stanovništva iznosi 43,8 godina (42,7 kod muškaraca i 44,9 kod žena). U naselju ima 232 domaćinstva, a prosečan broj članova po domaćinstvu je 3,29.

Ovo naselje je velikim delom naseljeno Srbima (prema popisu iz 2002. godine), a u poslednja tri popisa, primećen je pad u broju stanovnika.

Grafik promene broja stanovnika tokom 20. veka
Demografija[2]
Godina Stanovnika
1948. 1.055
1953. 1.129
1961. 1.099
1971. 962
1981. 890
1991. 844 844
2002. 763 763
Etnički sastav prema popisu iz 2002.[3]
Srbi
  
762 99,86%
Rusi
  
1 0,13%
nepoznato
  
0 0,0%


Domaćinstva
Stanovništvo staro 15 i više godina po bračnom stanju i polu
Stanovništvo po delatnostima koje obavlja

Vidi još

uredi

Reference

uredi
  1. ^ Findruk, R. (1998). Narodno neimarstvo. Sirogojno: Muzej Staro selo
  2. ^ „Knjiga 9”. Stanovništvo, uporedni pregled broja stanovnika 1948, 1953, 1961, 1971, 1981, 1991, 2002, podaci po naseljima (PDF). webrzs.stat.gov.rs. Beograd: Republički zavod za statistiku. maj 2004. ISBN 86-84433-14-9. 
  3. ^ „Knjiga 1”. Stanovništvo, nacionalna ili etnička pripadnost, podaci po naseljima. webrzs.stat.gov.rs. Beograd: Republički zavod za statistiku. februar 2003. ISBN 86-84433-00-9. 
  4. ^ „Knjiga 2”. Stanovništvo, pol i starost, podaci po naseljima. webrzs.stat.gov.rs. Beograd: Republički zavod za statistiku. februar 2003. ISBN 86-84433-01-7. 

Spoljašnje veze

uredi