Slobodan Ivković
Slobodan Ivković (Beograd, 4. avgust 1937 — Beograd, 28. septembar 1995), poznat po nadimku Piva, bio je jugoslovenski i srpski košarkaš i košarkaški trener.
| Slobodan Ivković | |||
|---|---|---|---|
| Lični podaci | |||
| Nadimak | Piva | ||
| Datum rođenja | 4. avgust 1937. | ||
| Mesto rođenja | Beograd, Kraljevina Jugoslavija | ||
| Datum smrti | 28. septembar 1995. (58 god.) | ||
| Mesto smrti | Beograd, SR Jugoslavija | ||
| Seniorska karijera | |||
| Godine | Klub | ||
|
Radnički Beograd OKK Beograd | |||
| Trenerska karijera | |||
| 1966—1967 1967—1976 1977—1978 1979—1980 1981 1984—1989 1989—1990 1990—1991 1993—1995 |
OKK Beograd Radnički Beograd Kazma OKK Beograd OKK Beograd Al Ahli Radnički Beograd MZT Skoplje Radnički Beograd | ||
Ivković je kao trener predvodio Radnički Beograd, OKK Beograd i MZT Skoplje, kao i klubove u Kuvajtu i Ujedinjenim Arapskim Emiratima. Njegov mlađi brat Dušan Ivković je takođe bio poznat košarkaški trener.
Igračka karijera uredi
Ivković je igrao košarku za seniorski tim Radničkog kao i OKK Beograda. Bio je talentovan igrač sa dobrim fizičkim predispozicijama, ali niko nije uspeo da ga stabilizuje kao igrača. Pored toga, imao je slab vid, što je bio ozbiljan problem pošto su se u to vreme mnoge utakmice igrale na otvorenom, tokom noći.[1]
Trenerska karijera uredi
Trenersku karijeru je započeo već sa 30 godina u tada moćnom OKK Beogradu. Sa OKK Beogradom je nastavio niz osvajanja trofeja. Nakon toga postaje trener Radničkog sa Crvenog krsta. Kao trener bio je vizionar i veoma hrabar. Ipak do kraja 60-tih, to mu nije donelo zadovoljavajućih rezultata. Ipak početkom 70-tih, kockice su se polako sklapale. U radnički je doveo Miluna Marovića, koga su u Zemunskoj gimnaziji oslobodili fiskulture, da bi on nakon Radničkog postao vrhunski centar pa čak i reprezentativac. Još bolji primer je dovođenje Milovana Tasića, koji je od predispozicija za košarku imao samo visinu, a velikih problema i sa kretanjem i od njega je Slobodan napravio centra dostojnog šampionske ekipe. I onda je došlo do istorijskog uspeha Radničkog kada je u sezoni 1972/1973. postao prvak Jugoslavije. Iako ta ekipa nije važila za favorita uspela je da dođe do titule u predzadnjem kolu te sezone, pobedom protiv Bosne. Iste sezone i juniori Radničkog su postali prvaci Jugoslavije a njih je predvodio Dušan Ivković. Već u sledećoj sezoni sa Radničkim je uspeo da dođe do polufinala tada Kupa Šampiona, ali je italijanski Vareze bio prejak. Veliki uspeh je bio i osvajanje kupa Jugoslavije 1976. godine. 1977. godine uspeva da stigne i do finala Kupa pobednika Kupova. Jedno vreme je bio i selektor reprezentacije Jugoslavije.
Bio je jedan od prvih jugoslovenskih trenera koji je prošao školu u SAD, gde je učio od američkog trenera Džona Vudena. Svakom detalju obraćao je mnogo pažnje i zahtevao od svojih igrača savršenstvo. On je uspešno nastavio Nikolićevu i Žeravicinu školu košarke. Često je forsirao kontre i sa po četiri igrača[2]. Zbog toga su ekipe koje je on vodio pre svega igrale lepo i baš onako kako je on želeo, a titule i trofeji su bile sekundarni cilj.
Ostalo uredi
Osnivač je udruženja košarkaških trenera Jugoslavije. Njegov brat Dušan Ivković takođe je veoma poznat košarkaški trener.[1] Ivković je rođak Nikole Tesle, pošto je Teslina majka Georgina Tesla sestra Ivkovićevog pradede Trivuna Mandića, oca njegove babe Olge.[3][1] Danas se njemu u čast održava memorijalni turnir u Beogradu koji organizuje košarkaški klub Radnički.[4]
Kao mlad pohađao je muzičku školu gde je svirao violinu. Kasnije kao trener bio je strastveni golubar.
Reference uredi
- ^ a b v „Dušan Ivković-svugde nosim svoj krst”. www.b92.net. 19. 11. 2008. Pristupljeno 28. 09. 2015.
- ^ „Sećanje na Džejmsa Dina Crvenog krsta”. Politika. 14. 10. 2007. Pristupljeno 28. 09. 2015.
- ^ Jovica Krtinić: Poreklo Dušana Dude Ivkovića (Poreklo, 16. septembar 2021)
- ^ „Memorijalni turnir Slobodan iva Ivković ovog vikenda na Crvenom krstu”. Blic. 23. 09. 2015. Arhivirano iz originala 29. 09. 2015. g. Pristupljeno 27. 09. 2015.
