Stojan Veljković
Stojan Veljković (Paraćin, januar 1831 – Beograd, 22. april 1925) bio je srpski profesor prava i političar. Veljković je obavljao funkciju ministra pravde 1871-73 i 1879-80.
| Stojan Veljković | |||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
 Stojan Veljković | |||||||||||||||||||||||
| Lični podaci | |||||||||||||||||||||||
| Datum rođenja | januar 1831. | ||||||||||||||||||||||
| Mesto rođenja | Paraćin, Kneževina Srbija | ||||||||||||||||||||||
| Datum smrti | 22. april 1925. (93/94 god.) | ||||||||||||||||||||||
| Mesto smrti | Beograd, Kraljevina Srba, Hrvata i Slovenaca | ||||||||||||||||||||||
| Porodica | |||||||||||||||||||||||
| Deca | Vojislav Veljković, Jovan Veljković | ||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||
Biografija uredi
Rođen je u Paraćinu kao sin Jovana Veljkovića (1795–1874), vojnog zapovednika i ministra iz vremena druge vlade kneza Miloša. Pripadao je porodici Veljković-Petronijević-Cukić, koja je Srbiji dala više značajnih javnih ličnosti iz reda političara, državnika, dilomata i vojnika.
Studirao je od aprila 1851. godine prava u Nemačkoj, u Berlinu.[1] Nastavio je avgusta 1852. godine prava u Hajdelbergu gde je i doktorirao 21. marta 1854. godine.[2] Završio je za profesora rimskog i krivičnog prava, a naknadno se stručno usavršavao u Parizu. Zamenio je prof. Rajka Lešjanina februara 1856. godine[3] na katedri za rimsko prava u beogradskom Liceju. Ostao je 1864. godine bez profesorske službe (kao opozicionar), jer se usprotivio cenzuri. Bio je član (od 1866) i predsednik (1875)[4] Apelacionog ili Kasacionog suda sa prekidima skoro 40 godina; i njegov predsednik po drugi put 1897–1901. godine[2] Zaslužan je za donošenje više zakona i Ustava Srbije iz 1869. godine.[2] Napisao je vrlo cenjeno delo „Objašnjenje trgovačkog zakonika“, na 544 strane, Državna štamparija, Beograd, 1866. godine COBISS.SR 512041648.
Pripadao je Liberalnoj stranci i više puta biran za narodnog poslanika. Bio je ministar pravde 1871-1873.[5] i 1879-1880. godine.
Bio je član Društva srpske slovesnosti, Srpskog učenog društva i počasni član Srpske kraljevske akademije.[6]
Kada je 1903. godine ukinut Ustav iz 1901. godine i ukinut Senat, čiji je on bio prvi potpredsednik povukao se iz javnog života.[7] Umro je posle kraćeg bolovanja aprila 1925. godine u 95-oj godini života, u Beogradu, gde počiva na Novom groblju.
Imao je zgradu na savskom pristaništu, srušenu zbog gradnje novog pred Drugi svetski rat.[8]
Vidi još uredi
Reference uredi
- ^ Ljubinka Trgovčević: "Planirana elita: o studentima iz Srbije na evropskim univerzitetima u 19. veku", Beograd 2003.
- ^ a b v Milan Jovanović Stojimirović, „Siluete starog Beograda“, Beograd 2008, str. 644. COBISS.SR 147506444
- ^ Andrej Mitrović: "Univerzitet u Beogradu: 1838-1988. godine", Beograd 1988.
- ^ "Kalendar sa šematizmom Knjaževstva Srbije, za godinu 1875.", Beograd 1875.
- ^ Petar Krestić: "Država i politike upravljanja (18-20. vek)", Beograd 2017.
- ^ Biografija na sajtu SANU
- ^ "Srpski književni glasnik", Beograd 1927.
- ^ „Politika”, 7. jul 1940
Spoljašnje veze uredi
 | Ovaj članak vezan za političare je klica. Možete doprineti Vikipediji tako što ćete ga proširiti. |