Strahinja Mitrović
Strahinja Mitrović Strajko (Tuzla, 1922 — Majevica, 20. februar 1942), učesnik Narodnooslobodilačke borbe i narodni heroj Jugoslavije.
| strahinja mitrović | |
|---|---|
 Strahinja Mitrović | |
| Lični podaci | |
| Datum rođenja | 1922 |
| Mesto rođenja | Tuzla, Kraljevina SHS |
| Datum smrti | 20. februar 1942. (19/20 god.) |
| Mesto smrti | Majevica, ND Hrvatska |
| Profesija | radnik |
| Delovanje | |
| Član KPJ od | 1941. |
| Učešće u ratovima | Narodnooslobodilačka borba |
| Služba | NOV i PO Jugoslavije |
| Heroj | |
| Narodni heroj od | 20. decembra 1951. |
Biografija uredi
Rođen je 1922. godine u Tuzli. Posle završene osnovne škole, pohađao je Tuzlansku gimnaziju. Godine 1939, zbog lošeg materijalnog stanja je morao da napustiti školovanje i zaposli se kao zidar. Još kao učenik gimnazije, došao je u dodir sa omladinskim revolucionarnim pokretom.[1]
Nakon okupacije Jugoslavije, 1941. godine, priključio se Narodnooslobodilačkom pokretu (NOP) i radio je na prikupljanju oružja, rasturanju letaka, ispisivanju antifašističkih parola i dr. Potom je delovao kao ilegalac u okupiranoj Tuzli i učestvovao je u akciji razoružavanja jednog domobranskog oficira.[1]
Zbog svoje aktivnosti, sredinom oktobra 1941. godine je bio uhapšen od strane ustaške policije. U zatvoru je nakon deset dana boravka, uspeo da pobegne sa dvojicom drugova. Oni su prethodno ubili jednog stražara i potom uzeli njegovo oružje i izveli bekstvo. Nakon bekstva, prebacili su se na Majevicu, gde su stupili u Majevički partizanski odred.[2]
U Odredu se isticao kao hrabar borac od prvih borbi. Naročito se istakao kao bombaš u napadu na neprijateljsko uporište na prevoju Površnici, na Majevici. Krajem 1941. godine, pošto je u međuvremenu, bio primljen u članstvo Komunističke partije Jugoslavije (KPJ), postavljen je političkog komesara Druge čete u Majevičkom partizanskom odredu. Kao borac, ali i politički rukovodilac u jedinici, iako mlad stekao je poštovanje među borcima u četi, ali i među narodom Majevice.[2]
Četnici Radivoja Kerovića i Stevana Damjanovića Leke, izvršili su 20. februara 1942. godine iznenadni napad na Štab Majevičkog partizanskog odreda u selu Vukosavcima, kod Lopara. Tom prilikom poginulo je 30 partizana, među kojima komandant i politički komesar Majevičkog odreda — Ivan Marković Irac i Fadil Jahić Španac. Istog dana, četnici su na Majevici izvršili iznenadni napad na Drugu četu Majevičkog partizanskog odreda.[2]
Pošto majevički partizani i četnici, do tada nisu ratovali, četnici su često navraćali do partizana i obratno. Tog dana, četnici su došli do Štaba Druge čete i Strahinja ih je primio u kuću u kojoj je boravio. Nakon ulaska u kuću četnici su izvadili puške i pozvali partizane na predaju. Strahinja je tada dohvatio svoj pištolj i ubio dvojicu četnika, ali je nastupila borba u kojoj je stradalo sedam partizana, a on je bio teško ranjen i istog dana je preminuo.[2]
Ukazom Prezidijuma Narodne skupštine Federativne Narodne Republike Jugoslavije, 20. decembra 1951. godine, proglašen je za narodnog heroja.[2]
Reference uredi
- ^ a b Narodni heroji Jugoslavije 1982, str. 569.
- ^ a b v g d Narodni heroji Jugoslavije 1982, str. 570.
Literatura uredi
- Narodni heroji Jugoslavije tom I. Beograd: Narodna knjiga. 1982.
