Florijan Matekalo
Florijan Matekalo (Jajce, 25. aprila 1920 — Beograd, 20. maja 1995) bio je jugoslovenski fudbalski reprezentativac i trener Partizana.
| Florijan Matekalo | |||
|---|---|---|---|
 Florijan Matekalo | |||
| Lični podaci | |||
| Puno ime | Florijan Matekalo | ||
| Nadimak | Conjo | ||
| Datum rođenja | 25. april 1920. | ||
| Mesto rođenja | Jajce, Kraljevstvo SHS | ||
| Datum smrti | 20. maj 1995. (75 god.) | ||
| Mesto smrti | Beograd, SR Jugoslavija | ||
| Pozicija | vezni | ||
| Juniorska karijera | |||
| 1933—1936 | Elektrobosna | ||
| Seniorska karijera | |||
| Godine | Klub | Nast. | (Gol) |
| 1936—1939 1939—1945 1946—1947 |
JSK Slavija 1. HŠK Građanski Partizan |
8 |
(3) |
| Reprezentativna karijera | |||
| 1940. |
 Jugoslavija | 1 | (0) |
| Trenerska karijera | |||
| 1957 1962 1964 1964—1967 1967—1977 1979 |
Partizan Hajduk Split Partizan Egipat Libija Partizan | ||
Početak karijere uredi
Igračku karijeru počeo je 1933. godine u podmlatku omladinskog kluba Elektrobosna u Jajcu.[1] Tri godine kasnije, u junu 1936. godine debitovao je u JSK Slavija u Sarajevu, a zatim je prešao u Zagreb gde je igrao za HŠK Građanski. U sezoni 1939/40. osvaja sa Građanskim poslednje prvenstvo Kraljevine Jugoslavije u fudbalu. Jedinu utakmicu za reprezentaciju odigrao je 3. novembra 1940. protiv Nemačke (2:0) u Zagrebu - jednu od poslednjih utakmica pred početak Drugog svetskog rata 1941. godine. Posle Drugog svetskog rata je prešao u FK Partizan u Beograd i 6. oktobra 1945. postigao je poslednji gol za Partizan u utakmici protiv Naših krila iz Zemuna.[2] Kao igrač Partizana osvojio je prvenstvo Jugoslavije 1946/47. i kup Jugoslavije 1947.
Trenerska karijera uredi
U Beogradu je Florijan Matekalo 1962. godine završio Višu trenersku školu i nakon toga se posvetio trenerskom radu. Radio je punih 17 godina kao trener Partizana, a posebno je upamćen po izuzetnoj generaciji fudbalera koja je bila poznata kao „Matekalove bebe“ među kojima su Šoškić, Jusufi, Vasović, Kovačević i drugi.[3] U tri navrata je preuzimao i klupu prvog tima Partizana, a najveći uspeh mu je osvajanje kupa Jugoslavije 1956/57. Do finala istog takmičenja došao je i u sezoni 1978/79. ali je tada u dva meča bolja bila ekipa Rijeke.
Nakon toga odlazi kao trener u Egipat (1964—1967) i Libiju (1967—1977). Poslednjih dvadeset godina života proveo je kao penzioner u Beogradu.
Reference uredi
- ^ „Florijan Matekalo”. Pristupljeno 27. 4. 2013. Arhivirano na sajtu Wayback Machine (2. decembar 2013)
- ^ „Crno - bela nostalgija: Foto arhiva - Florijan Matekalo (1920-1995)”. Pristupljeno 27. 4. 2013.
- ^ „Matekalo Florijan”. Pristupljeno 27. 4. 2013.
Spoljašnje veze uredi
- Florijan Matekalo na sajtu reprezentacija.rs
- Florijan Matekalo na sajtu partizanopedia.rs
