Florijan Matekalo (Jajce, 25. aprila 1920Beograd, 20. maja 1995) bio je jugoslovenski fudbalski reprezentativac i trener Partizana.

Florijan Matekalo
Florijan Matekalo
Lični podaci
Puno ime Florijan Matekalo
Nadimak Conja
Datum rođenja (1920-04-25)25. april 1920.
Mesto rođenja Jajce, Kraljevstvo SHS
Datum smrti 20. maj 1995.(1995-05-20) (75 god.)
Mesto smrti Beograd, SR Jugoslavija
Pozicija vezni
Juniorska karijera
1933—1936 Elektrobosna
Seniorska karijera
Godine Klub Nast. (Gol)
1936—1939
1939—1945
1946—1947
JSK Slavija
1. HŠK Građanski
Partizan


8


(3)
Reprezentativna karijera
1940 Jugoslavija 1 (0)
Trenerska karijera
1957
1962
1964
1964—1967
1967—1977
1979
Partizan
Hajduk Split
Partizan
Egipat
Libija
Partizan

Početak karijere

uredi

Igračku karijeru počeo je 1933. godine u podmlatku omladinskog kluba Elektrobosna u Jajcu.[1] Tri godine kasnije, u junu 1936. godine debitovao je u JSK Slavija u Sarajevu, a zatim je prešao u Zagreb gde je igrao za HŠK Građanski. U sezoni 1939/40. osvaja sa Građanskim poslednje prvenstvo Kraljevine Jugoslavije u fudbalu. Jedinu utakmicu za reprezentaciju odigrao je 3. novembra 1940. protiv Nemačke (2:0) u Zagrebu - jednu od poslednjih utakmica pred početak Drugog svetskog rata 1941. godine. Posle Drugog svetskog rata je prešao u FK Partizan u Beograd i 6. oktobra 1945. postigao je poslednji gol za Partizan u utakmici protiv Naših krila iz Zemuna.[2] Kao igrač Partizana osvojio je prvenstvo Jugoslavije 1946/47. i kup Jugoslavije 1947.

Trenerska karijera

uredi

U Beogradu je Florijan Matekalo 1962. godine završio Višu trenersku školu i nakon toga se posvetio trenerskom radu. Radio je punih 17 godina kao trener Partizana, a posebno je upamćen po izuzetnoj generaciji fudbalera koja je bila poznata kao „Matekalove bebe“ među kojima su Šoškić, Jusufi, Vasović, Kovačević i drugi.[3] U tri navrata je preuzimao i klupu prvog tima Partizana, a najveći uspeh mu je osvajanje kupa Jugoslavije 1956/57. Do finala istog takmičenja došao je i u sezoni 1978/79. ali je tada u dva meča bolja bila ekipa Rijeke.

Nakon toga odlazi kao trener u Egipat (1964—1967) i Libiju (1967—1977). Poslednjih dvadeset godina života proveo je kao penzioner u Beogradu.

Reference

uredi
  1. ^ „Florijan Matekalo”. Arhivirano iz originala 02. 12. 2013. g. Pristupljeno 27. 4. 2013. 
  2. ^ „Crno - bela nostalgija: Foto arhiva - Florijan Matekalo (1920-1995)”. Pristupljeno 27. 4. 2013. 
  3. ^ „Matekalo Florijan”. Arhivirano iz originala 23. 03. 2016. g. Pristupljeno 27. 4. 2013. 

Spoljašnje veze

uredi