Franc Rubo
Franc Rubo (franc. Franc Roubaud: rođen 15. juna 1856. u Odesi na Crnom moru a umro je 11. marta 1928. u Minhenu) je bio francusko-ruski slikar.
| Franc Rubo | |
|---|---|
 | |
| Lični podaci | |
| Datum rođenja | 15. jun 1856. |
| Mesto rođenja | Odesa, |
| Datum smrti | 11. mart 1928. (71 god.) |
| Mesto smrti | Minhen, |
Biografija uredi
Franc Rubo bio je sin Aleksandara Ruboa, trgovca iz Marselja koji je emigrirao u Rusiju. Majka mu je bila krojačica, Magdalena Senec i poticala je iz Klermon-Ferana, iz dobrostojeće porodice. Kao treći od ukupno devetoro dece, kršten je imenom Fransoa Ivan. U Rusiji ga nazivaju Franc Aleksejević Rubo. Već u mladim danima ispoljava dve osobine koje će ga pratiti kroz život, a to su: ljubav prema konjima i crtački talenat. Kao dečak provodi izvesno vreme u Tbilisiju kod prijatelja svojih roditelja, i tu dolazi po prvi put u dodir sa kulturom i običajima kavkaskih naroda. Još od tih vremena u njemu se stvorila velika želja da postane slikar. Zbog familijarnih finansijskih problema kasni dve godine sa završetkom mature.
Školovanje uredi
Početkom 1877. Rubo putuje za Minhen, upisuje se na Minhensku likovnu akademiju, gde posećuje nastavu akademskog direktora Karla fon Pilotija kao i kod Otoa Zaica i Vilhelma fon Dica.[1] Ponovo dolazi do finansijskih poteškoća, tako da je bio prinuđen da prekine studije iako je dobio preporuke njegovog profesora Pilotija (za dobivanje stipendije) i iako je posećivao nastavu u prvom semestru 1879/80. i bio hvaljen kao talentovan. Pošto je odbiven za stipendiju 1880. morao je da se vrati za Odesu. Već 1881. ponovo ga vuče želja za putovanjem. Prva stanica mu je bio Pariz, nakon Pariza putuje na jug Francuske (dokazano kroz skice i dva uljana rada koje je napravio) i te iste godine dolazi ponovo u Minhen, ali ovaj put ne na akademiju već u jedan atelje gde se sakuplja krug otmenog društva poljskih slikara i ostalih umetnika.
Kasna delatnost i smrt uredi
Godine 1883. napušta Minhen i preduzima jedno duže putovanje kroz Kavkaz (zajedno sa Pajom Jovanovićem), gde u svoj blok za skiciranje upisuje datume i gradove gde je sve boravio kao npr. Tbilisi, Jerevan, Baku, Buhara i Taškent. To što je video i doživeo putovanjem kroz Kavkaz, Rubo donosi zaključak da način života i običaje kavkaskih naroda bude njegova glavna tema. 1903. Rubo stiče jednu letnju kuću na jezeru Kim pored Minhena. 11. marta 1928. umire Franc Rubo u Minhenu.[1]
Reference uredi
- ^ a b „Kratkiй kurs istorii. Franc Rubo”. Istoriя. Pristupljeno 2. 2. 2019.
