Centar za istraživanje pravoslavnog monarhizma

Centar za istraživanje pravoslavnog monarhizma je neprofitno i nepolitičko udruženje građana iz Beograda, osnovano 2001 godine. Osnivač i prvi direktor Centra bio je Nebojša M. Krstić, poznat takođe i kao osnivač Otačastvenog pokreta Obraz.

Kao svoje osnovne ciljeve saradnici Centra ističu ”promovisanje, svedočenje i afirmisanje Pravoslavnih monarhističkih i predanjskih srpskih vrednosti; zalaganje za obnovu Pravoslavne Monarhije, kao izvornoga oblika srpske državnosti; istraživački rad iz oblasti bogoslovlja, istoriografije, heraldike, prava, filozofije i srodnih nauka i zalaganje za primenu istraživačkih dostignuća Centra, na način na koji to može da doprinese duhovnoj, narodnoj i kulturnoj obnovi srpskoga naroda.”

Udruženje deluje pod visokim pokroviteljstvom Nj. K. V. Kneza Aleksandra (Pavla) Karađorđevića i duhovnim pokroviteljstvom Nj. P. Episkopa Mitropolije australijsko-novozelandske SPC G. Irineja (Dobrijevića). Svoju krsnu slavu, Svetog Cara Konstantina i Caricu Jelenu 2013. godine su, sa blagoslovom Njegove Svetosti Patrijarha srpskog G. G. Irineja, proslavili na Pravoslavnom Bogoslovskom Fakultetu Univerziteta u Beogradu. Podršku radu Centra pružili su i drugi visokodostojnici Srpske pravoslavne crkve, Vojske Srbije i Nj. K. V. Prestolonaslednik Aleksandar II Karađorđević. Udruženje je decembra 2013. godine odlikovano ordenom Svetog Cara Konstantina od strane Svetog Arhijerejskog Sinoda Srpske pravoslavne crkve.

Rad Centra podeljen je na studijske odbore: Odbor za heraldičke i genealoške studije, Odbor za kulturu, Odbor za istoriografiju, Odbor za državotvorne i pravne studije (do 2013. ovaj odbor zvao se Odbor za političku teoriju) i Odbor za bogoslovske studije. Pored pet studijskih odbora pod okriljem ovog udruženja deluju i dobrotvorna sekcija ”Srpska Pravoslavna Akcija Sabor” (S. P. A. S.), sa blagoslovom Nj. P. Episkopa banatskog G. Nikanora, i Udurženje za Borbu protiv bolesti zavisnosti „Svitanje”.

Nakon smrti Krstića, od 2001. do 2008. direktor je bio đakon Nenad M. Jovanović. Od 2008. do 2012. godine direktor je bio jerej Boško R. Marinkov a od 2012. njega je na ovom mestu zamenio protonamesnik Nemanja S. Mrđenović.

Odbor za heraldičke i genealoške je izradio veći broj ličnih, porodičnih, crkvenih, svešteničkih, đakonskih, mesnih, gradskih i opštinskih grbova. Dobar deo ovih grbova zvanično je registrovan širom sveta, a sam Odbor je međunarodno priznat u stručnim krugovima heraldičara.

Najvažniji aspekt rada Odbora za kulturu je izdavaštvo. Objavili su četiri knjige: zbirke poezije (2005) ”Zatočene zemlje slobodan grumen” Boška R. Marinkova, (2007) ”Konzervativna (R)evolucija” Nemanje S. Mrđenovića i (2011) „Srbikon” Boška R. Marinkova, a zatim u saradnji sa izdavačkom kućom Ukronija iz Beograda (2014) prevod knjige ”Narodna Monarhija” ruskog teoretičara Ivana Solonjeviča.

Na čelu odbora za istoriografiju je dr Boris Stojkovski, novosadski vizantolog i univerzitetski profesor.Saradnik ovog odbora je i dr Vladimir Mos, engleski istoričar ruskog porekla koji je do sada objavio preko pedeset knjiga na temu istorije pravoslavnog monarhizma.

Odbor za državotvorne i pravne studije učestvovao je na međunarodnim naučnim konferencijama i seminarima u Rusiji 2004, 2005, i 2006. godine. Na čelu ovog odbora nalazi se Stefan Stojkov, beogradski pravnik.

Odbor za bogoslovske studije obrazovan je 2012. godine. Na čelu odbora je sveštenik Nemanja Mrđenović, a pored nekoliko članaka, delo ovog odbora bilo je predavanje ”Sveti Filaret Moskovski i pravoslavni monarhizam” organizovano u Sidneju, decembra 2013. godine.

Srpska Pravoslavna Akcija Sabor je odbor koji je najaktivniji bio u periodu između 2003. i 2009. godine kada je sproveo nekoliko humanitarnih akcija koje su se uglavnom odnosile na učenike škole ”Braća Aksić” iz Lipljana. Sekcija je ponovo bila aktivna za vreme katastrofalnih poplava u Srbiji, maja 2014. godine.

Udruženje za borbu protiv bolesti zavisnosti „Svitanje” uglavnom se takođe bavi teoretskim radom i do sada je održalo nekoliko predavanja na kojima su sa medicinske i pastirske tačke gledišta govorili dr Jelena Đorđević i sveštenik Boško Marinkov.