Cincar-Markovići
| Cincar-Markovići | ||||||||||||
|
Cincar-Markovići vode poreklo od vojvode sokoske nahije Cincar-Marka Kostića, (1777—1822). Porodična krsna slava je Mitrovdan. Isto poreklo ima i porodica Cincar-Janković, jer su vojvoda Cincar-Janko i vojvoda Cincar-Marko braća od stričeva. Iz porodice Cincar-Marković su predsednik ministarskog saveta (vlade) Srbije general Dimitrije Cincar-Marković, komandant žandarmerije Srbije pukovnik Marko Cincar-Marković i ministar inostranih poslova Kraljevine Jugoslavije dr Aleksandar Cincar-Marković.
Poreklo uredi
Pošto se Cincar-Markov otac zvao Konstantin – Kosta, on se prezivao Kostić. Njegova deca kasnije su usvojila prezime Cincar-Marković. Cincar-Markov stric bio je ohridski protojerej, a brat od strica Cincar-Janko, vojvoda požarevački. I Marko i Janko su po dolasku u Srbiju živeli u Valjevu. Cincar-Marko je rodonačelnik Cincar–Markovića, a Cincar-Janko Cincar-Jankovića. Često dolazi do mešanja prezimena Cincar-Marković i Cincar-Janković u novinskim člancima, istorijskim spisima[1], a ponekad i u sudskim dokumentima.
Vojvoda Cincar-Marko Kostić (1777—1822) uredi
Cincar-Marko je imao troje dece, dva sina Konstantina - Kostu i Milana i kćerku Elenu. Sinu Kosti dao je ime po svom ocu, a Milanu po rudničkom vojvodi Milanu Obrenoviću. Marko je sa porodicom živeo u Šapcu, gde je bio knez šabački, odnosno šabačke posavine.
Cincar-Marko i njegova porodica bili su odavno u dobrim odnosima sa Obrenovićima, kao i sa porodicom lozničkog vojvode Antonija – Ante Bogićevića, čija kćerka Tomanija je bila udata za knez Miloševog mlađeg brata gospodara Jevrema Obrenovića, od 1816. kneza cele šabačke nahije, a od 1818. upravnika i beogradske, valjevske i sokoske nahije.
Posle Cincar-Markove smrti, maloletnog sina Kostu usvojila je, odnosno uzela u svoju kuću i odškolovala gospođa Tomanija Obrenović, čija kćerka je Anka Konstantinović, unuka Katarina Konstantinović, kojom je hteo da se oženi knez Mihailo, a unuk kralj Milan.
Konstantin Cincar-Marković uredi
Kosta Cincar-Marković završio je vojne škole i službovao je u vojnoj i državnoj upravi u zapadnoj Srbiji, kao sreski, a potom i dugogodišnji okružni načelnik u Šapcu. Kosta je bio oženjen Nedom Ranković (30. januar/ 11. februar 1820 — 8/20. april 1873), rodom iz Kragujevca, kćerkom kapetana Stojana Rankovića, poznatog u vreme Prvog srpskog ustanka i pod imenom vojvoda Stojan Aračlija.
Sin vojvode Cincar-Marka, pukovnik Kosta Cincar-Marković, šabački okružni načelnik i Neda Cincar-Marković, rođ. Ranković imali su sinove Marka i Dimitrija i kćerke Anku i Petriju - Perku. Marko je dobio ime po dedi Cincar-Marku, Dimitrije po Svetom Dimitriju, jer je krsna slava Cincar-Markovića Mitrovdan, a Anka po Anki Konstantinović.
Petrija Đelić, rođ. Cincar-Marković uredi
Petrija Perka Ćelić rođ. Cincar-Marković, kćerka Koste Cincar-Markovića bila je udata za Petra Ćelića, kasacionog sudiju i državnog savetnika, sina Milojka Ćelića (1790—1867), trgovca, poslanika, ustavobranitelja, rodom iz sela Bradarca kod Požarevca, sina popa Marka iz manastira Rukumije. Imao je i sina Radovana, trgovca, čiji je unuk Milutin D. Ilojković, trgovac i predsednik grada Požarevca (1937)[2]
Pukovnik Marko Cincar-Marković uredi
Cincar-Markov unuk pukovnik Marko Cincar-Marković bio je komandant celokupne žandarmerije Srbije [3]. Međutim, u napetoj atmosferi u vreme ženidbe kralja Aleksandra Obrenovića Dragom Mašin, ogorčen kraljevom odlukom, napisao je nekoliko šaljivih pesama u kojima je kritikovao kraljicu Dragu, što se otkrilo, pa je bio smenjen sa položaja i pritvoren. Pukovnik Marko Cincar-Marković imao je dva sina Aleksandra i Ljubomira i dve kćerke Jelicu i Zoru.
- Dr Aleksandar Cincar-Marković, ministar inostranih poslova, poslanik, diplomata.
- Ljubomir Cincar-Marković, pitomac Vojne akademije. Poginuo od posledica pada sa konja.
- Jelica Cincar-Marković.
- Zora Cincar-Marković.
Deca pukovnika Marka Cincar-Markovića nisu imala potomstvo.
Dr Aleksandar Cincar-Marković uredi
Cincar-Markov praunuk, sin pukovnika Marka Cincar-Markovića je dr Aleksandar Cincar-Marković, poslednjeg ministra inostranih poslova Kraljevine Jugoslavije. Aleksandar Cincar-Marković bio je oženjen Idalijom Zervos, Grkinjom, nisu imali dece.
General Dimitrije Cincar-Marković (1849—1903) uredi
Unuk vojvode Cincar-Marka, sin pukovnika Koste Cincar-Markovića, okružnog načelnika je general Dimitrije Cincar-Marković. General Dimitrije Cincar-Marković (Šabac, 25. avgust/ 6. septembar 1849 — Beograd, 29. maj/ 11. jun 1903) predsednik ministarskog saveta (vlade) Kraljevine Srbije od 7/20. novembra 1902. do 29. maja /11. juna 1903, komandant Aktivne vojske, načelnik Glavnog generalštaba, načelnik komande Aktivne vojske, senator u tadašnjoj dvodomnoj skupštini, profesor istorije ratne veštine i strategije na Vojnoj akademiji. General Cincar-Marković ubijen je u majskom prevratu 29. maj/ 11. jun 1903.
General Dimitrije Cincar-Marković bio je oženjem Marijom Margetić, kćerkom Ilije Margetića kao načelnik odeljenja kaznačejstva i glavni kaznačej bio je zastupnik ministra finansija (1868) Pante Jovanovića, a kasnije i ministar finansija Kneževine Srbije 1879-1880. godine [4] i Anđelije Novaković kćerke protojereja-stavrofora Ilije Novakovića (1813—1885) dvorskog sveštenika, duhovnika kneza Mihaila, beogradskog okružnog i vojnog sveštenika, poslanika na Svetoandrejskoj skupštini[5], čija sestra je bila poznata dobrotvorka Marija Milivojević [6].
Cincar-Markovićev tast Ilija Margetić (1820-1910), rodom iz Dubrovnika bio je sin poslednjeg sekretara dubrovačkog kneza [7].
General Dimitrije Cincar-Marković i Marija Cincar-Marković, rođ. Margetić imali su Marka, Milana, Vladimira, Tomaniju, Ružicu i Anđeliju.
- Marko Cincar-Marković. Nema potomstva.
- Anđelija Cincar-Marković, umrla je žaleći za ocem ubijenim u Majskom prevratu. Nema potomstva.
Pašenog generala Cincar-Markovića, oženjen kćerkom Ilije Margetića Milevom Margetić, bio je Svetozar Gvozdić (Požarevac,1848 - Beograd, 1907), ministar privrede 1893, državni savetnik, komesar Narodne banke. Dva Gvozdićeva sina bili su oficiri, konjički potpukovnik Jovan Gvozdić i artiljerijski pukovnik Ilija Gvozdić, a kćerka je bila udata za generala Nikolu Hristića, dvoroupravitelja. Gvozdići (Sv. Arhangel Mihailo) poreklom iz Požarevca, Jovan Gvozdić, veliki trgovac, se doselio iz Rajca (kod Negotina), a žena njegova iz Kamenice (niški srez) [8].
Milan Cincar-Marković (1877—1929) uredi
Milan Cincar-Marković (1877-1929), pravnik, sekretar Ministarstva unutrašnjih poslova. Nema potomstva.
Vladimir Cincar-Marković (1889 – 1950) uredi
Vladimir Cincar-Marković (1889 – 1950), pravnik, diplomata. Vladimir je u braku sa Stanicom Gvozdić, kćerkom Svetozara Gvozdića, ministra privrede, komesara Narodne banke i državnog savetnika, imao sina Dimitrija Cincar-Markovića[9]. Nema potomaka.
Maksimovići uredi
Cincar-Markova najstarija praunuka Tomanija Cincar-Marković, koja je dobila ime po gospođi Tomaniji Obrenović, bila je udata za divizijskog generala Vojina Đ. Maksimovića (1876-1942).
General Vojin Maksimović (1876—1942) uredi
General Vojin Maksimović i Tomanija Maksimović, rođ. Cincar-Marković imali su dva sina i jednu kćerku.
- Vera Maksimović, kćerka div. generala Vojina Maksimovića i Tomanije Obrenović udala se 1937. za vazduhoplovnog kapetana, pilota-lovca Milana D. Ristića [10].
Od dece generala Dimitrija Cincar-Markovića, danas ima samo potomstva od njegove najstarije kćerke Tomanije Maksimović, rođ. Cincar-Marković.
Miljkovići uredi
Art. kapetan Jovan Miljković uredi
Ružica Cincar-Marković bila je udata za artiljerijskog kapetana Jovana Miljkovića, ordonans - oficira kralja Aleksandra Obrenovića, koji je poginuo na dužnosti u majskom prevratu 29. maja/ 11. juna 1903.
Petrovići uredi
General Dragoljub Petrović (1880—1957) uredi
Ružica Miljković, rođ. Cincar-Marković, posle smrti prvog muža art. kapetana Jovana Miljkovića bila je udata za divizijskog generala Dragoljuba Petrovića (1880—1957), od 1935. do 1937. komandanta Zetske divizijske oblasti vojske Kraljevine Jugoslavije. Nema potomaka.
Cincar-Jankovići uredi
Cincar-Markovog brata od strica Cincar-Janka sinovi su pukovnik Đorđe Cincar-Janković, okružni načelnik, potpukovnik Ljubomir Cincar-Janković, komandat Šapca, a unuci Toma Cincar-Janković, (1865-1946), upravnik beogradske carine, gradski odbornik, rentijer, filantrop, Velimir Todorović, koji je i praunuk kneza Teodosija iz Orašca, ministar unutrašnjih poslova u poslednjoj vladi kralja Aleksandra Obrenovića i senator u tadašnjoj dvodomnoj Skupštini, a ranjen u majskom prevratu 1903. i Bosiljka Janić, beogradska milionerka i velika dobrotvorka.
Porodične kuće i imanja uredi
Porodica generala Dimitrija Cincar-Markovića stanovala je 1903. godine u kući na uglu Krunske i Resavske ulice u Beogradu.
Srodstvo uredi
Cincar-Markovići su u srodstvu sa Cincar-Jankovićima (porodice potiču od dva brata od strica), porodicom vojvode Stojana Aračlije Rankovića, Margetićima, Žujovićima, porodicom Nikole Hristića, porodicom Mitropolita Inokentija, kao i, posredno sa svim porodicama sa kojima su u srodstvu Cincar-Jankovići.
Reference uredi
- ^ Na primer pogrešno Jelena Cincar-Marković kao predak dr Ilije pl. Bajića, umesto Jelena Cincar-Janković, vid. D. J. Popović, O Cincarima, drugo znatno dopunjeno izdanje, Beograd 1937, pp. 322. Na sajtu hrama Svetog Save Toma Cincar-Marković, a pravilno bi trebalo da bude Toma Cincar-Janković vid. - 38k
- ^ Putovođa kroz Požarevac, 1937, 71.
- ^ Vid. Večernje novosti, br. 195, 1903, Povodom beležaka gospođe Cincar-Marković, Politika, 24. oktobar 1926, pp. 2
- ^ Vid. Srpske novine, 12. decembar 1868, pp. 1; Ustavi i vlade 1835-1941, Beograd 1988, pp. 99.
- ^ Poznati prota Vaznesenske crkve u Beogradu. Predlagano je Dimitriju Cincar-Markoviću, unuku generalovom, da se komisijski pregleda porodična grobnica gde je položen prota, jer je dugo njegovo telo bilo celo. Preko prote Ilije Novakovića, Cincar-Markovići su u bliskom srodstvu za Žujovićima. Postoji anegdota da je na pomenu knezu Mihailu prota Ilija razbesneo kneza Milana Obrenovića, jer je greškom umesto Mihailovog imena rekao Milan. Na to je mladi knez Milan reagovao rečima „Znam da to želiš, proto“.
- ^ Milan Đ. Milićević, Dodatak pomeniku znamenitih ljudi u srpskog naroda novijeg doba, Beograd, Srpska kraljevska štamparija 1888, Knjiga Čupićeve zadužbine, str..
- ^ Na grbu Margetića je bio „anđeo sa trubom na mostu“. Prema predanju Cincar-Markovića, Margetići su poreklom iz Ugarske, gde je jedan predak izazvao na dvoboj i ubio nekog od mlađih članova vladarske porodice, zbog čega je morao da pobegne u Dalmaciju. Ilija Margetić se, kao i mnogi Dubrovčani njegove generacije, izjašnjavao kao Srbin. Pošto je, zbog svog bogatstva bio česta meta lopova, svoju kuću na Vračaru ogradio je visokom ogradom sa gvozdenim šiljcima
- ^ Mih. Miladionović, Požarevačka morava, Etnografski zbornik, SKA, Beograd 1928, 183.
- ^ Dimitrije Cincar-Marković, sedamdesetih godina dvadesetog veka posetio je Cincar-Markovo rodno mesto Donju Belicu, gde je stekao ustisak da je naseljeno skoro isključivo albancima
- ^ Vid. M. Bjelajac, Generali i admirali Kraljevine Jugoslavije 1918—1941, Beograd 2004, pp. 201