Црвеноврати легањ
Crvenovrati leganj (lat. Caprimulgus ruficollis) najveća je vrsta legnja koja se sreće u Evropi. Gnezdi se na Pirinejskom poluostrvu i severnoj Africi i migriga u tropsku zapadnu Afriku.
| Crvenovrati leganj | |
|---|---|
| |
| U Portugaliji | |
| Naučna klasifikacija | |
| Carstvo: | |
| Tip: | |
| Klasa: | |
| Red: | |
| Porodica: | |
| Rod: | |
| Vrsta: | C. ruficollis
|
| Binomno ime | |
| Caprimulgus ruficollis Temminck, 1820
| |
| |
| Areal
u vreme gnežđenja
u vreme zimovanja
| |
Taksonomija uredi
Ime roda lat. Caprimulgus dolazi od latinske reči capra, "koza dadinja" i glagola mulgere, što znači "musti", a sve to iz mita da ova ptica sisa mleko kozama, dok specijski deo imena ruficollis dolazi od latinskog rufus, "crven" i collum što znači "vrat".[2]
Postoje dve podvrste: nominalna podvrsta ruficollis, gnezdi se na Pirinjeskom poluostrvu i desertorum koja se gnezdi u severnoj Africi. Severnoafrička forma desertorum je svetlija od evropske forme i ima drugačije šare u osnovi primarnih pera: tane i narandžaste pojaseve slične debljine, koji su drugačije debljine; uži narandžasti i daleko deblji tamni pojasevi kod ruficollis-a.[3]
Opis uredi
Raznoliko perje podseća na legnja. Odrasla ptica je lišaj-sivo obojena, isprugana bež, kestenjastim i crnim peckama. Donje perje je takonje isprugano. Duži je i sa dužim krilima od većine široko rasprostranjenih vrsta i ima crveni okovratnik. Oba pola imaju bele tufne na primarnim perima krila, bočnim perima repa i na vratu. Tokom dana legalj leži nepomično i nečujno na zemlji, sakriven svojim kamuflažnim perjem. Teško ga je detektovati, budući da liči na suvu granu prekrivenu lišajevima ili na deo kore drveta. Dužina tela je oko 32 centimetra, a raspon krila 64 centimetra. Kao i druge vrste legnjeva, ima velika usta, dugačka krila i mekano perje koje mu omogućava nečujni let tokom noći, kada traga za plenom.
Oglašavanje uredi
Oglašava se repetativnim mehaničkim kjok-kjok-kjok..., koje ima oscilacije u visini zvuka kako ptica okreće glavu levo-desno. Kada se oglašava zujanjem, ptica leži na zemlji ili je šćućurena na grani, ali kada peva, to radi sa visokog mesta predodređenog za pevanje. Tokom udvaranja, a ponekad i tokom drugih perioda, oglašava se mehaničkim zvukom, oštrim škripućim zvukom, koji pravi udarajući oba krila istovremeno o leđa.
Stanište uredi
Otvorene peščare sa drvećem ili žbunjem su mesta na kojima lovi crvenovrati leganj. Leti u sumrak i svitanje, lakim i nečujnim letom sličnom onom kojim lete nićni leptiri. Hrani se krepuskularnim insektima, kao što su noćni leptiri.
Gnežđenje uredi
Ovo je kasni migrant koji se ponekad pojavljuje na gnezdilištima krajem aprila i početkom maja. Ne pravi gnezdo, već dva izdužena jaja polaže direktno na zemlju. Najbolja zaštita gnezda je ptica koja leži na jajima ili ptićima.
Status i rasprostranjenje uredi
Lutanje uredi
Vrsta se pojavila kao lutalica dva puta u severnoj Evropi, u Nortamberlandu, Britaniji u oktobru 1856. godine,[3] i u Danskoj 1991. godine.[4] Ptica iz Nortamberlanda je upucana kod Kilingvorta 5. oktobra od strane lovca, a uzorak je kupio Džon Hanok.[5] In 2006, Keith Vinicombe and Dominic Mitchell cast doubt on the British record, believing that the lack of detail around the circumstances of finding indicated that a mistake or fraud could not be ruled out.[6] Komitet za nalaze britanske ornitološke unije je proučio uzorak i ustanovio da se radi o crvenovratom legnju.[3][7] Uzorak iz Briotanije je prvi povrđeni nalaz ove vrste sa jesenje migracije na ostrvu i poreklom je sa Pirinejskog poluostrva i pripada podvrsti ruficollis. Ptica nađena u Danskoj takođe pripada ovoj podvrsti. Ranije se verovalo da je britanska ptica afrička podvrsta desertorum, jer je uzorak dosta izbledeo od sedenja u muzejskoj zbirci.[3][8] Postoje nalazi ove vrste van areala rasprostranjenja iz 90-ih godina dvadesetog veka iz jugoistočne Francuske, Malte, Kanarskih ostrva, Hrvatske, Izraela i Sicilije.[3]
Reference uredi
- ^ BirdLife International (2012). „Caprimulgus ruficollis”. IUCN Red List of Threatened Species. Version 2013.2. International Union for Conservation of Nature. Pristupljeno 26. 11. 2013.
- ^ Jobling 2010, str. 90, 341
- ^ a b v g d Melling, Tim (2009). Should Red-necked Nightjar be on the British List? British Birds 102(3): 110-5 (this article contains three photographs of the 1856 Northumberland Red-necked Nightjar specimen)
- ^ Christensen, Rolf (1996) A Red-necked Nightjar in Denmark Birding World 9(4): 152 (this short note contains a photograph of the Danish specimen)
- ^ Palmer, Philip (2000). First for Britain and Ireland 1600-1999. ISBN 978-1-900159-41-8.
- ^ Mitchell, Dominic and Keith Vinicombe (2006) Birds of Britain - the complete checklist
- ^ British Ornithologists’ Union Records Committee (2007) British Ornithologists’ Union Records Committee: 34th Report (October 2006)[mrtva veza] Ibis 149:194-7
- ^ Cleere, Nigel (2001) The identity of the British record of Red-necked Nightjar British Birds 94(8): 393
Literatura uredi
- Jobling, James A (2010). The Helm Dictionary of Scientific Bird Names. London: Christopher Helm. str. 90,341. ISBN 978-1-4081-2501-4.
Spoljašnje veze uredi
Mediji na Ostavi
Podaci na Vikipodacima
Taksonomija na Vikivrstama