Crkva Svetog Nikole (Ljubotin)
Crkva Svetog Nikole ili crkva Svetog Nikolaja Mirlikijskog jedna je od tri pravoslavna crkva Ukrajinske pravoslavne crkve u Ljubotinu, Harkovska oblast, Ukrajina.[1]
| Crkva Svetog Nikole (Ljubotin) | |
|---|---|
| Hram Svяtogo Mikolaя (Lюbotin) | |
 | |
| Osnovne informacije | |
| Lokacija | Ljubotin, Čudnovskogo 11, Harkovski region |
| Religija | pravoslavlje |
| Jurisdikcija | Ukrajinska pravoslavna crkva |
| Eparhija | Harkovska eparhija |
| Grad | Ljubotin, |
| Država |  Ukrajina |
| Oznaka nasleđa | Objekat kulturnog nasleđa naroda Ukrajine. |
| Arhitektonski opis | |
| Tip arhitekture | crkva |
| Osnivanje | 1890. |
Položaj i status uredi
Crkva Svetog Nikole se nalazi u gradu Ljubotinu na rekama Ljubotinka i Merefa u zapadnom delu Harkovske oblasti na udaljenosti od 24 km od Harkova, glavnog grada Ukrajine.[2]
Crkva opslužuje vernike najvećeg naselje u Harkovskoj oblasti po broju stanovnika, u kome je prema proceni iz 2012. živelo 21.868 stanovnika.[3]
U gradu postoje tri pravoslavne crkve: crkva Vaznesenja Gospodnje u Starom Ljubotinu, crkva u Gijevki (početak 19. veka) i crkva Nikolaja Mirlikijskog kod železničke stanice (početak 2000-ih).
Crkva je prvo bila u sastavu Ruskog carstva (1721-1917), Republike Rusije (1917), Ukrajinska Narodna Republika (1917-1919), Ukrajinska Sovjetska Socijalistička Republika (1919-1922), SSSR (1922-1991) i na kraju Ukrajine (od 1991).[4]
Istorija uredi
Prva crkva podignuta je na železničkoj stanici Ljubotina u drugoj polovini 19. veka. Kada je na stanici podignut lokomotivski depo, broj staničnih stanovnika se povećao, pa je 1890. godine izgrađena i osveštana crkva u čast Svetog Nikolaja Čudotvorca i kraljice Aleksandre, na uglu modernih ulica Ševčenka i Gavenka, koja je imala dva prestola.[5]
Crkva u Drugom svetskom ratu uredi
Tokom Drugog svetskog rata nemačke trupe su 1943. godine miniranjem digle u vazduh zgradu crkve.[6]
Obnova crkve uredi
Po završetku Drugog svetskog rata meštanka Jelisaveta (prezime nepoznato) sačinila je testament kojim je gradskoj pravoslavnoj zajednici zaveštala kuću da se u njoj podigne pravoslavna crkva.[5]
Nova crkva je nastala prezidavanjem kuće donatorke 1950. godine. Kada je crkva osvećena u čast Svetog Nikolaja Čudotvorca, nastao je drugi železnički hram u Ljubotinu.[5]
Godine 1975. izvršena je rekonstrukcija crkve tokom koje su izgrađeni oltarski deo, desno krilo i neke kancelarijske prostorije. Rekonstrukcija je izvedena u nekoliko etapa toko 80-ih godina 20. veka, nakon koje je crkva dobila današnji oblik.[5]
Stradanje crkve u požaru uredi
U noći 14. aprila 2019. godine, izbio je požar u crkvi, koji je skoro potpuno uništi zgradu, crkvene knjige, ikone i drugi crkveni inventar koji se u momentu požara nalazio u crkvi.[7] Uzrok požara u hramu se utvrđuje. Policija ne isključuje mogućnost namernog paljenja hrama. Prema jednoj verziji, crkva je zapaljena zbog sukoba vernika Ukrajinske pravoslavne crkve (samoupravna crkva s pravima široke autonomije pod jurisdikcijom Ruske pravoslavne crkve) [a] i Pravoslavne crkve Ukrajine (autokefalne crkve ustanovljene od vaseljenskog patrijarha putem izdavanja patrijaršijskog i sinodskog tomosa).[8][9]
Krsni praznici crkve uredi
- Prenos moštiju Svetog Nikolaja
- Slava Svetog Nikolaja Čudotvorca
- Rođenje Svetog Nikolaja Arhiepiskopa Miraklijsko Likijskog.[5]
Napomene uredi
- ^ Koristi se i prošireni naziv Ukrajinska pravoslavna crkva Moskovskog patrijarhata (ukr. Ukraїnsьka pravoslavna cerkva Moskovsьkogo patrіarhatu, rus. Ukrainskaя pravoslavnaя cerkovь Moskovskogo patriarhata) kako bi se napravila razlika od nekanonske Ukrajinske pravoslavne crkve Kijevskog patrijarhata
Izvori uredi
- ^ „V Svяto-Nikolaevskom hrame g. Lюbotina proizošel požar | Harьkovskaя eparhiя”. web.archive.org. 2022-03-24. Arhivirano iz originala 24. 03. 2022. g. Pristupljeno 2022-04-28.
- ^ Ljubotin // Sovjetski enciklopedijski rečnik. redcall, gl. ed. A. M. Prokhorov. 4th ed. M., "Sovjetska enciklopedija", 1986. str.734
- ^ „Ukraine: Provinces and Major Cities - Population Statistics, Maps, Charts, Weather and Web Information”. www.citypopulation.de. Pristupljeno 2022-04-28.
- ^ Dr Alekseja Jelačića, Istorija Rusije« u izdanju Srpske književne zadruge, Beograd 1929.
- ^ a b v g d „Harьkovskaя eparhiя Ukrainskoй Pravoslavnoй Cerkvi”. web.archive.org. 2019-08-16. Arhivirano iz originala 16. 08. 2019. g. Pristupljeno 2022-04-28.
- ^ „Hram Svяtogo Nikolaя”. forbackpacker.net. Arhivirano iz originala 28. 04. 2022. g. Pristupljeno 2022-04-28.
- ^ „U Lюbotinі goritь cerkva”. www.mediaport.ua (na jeziku: ukrajinski). Pristupljeno 2022-04-28.
- ^ „KIЇVSЬKA MITROPOLІЯ UPC (PCU) — 42783113 — Opendatabot”. opendatabot.ua (na jeziku: ukrajinski). Pristupljeno 2022-04-28.
- ^ „Ukrainskie veruющie nakonec zagovorili o svoih strahah - RIA Novosti, 19.06.2019”. web.archive.org. 2019-10-26. Arhivirano iz originala 26. 10. 2019. g. Pristupljeno 2022-04-28.
Literatura uredi
- Istoriko-statističeskoe opisanie Harьkovskogo Kafedralьnogo Uspenskogo sobora. -H.: Harьkovskiй častnый muzeй gor. usadьbы, — 2006.-S. 337—351.
- Vыsočaйšie poseщeniя Harьkova// Pravoslavnaя эnciklopediя Harьkovщinы/ Avtor idei i rukov. Proekta V. V. Petrovskiй. Sost.otv. Red. A. D. Kaplin..H.: Maйdan,2009.- S.144-145.
- Filaret (Gumilevskiй D. G.) Istoriko-Statističeskoe opisanie Harьkovskoй eparhii.:v 3-h t./ Redkol..:A. F. Paramonov(pred. i dr.).-H .:Raйder, t.3.-2006,- S.364.
- Gerus,T.Priezžaйte k nam! I Vы vse uvidite sami!// Pravoslavnaя Harkіvщina.-2011.- № 10,žovtenь.-S.14-(Vozroždenie)
- Osvящen vosstanovlennый Voznesenskiй hram v g. Lюbotine// Pravoslavnaя Harkіvщina.-2010.-№ 7,lipenь,-S.10.
- Strіlecь,V. V. Lюbotin. Іstoriko-kraєznavčiй naris/ V. V. Strіlecь.-H.:Torgsing,2002.-400s.
Spoljašnje veze uredi
- Položaj crkve na kari grada
- U Lюbotinі goritь cerkva - www.mediaport.ua, 14. 4. 2019.
