Čerhatsentivan
Čerhatsentivan (mađ. Cserhátszentiván) je selo u krajnje severnoj Mađarskoj, u okviru županije Nograd.
| Čerhatsentivan mađ. Cserhátszentiván | |
|---|---|
 Čerhatsentivan 1999. | |
 Grb
| |
| Administrativni podaci | |
| Država |  Mađarska |
| Region | Severna Mađarska regija |
| Županija | Nograd |
| Srez | Pasto |
| Stanovništvo | |
| Stanovništvo | |
| — 2023. | 108 |
| — gustina | 10,13 st./km2 |
| Geografske karakteristike | |
| Koordinate | 47° 56′ 00″ S; 19° 35′ 00″ I / 47.933333° S; 19.583333° I |
| Vremenska zona | UTC+1 (CET), leti UTC+2 (CEST) |
| Površina | 10,66 km2 |
  Čerhatsentivan Čerhatsentivan na karti Mađarske | |
| Poštanski broj | 3066 |
| Pozivni broj | (+38)32 |
| Veb-sajt | |
| www.cserhatszentivan.hu | |
Geografija uredi
Lokacija uredi
Čerhatsentivan leži jugoistočno od Sečenja, između Alšotolda i Ečega. Ime je dobila po svecu zaštitniku svoje crkve i sela, Svetom Jovanu Krstitelju. Susedna naselja su Herenčenj i Kutasšo.
Glavna ulica u selu je put 2123, koji se proteže od oblasti Balašađarmata (od Mohorske deonice puta 2108) do Alstoldske deonice puta 2122, i dostupan je i sa istoka i sa zapada.
Istorija uredi
Od pre osvajanja pronađeni su skitski i avarski artefakti. Trgovačko-vojni put koji je povezivao Hatvan sa Sečenjom prolazio je ovde duž potoka Suha, a odavde se račvao prema Balašađarmatu.
Posle mađarskog osvajanja ovih prostora, naselili su se članovi porodica Zah, Kačin i Solnok. Ubrzo, oblast je prešla u vlasništvo porodice Kekenješ-Radnot, pa sve do Hatvana. Oko prelaza iz XI u XII vek, verovatno je već bilo u vlasništvu porodice Katona, Koton (Katona) grane porodice Kekenješ, koji su takođe posedovali Čonfalu (koja danas ne postoji) kod Pastoa, deo Kutašoa i deo Loca. Ime naselja se prvi put spominje u dokumentu iz oko 1265. godine, napisanom kao Sentivanj. U 1542. godini, u Sentivanju je zabeleženo 12 plemićkih imanja, porodica Koton se zatim preselila na sever i njena loza je izumrla 1603. godine po muškoj liniji.
Turci su razorili Sentivanji oko 1542-1543. godine: njegovi stanovnici su bili poklani ili odvedeni. Prema popisu nahije Vaci iz 1553-1554. godine, „napušteni“ Sentivanji je bio feud turskog oficira Čalina Divanea. U 1559. godini, to je bila „pustinja Sentivanj“, sa prihodima od samo 390 akče, a vlasnik je bio Bali bin Ibrahim, a potom je od 1572. godine vlasnik bio Ferhat bin Abdulah koji je bio najamnički konjički vojnik.
Rekonstrukciju naselja su tokom 1728 i 1729. godine započeli naslednici ćerke grane porodice Koton, porodice Rakoci, Silaši, Balaš i Sigedi (Sigeti) sa porodične grane Aranji. Sentivanji je bio naseljen luteranskim Slovacima sa visoravni, koji su vremenom postali katolici i pomađarili se. Drugi naslednici porodice Kotona, kao što su porodice Širaki, Jesenski i Černus, naselili su se tokom 1730-ih i 1740-ih.
Godine 1787. tokom vladavine Jozefa II Habzburškog, popis beleži da selo ima 87 kuća sa 119 porodica, zvanično 612 (stvarno 593) stanovnika, od kojih:
- 298 žena,
- 230 muškaraca,
- 50 dece uzrasta 1-12 godina,
- 20 osoba od 13-17 godina.
Samo je crkva bila čvrsta (kamena) građevina, ostale kuće nisu. Godine 1872. izgrađena je okružna matična služba i sinagoga. Početkom 20. veka selo je pripadao okrugu Sirak, Nogradske županije.
Godine 1910, od 642 stanovnika, bilo je 634 Mađara i 8 Slovaka, 571 rimokatolika, 40 evangelista, 31 jevreja.
Godine 2001. 100% stanovništva naselja se izjasnilo da je mađarske nacionalnosti.[1] Serija podataka o nacionalnosti popisa iz 2001. godine]</ref Njegovi stanovnici govore Palocki jezik, ali ne čuvaju paločke tradicije.
Stanovništvo i religija uredi
Tokom popisa 2011. 95,7% stanovnika se izjasnilo kao Mađari (4,3% se nije izjasnilo). Verska distribucija je bila sledeća: rimokatolici 70%, reformisani 2,1%, luterani 4,3%, grkokatolici 1,4%, nedenominacioni 13,6% (6,4% se nije izjasnilo).[2]
U 2022. godini 90,3% stanovništva izjasnilo se kao Mađari, 7,1% se izjasnilo kao da su druge, nehazarske nacionalnosti (9,7% se nije izjasnilo; zbog dvojnog identiteta, ukupan broj može biti veći od 100%). Prema njihovoj religiji, 43,4% su bili rimokatolici, 4,4% reformirani, 2,7% luterani, 0,9% ostali hrišćani, 2,7% ostali katolici, 10,6% nekonfesionalni (35,4% nije odgovorilo).[3][4]
| Godina | Populacija |
|---|---|
| 1870 | 694 |
| 1880 | 608 |
| 1890 | 602 |
| 1900 | 554 |
| 1910 | 643 |
| 1920 | 594 |
| 1930 | 610 |
| 1941 | 663 |
| 1949 | 616 |
| 1960 | 533 |
| 1970 | 431 |
| 1980 | 297 |
| 1990 | 224 |
| 2001 | 167 |
| 2011 | 142 |
Reference uredi
- ^ [1]
- ^ Cserhátszentiván Helységnévtár
- ^ Cserhátszentiván Helységnévtár
- ^ Stanovništvo 2023. godine
- ^ „Županija Nograd - Podaci o lokalitetima - Broj stanovnika, gustina naseljenosti”. Hungarian Central Statistical Office/Központi Statisztikai Hivatal. Pristupljeno 2021-05-22.
