Henrik Ibsen
Henrik Ibsen[1] (norv. Henrik Ibsen; Skien, 20. mart 1828 — Oslo, 23. maj 1906) je bio norveški dramski pisac.
| Henrik Ibsen | |
|---|---|
 Henrik Ibsen | |
| Datum rođenja | 20. mart 1828. |
| Mesto rođenja | Skien Norveška |
| Datum smrti | 23. maj 1906. (78 god.) |
| Mesto smrti | Oslo Norveška |
| Veb-sajt | www |
BiografijaУреди
Potiče iz trgovačke porodice u Skienu u Norveškoj. Sa 15 godina 1843. godine prešao je u susedni Grimstad, da bi izučio za apotekara. Tu je ostao do 1850. godine i već tada uveliko piše, osim poezije i prvu dramu "Katilina". Dramski prvenac veliča revolucionarni duh a objavio ga je pod pseudonimom. Iz Grimstada odlazi 1850. godine u Kristijaniju da bi studirao medicinu. Ali već 1851. godine na zauzimanje poznatog violiniste Ole Bula dobija najpre rediteljsko pa upravničko mesto u novootvorenom Narodnom pozorištu u Bergenu.[2] Bio je u delikatnoj obavezi da svake godine napiše jedan pozorišni komad, koji će se 2. januara na toj pozornici izvoditi. Ibzen je proveo u upravničkoj stolici šest godina, a samo je 1854. godine imao uspeh sa dramom. Napustio je Bergen 1857. godine i prešao u Kristijaniju (Oslo), gde je postao upravnik Norveškog pozorišta. Međutim i tu se nije zadržao jer je pozorište bankrotiralo 1862. godine. Napisao je 1858. godine u Kristijaniji pozorišno delo "Pohod na sever", koje se izvodilo i u vojvođanskim pozorištima.
Sa državnom stipendijom krenuo je u tuđinu 1864. godine. Sa prekidima se bavio u Rimu, Drezdenu i Minhenu (po drugi put 1886-1892). Napustio je Norvešku 1864. godine i nakon 27 godina provedenih u Italiji i Nemačkoj, vratio se u zemlju 1892. godine stekavši veliki ugled. U svojim dramama je analizirao moralne nedostatke modernog društva. Svoje poslednje četiri drame napisao je u Norveškoj, a 1900. godine živeći u Kristijaniji je doživeo prvi od serije moždanih udara i tada se povlači iz javnog života.
StvaralaštvoУреди
U prvom stvaralačkom periodu preovlađuje nacionalni romantizam, koga se on postepeno oslobađa. Glavna dela ovog perioda su: Pretendenti na presto, delo prožeto sumnjom u pesnički poziv, sumnjom koja će, uz sukob želja i mogućnosti, ostati osnovni motiv njegovog celokupnog stvaralaštva. Taj period završava dramom Brand, u kojoj autor izlaže etički kredo ”sve ili ništa”, radikalan ali apstraktan zahtev koji se nije odnosio ni na kakvu konkretnu društvenu akciju, i dramom Per Gint, najsloženijim delom norveške književnosti, ujedno i poslednjom dramom koju je napisao u stihu.
Dramom Savez mladih, sa tematikom iz savremenog života, Ibsen najavljuje svoju kritičko-realističku fazu koju čine Stubovi društva (kritika bezočnosti građanskog društva), Lutkina kuća (kritika položaja žene u društvu), Aveti (problem krivice i praštanja) i Narodni neprijatelj (gušenje istine koja smeta građanskom sloju). Te četiri drame je napisao pod uticajem stava danskog kritičara Georga Brandesa i njegovog poziva na stvaranje društveno angažovane književnosti, i njima je izazvao veliku pažnju. Njih povezuje oštra kritika dvostrukog morala. Zbog njegove oštre osude licemerja i nekih ključnih vrednosti građanskog društva, kao što su brak i volja većine, nordijska pozorišta su odbijala da igraju više njegovih komada. Za prvo izvođenje Lutkine kuće u Nemačkoj, morao je da napiše nov završetak u kome se Nora sa pokajanjem vraća mužu i deci, dok su Aveti prvo izvedene 1882. godine u Čikagu, a tek 1890. godine u Bergenu u Norveškoj.
Sredinom osamdesetih godina devetnaestog veka njegove drame se više usredsređuju na pojedinca i njegovu sudbinu sa bitnim elementima simbolizma. Te poslednje drame, ukupno osam, često se nazivaju psihološkim. U njima sukob sna i stvarnosti postaje nerazrešiv. U Divljoj patki izlaz je u bekstvu u svet mašte, u Rosmersholmu izlaz je samoubistvo. Sličan krug motiva povezuje njegove sledeće drame: Gospođa s mora, Heda Gabler, Graditelj Sulnes, Mali Ejolf, Jun Gabriel Borkman i Kad se mrtvi probudimo. U poslednjim dramama se vraća temi smisla umetničkog poziva uvek iznova preispitujući da li je vredno žrtvovati stvarni život zarad umetnosti.
Njegov dramski opus značio je izuzetno mnogo za razvoj evropske i svetske realističke drame sa temama iz građanskog života, a taj se uticaj oseća i danas. O popularnosti i značaju Ibsenovog dela govori podatak da su se njegove drame 1877. godine igrale u pet pozorišta u Berlinu u jednoj jedinoj nedelji.
On je u svojim delima stavljao lik potlačene žene u društvu koje im ne daje nikakva prava. Samim tim, Ibzen brani žene i žestoko se bori za njih. Optuživao je moderno društvo koje je lažno i koje je zaronilo u tradicionalne norme. „Supruga u komadu završava tako što nema pojma šta je ispravno, a šta pogrešno… Žena ne može da bude ono što jeste u modernom društvu, uz zakone koji su doneli muškarci i uz tužioce i sudije koji procenjuju žensko ponašanje sa muškog stanovišta“. [3]
DelaУреди
- Katilina, (1850)
- Gospođa Inger iz Estrota (Fru Inger til Østeraad, 1855)
- Praznik u Solhaugu, (1856)
- Ratnici na Helgolandu (Hærmændene paa Helgeland, 1858)
- Komedija ljubavi (Kjærlighedens Komedie, 1862)
- Borba za tron/Pretendenti na presto (Kongs-Emnerne, 1863)
- Brand (1866)
- Per Gint (Peer Gynt, 1867)
- Savez mladih (De unges Forbund, 1869)
- Cezar i Galilejci (Kejser og Galilæer, 1873)
- Stubovi društva (Samfundets Støtter, 1877)
- Lutkina kuća ili Nora (Et Dukkehjem, 1879)
- Aveti (Gengangere, 1881)
- Narodni neprijatelj (En Folkefiende, 1882)
- Divlja patka (Vildanden, 1884)
- Romersholm (1886)
- Gospođa s mora (Fruen fra Havet, 1888)
- Heda Gabler (Hedda Gabler, 1890)
- Graditelj Sulnes (Bygmester Solness, 1892)
- Mali Ejolf, (1894)
- Jon Gabriel Borkman (1896)
- Kad se mi mrtvi probudimo (Naar vi døde vågner, 1899)
ReferenceУреди
- ^ Пешикан; Јерковић; Пижурица (2010). Правопис српскога језика. Нови Сад: Матица српска, стр. 228.
- ^ "Glasnik Istorijskog društva u Novom Sadu", Novi Sad 1936.
- ^ Žena ne može da bude ono što jeste u modernom društvu – Henrik Ibzen
LiteraturaУреди
- Boyesen, Hjalmar Hjorth, A Commentary on the Works of Henrik Ibsen . New York: Macmillan.1894.
- Ferguson, Robert. New York: Dorset Press.ISBN 978-0-7607-2094-3.
- Goldman, Michael (1998). Ibsen: The Dramaturgy of Fear. Columbia University Press.
- Haugan, Jørgen, Henrik Ibsens Metode:Den Indre Utvikling Gjennem Ibsens Dramatikk (Norwegian: Gyldendal Norsk Forlag. 1977)
- Johnston, Brian: The Ibsen Cycle. Pennsylvania State University Press.1992.
- Johnston, Brian, To the Third Empire: Ibsen's Early Plays, University of Minnesota Press (1980)
- Johnston, Brian, Text and Supertext in Ibsen's Drama, Pennsylvania State Press (1988)
- Koht, Halvdan. The Life of Ibsen translated by Ruth Lima McMahon and Hanna Astrup Larsen. W. W. Norton & Company, Inc., New York, 1931
- Krys, Svitlana, A Comparative Feminist Reading of Lesia Ukrainka’s and Henrik Ibsen’s Dramas. Canadian Review of Comparative Literature 34.4 (Dec. 2007 [Sept 2008]): pp. 389–409
- Lucas, F. L. The Drama of Ibsen and Strindberg, Cassell, London, 1962. (A useful introduction, giving the biographical background to each play and detailed play-by-play summaries and discussion for the theatre-goer, including the less well-known plays)
- Meyer, Michael. Ibsen. History Press Ltd., Stroud, reprinted 2004
- Moi, Toril (2006). Henrik Ibsen and the Birth of Modernism: Art, Theater, Philosophy. Oxford and New York: Oxford UP. ISBN 978-0-19-920259-1.
- Shaw, George Bernard. The Quintessence of Ibsenism (1891). The classic introduction, setting the playwright in his time and place.
Spoljašnje vezeУреди
| Henrik Ibsen na Vikimedijinoj ostavi. |
- Sve o Ibsenu
- Onlajn izdanja Ibsenovih dela
- Explore Ibsen - a virtual walk
- The Ibsen Society of America Official Website
- ibsen.nb.no
- Ibsen Studies The only international academic journal devoted to Ibsen
- Online course by Ibsen scholar Brian Johnston author of The Ibsen Cycle and To the Third Empire: Ibsen's Early Drama
- Extensive resource in several languages from the Norwegian Ministry of Foreign Affairs
- Multilingual edition of all Ibsen Plays in the Bibliotheca Polyglotta
- Digitized books and manuscripts by Ibsen in the National Library of Norway
- Ibsen's Influence on Hitler
- Henrik Ibsen на сајту Пројекат Гутенберг (језик: енглески)
- Henrik Ibsen на сајту Internet Archive (језик: енглески)
- Henrik Ibsen на сајту LibriVox (језик: енглески)
- Henrik Ibsen на сајту Пројекат Гутенберг (језик: енглески) (the biography by Edmund Gosse)
- Henrik Ibsen – A Bibliography of Criticism and Biography, by Ina Ten Eyck Firkins, from Project Gutenberg
- "Ibsen and His Discontents" – a critical, conservative view of Ibsen's works, written by Theodore Dalrymple
- Ibsen Museum – Former home of the famous playwright is situated in Henrik Ibsen's gate 26, across from the Royal Palace
- Henrik Ibsen: Critical Studies by Georg Brandes (1899). Приступљено 5 January 2017.