Ain Malaha
Ain Malaha, takođe poznat i kao Einan, je bilo nafutijensko naselje iz perioda oko 10.000 – 8.000 godina pre nove ere. Naselje je primer sedalačkog društva lovaca-sakupljača, najvažnijeg koraka u prelasku sa lova na poljoprivredu.[1]
Na lokalitetu su pronađeni najstariji arheološki dokazi pripitomljavanja pasa.
Naselje uredi
Lokalitet se nalazi u severnom delu Izraela, 25 kilometara severno od Galilejskog jezera. Tokom natufijenskog perioda, okruženje naselja je bilo prekrivenom šumama hrasta, badema i pistaća.[2]
Najstarije dokaze naselja u Malahi ili Ain Malahi nalazimo u mezolitu, oko 10.000 godina pre nove ere.[3] Ostatke prvih stalnih naselja pre-poljoprivrednog perioda Palestine, Ketlin Kenjon naziva natufijen.[4][5] Ovo natufijensko naselje je kolonizovano u tri faze. Prve dve faze su imale masivne kamene zgrade, a u trećoj su bile prisutne manje zgrade. Ove faze su se desile od 12.000 do 9.600 godina pre nove ere. Kuće su bile ukopane u zemlju. Drveni stubovi su držali krov, koji su verovatno presvlačili životinjskom kožom i granjem.[6] U kućama su se nalazila i ognjišta. Kenjon kaže za naselje da se sastojalo od 50 okruglih, poluukopanih, jednosobnih kuća popločanih ravnim pločama i okruženih kamenim zidovima od 1,2 metra.[4] Podovi i zidovi kuća su dekorisani motivima belih i crvenih boja popularnih na Bliskom istoku u to vreme.[3]
Ishrana uredi
Stanovnici Ain Malaha su bili sedetarni lovci-sakupljači i veruje se da su živeli u naselju tokom cele godine, prikupljajući hranu iz okolne prirode i loveći divljač. Koristili su ručne tučke za meljenje divljih oraha i žitarica i kamene srpove za sečenje divljih biljaka. Poznato je da su jeli meso gazele, jelena, divljih svinja, srndaća, zeca, kornjača, raznih gmizavaca i ribe.[7]
Stanovnici naselja su se snabdevali ribom iz obližnjeg Hula jezera, kao i lovom i sakupljanjem. Nema dokaza da su životinje bile pripitomljenje ili biljke uzgajene u naselju,[4][8] sa izuzetkom pasa.
Sahranjivanje uredi
Vrlo je verovatno da su čitave porodice sahranjene u svojim kućama. Tokom iskopavanja, Perot je pronašao jednu kuću koja sadrži grobove 11 muškaraca, žena i dece. U drugoj kući je pronađeno 12 ljudi, od kojih je jedna osoba sahranjena sa rukom naslonjenom na štene psa.[9] Ovaj grob sa psom je najstariji dokaz pripitomljavanja psa.[10]
Iskopavanja uredi
Ain Malaha je otkrivena 1954. godine i iskopavanja su vršena pod rukovođstvom Dž. Perota, M. Lečvaliera i Fransoa Vala.[11]
Reference uredi
- ^ Mithen 2006
- ^ Mithen 2006, str. 29
- ^ a b Schmandt-Besserat, Denise (2009). When Writing Met Art: From Symbol to Story. University of Texas Press. str. 47. ISBN 978-0-292-77487-2.
- ^ a b v Kenyon 1985, str. 20
- ^ Kipfer, Barbara Ann (2013). Encyclopedic Dictionary of Archaeology. Springer Science & Business Media. str. 357. ISBN 978-1-4757-5133-8.
- ^ Mithen 2006, str. 28.
- ^ C. Scarre, The Human Past, 2005.
- ^ Edwards et al., 1970, p. 499
- ^ Mithen 2006
- ^ Davis, S.J.M. and Valla, F.R. 1978.
- ^ Moʻatsah ha-leʼumit le-meḥḳar ule-fituaḥ (Israel) (2003). Israel Journal of Earth Sciences.
Literatura uredi
- Kipfer, Barbara Ann (2013). Encyclopedic Dictionary of Archaeology. Springer Science & Business Media. str. 357. ISBN 978-1-4757-5133-8.
- Schmandt-Besserat, Denise (2009). When Writing Met Art: From Symbol to Story. University of Texas Press. str. 47. ISBN 978-0-292-77487-2.
- Mithen, Steven J. (2006). After The Ice: A Global Human History, 20,000-5000 BC.
