Aleksandar Mirić
Aleksandar Mirić (Novi Karlovci, kod Inđije, 29. avgust 1901 — Beograd, 29. jul 1980) je bio učesnik Španskog građanskog rata iz Vojvodine.
Aleksandar Mirić | |
|---|---|
| Datum rođenja | 29. avgust 1901. |
| Mesto rođenja | Novi Karlovci, Austrougarska |
| Datum smrti | 29. jul 1980. |
| Mesto smrti | Beograd, SFRJ |
Biografija uredi
Rođen je 29. avgusta 1901. godine u Novim Karlovcima, kod Inđije. U periodu od 1919. do 1921. godine bio je angažovan u socijaldemokratskim sindikatima u Mađarskoj. Član Komunističke partije Jugoslavije (KPJ) postao je 1924. godine. Rešenjem Centralnog komiteta KPJ, 1932. godine bio je upućen na školovanje u Sovjetski Savez.
U Španiju je otišao iz Sovjetskog Saveza, 20. oktobra 1936. godine. Stupio je u bataljon „Ernst Telman“ kao komandir odeljenja i bio teško ranjen u borbama pod Madridom, 20. novembra 1936. godine. U maju 1937. se priključio bataljonu „Đuro Đaković“, a dva meseca kasnije je poslat u Valensiju, kao deo specijalne grupe. Od oktobra 1937. godine je radio u kontrolnim organima Internacionalnih brigada. Nakon evakuacije Španske republikanske armije 1939. godine u Francusku, bio je interniran u logor Aržele, pa Girs, i na kraju Verne.
U okupiranu Jugoslaviju vratio se 1941. godine i u septembru iste godine odlazi u Zagreb, gde je ilegalno radio za Narodnooslobodilački pokret (NOP). Uhapšen je maja 1942, i do marta 1945. godine se nalazio u logorima.
Po oslobođenju zemlje, radio je u Odeljenju za zaštitu naroda (OZN) u Beogradu. Nakon donošenja Rezolucije Informbiroa, 1948. godine, istupio je iz članstva KPJ.[1]
Reference uredi
- ^ Đ. Nećak, Elaborat za izložbu „Španski građanski rat“, Muzej Vojvodine.
- ^ „Spisak španskih boraca”. Arhivirano iz originala 16. 08. 2018. g.
