Bistrica (grad)

Bistrica
*Bistriţa*
Bistrica; Bistriţa
	Centar Bistrice
	Grb
Administrativni podaci
Država	Rumunija
Stanovništvo
Stanovništvo	‍
— 2011.	75.076
— gustina	560 st./km2
Geografske karakteristike
Koordinate	47° 08′ 00″ S; 24° 30′ 00″ I / 47.133333° S; 24.5° I
Površina	145,47 km2
	Bistrica Bistrica na karti Rumunije
Ostali podaci
Gradonačelnik	Ovidije Krecu
Poštanski broj	420008–420198
Veb-sajt
	primariabistrita.ro

Bistrica (rum. Bistriţa, mađ. Beszterce, nem. Bistritz, раније Nösen^[3]) je grad u Rumuniji. Bistrica se nalazi u severnom delu zemlje, u istorijskoj pokrajini Transilvanija. Grad je upravno središte okruga Bistica-Nasaud.

Geografski položaj

Bistrica se nalazi na 110km severozapadno od grada Kluža, i smešteno je na obali istoimene reke Bistrica po kojoj je i dobio ime.

Poreklo imena

Grad je dobio ime po reci Bistrici, i vodi poreklo od slovenske reči bistro.

Istorija

Prvi znaci naseljavanja potiču iz doba Neolita, a kasnije tu su se naseljavali Dačani i Rimljani. Sasi ili Saksonci, rudari, su se tu naselili između 1141. i 1162. godine i prozvali taj kraj Nesnerland (nem. Nösnerland). Ubrzo nakon saskog naseljavanja, Mongoli su uništili grad prvo 1241. godine a kasnije 1284. godine.

Bistrica je postala slobodan kraljevski grad 1330. godine. 1335. godine je dobila pravo da organizuje vašare i iste godine je dobila i pravo na grb. Janoš Hunjadi je 1453. godine na brdu iznad grada sagradio utvrđenje a 1458. godine je Mihalj Silađi spalio ceo grad koji se bio pobunio protiv njegove vlasti.

Kralj Matija Hunjadi je 1464. godine oduzeo Bistrici titulu grofovije, iako je u to vreme grad bio kulturno središte oblasti

Zabeleženo je da je 1465. godine Hunjadijeva tvrđava, imala 18 kula za odbranu, ali da bi pojačali odbranu samog grada, tvrđava je srušena i materijal je korišćen da bi se pojačali gradski zidovi. Sam grad je tada dobio 10 odbrambenih kula.

Godine 1596. Bistrica je dobila gimnaziju. 1602. godine Bastini (Giorgio Basta) vojnici su zauzeli grad, 1603. Mojsije Sekelj (Székely Mózes), 1661. su grad zauzeli Turci od kojih je oslobođen krajem istog veka, 1717. godine su ga opljačkali Tatari.

Godine 1848. 31. decembra tu se odigrala prva bitka između mađarskih revolucionara predvođenih Jožefom Benom i austrijskih carskih snaga, druga bitka se odigrala 21. februara 1849. godine i mazarski revolucionari su izvijevali pobedu nad carskom vojskom koju je predvodio Karl Frajher fon Urban (Karl Freiherr von Urban). 25. juna Ruska carska armija je izbacila Mađarske snage iz grada ali su je već narednog dana snage Jožefa Bena povratile.

Zidine grada su uvek služile kao materijal za gradnju tako da su danas prisutni samo tragovi zidina i Bognar kula (Bognár-torony). Datoteka:

Stanovništvo

U odnosu na popis iz 2002, broj stanovnika na popisu iz 2011. se smanjio.^[4]

Demografija
1966.	1977.	1992.	2002.	2011.
25.519	44.339	87.710	81.467	75.076

Kaluđeri manastira Bistrica

Prema popisima iz:

1910-Bistrica je imala 13.236 stanovnika i od toga 5.835 Nemaca, 4.470 Rumuna, 2.824 Mađara.
2002-Bistrica je imala 81.259 stanovnika i od toga 73.613 Rumuna, 5.204 Mađara, 1.958 Roma i 484 ostalih.