Bogdan Terzić
Bogdan Terzić (Ondić, 1. decembar 1928 – Beograd, 2016) bio je srpski slavista, rusista, profesor slavistike i prevodilac. Bio je aktivni učesnik u radu mnogih naučnih društava i njihovih uprava, član Udruženja književnika Srbije i Udruženja književnih prevodilaca Srbije, jedno vreme predsednik Slavističkog društva Srbije.
Bogdan Terzić | |
|---|---|
 Fotografija Bogdana Terzića | |
| Datum rođenja | 1. decembar 1928. |
| Mesto rođenja | Ondić, Kraljevina SHS |
| Datum smrti | 2016. (87/88 god.) |
| Mesto smrti | Beograd, Republika Srbija |
| Zanimanje | slavista, rusista, profesor |
Njegov legat nalazi se u Udruženju za kulturu, umetnost i međunarodnu saradnju „Adligat” u Beogradu.
Biografija
uredi
Bogdan Terzić rođen je 1. decembra 1928. godine u Ondiću kraj Udbine, Lika, u učiteljskoj porodici. Osnovnu školu završio je u Dobroselu kraj Donjeg Lapca u Lici, prvi razred gimnazije u Daruvaru, a drugi u Novoj Gradiški, odakle mu je u jesen 1941. godine porodica izbegla pred ustaškim progonima u Beograd.[1] Gimnaziju je završio u Beogradu, a potom je 1947. godine upisao Filozofski fakultet Univerziteta u Beogradu. Diplomirao je na Grupi za istočne i zapadne slovenske jezike i književnosti, sa ruskim jezikom i književnošću kao glavnom strukom. Tokom treće i četvrte godine studija bio je stipendista Srpske akademije nauka i umetnosti.[1] Postdiplomeske studije takođe je završio na Filozofskom faklutetu.
Od 1956. do 1958. radio je u Poljskoj, kao lektor srpskohrvatskog jezika na Varšavskom univerzitetu. Po povratku je radio na Katedri slavistike Filozofskog fakulteta, prvo kao saradnik, a kasnije i kao rednovni profesor, sve do penzionisanja 1992. godine. Predavao je, između ostalog, istorijsku gramatiku ruskog jezika, morfologiju, tvorbu reči, leksikologiju, kratko i sintaksu ruskog jezika, a bio je i prvi predavač ukrajinskog jezika po osnivanju Grupe 1991. godine.[2] Od 1962. do 1974. godine bio je i honorarni nastavnik za savremeni ruski jezik i istorijsku gramatiku ruskog jezika na Filozofskom fakultetu u Prištini, a istorijsku gramatiku ruskog jezika predavao je i na Filozofskom fakultetu u Novom Sadu od 1986. do 2001. godine.
Bavio se i spikerskim poslom u Radio Beogradu, u emisijama na ruskom jeziku. Bio je član Udruženja književnika Srbije (od 2002) i Udruženja književnih prevodilaca Srbije, a jedno vreme i predsednik Slavističkog društva Srbije.
Kao agilni saradnik i član redakcije doprinosio je izlaženju časopisa Živi jezici i Slavistika. Dao je doprinos raznim telima i komisijama Filološkog fakulteta, zatim Međunarodnom slavističkom centru, Društvu srpsko-ruskog prijateljstva, Srpsko-ukrajinskom društvu i sl.
Legat Bogdana Terzića
urediGodine 2017. Bogdanova ćerka, Nina Novićević, formirala je legat Bograda Terzića u Udruženju za kulturu, umetnost i međunarodnu saradnju „Adligat” u Beogradu. Legat sadrži više od 10.000 bibliografskih jedinica iz Terzićeve lične biblioteke[3], uključujući veliki broj knjiga kako lingvističko-naučnih, tako i književnih dela savremenih domaćih i stranih pisaca.
Nagrade i priznanja
urediZa svoj rad dobio je više domaćih i stranih priznanja:[1][3]
- Puškinovu medalju Međunarodne asocijacije profesora ruskog jezika i književnosti (MAPRЯL),
- Povelju počasnog člana Slavističkog društva Srbije,
- Povelju Društva za primenjenu lingvistiku Srbije,
- Zlatnu značku Kulturno-prosvetne zajednice Srbije,
- Godišnju nagradu Radio-televizije Srbije za knjigu „Slovo o jeziku” (koautorstvo sa Dragom Ćupićem i Egonom Fekete),
- Povelju za životno delo Slavističkog društva Srbije,
- Puškinovu medalju – državno odlikovanje Ruske Federacije.
Dela (bibliografija)
urediKnjige
uredi- „Slovo o jeziku: jezički poučnik”, (sa D. Ćupić, E. Fekete), Beograd, Partenon, 1996, 293 str.
- „Rusko-srpske jezičke paralele”, Beograd, Slavističko društvo Srbije, 1999, 370 str.
- „Slovo o jeziku: jezički poučnik” (sa D. Ćupić, E. Fekete), drugo izdanje, Beograd, Partenon, 2002, 257 str.
- „Srpski jezički savetnik” (sa D. Ćupić, E. Fekete), Beograd, Službeni list SCG, Srpska školska knjiga, 2005, 371 str.
- „Slavistički pogledi Bogdana Terzića”, (razgovor vodio) Miloš Javtić, Beograd, Partenon, Beogradska knjiga, 2006, 173 str, (Kolekcija „Odgovori”, Miloš Jevtić)
Potpuna bibliogpafija Bogdana Tepzića obuxvata više od trista padova objavljenix kako u jugoslovenskim tako i u uglednim stpanim časopisima i zbopnicima (Vopposы яzыkoznaniя, Pusskiй яzыk za pubežom, Bolgapskaя pusistika, Slovo a slovesnost i dp).[4]
Reference
uredi- ^ a b v Bunjak, Petar. Bogdanu Terziću na dar : povodom 85-godišnjice rođenja. Beograd. str. 21—24. ISBN 978-86-7391-035-2. OCLC 992989417.
- ^ „Istorijat | Filoloski fakultet” (na jeziku: srpski). Arhivirano iz originala 10. 07. 2020. g. Pristupljeno 2020-08-17.
- ^ a b „Legat prof. Bogdana Terzića” (na jeziku: engleski). Pristupljeno 2020-08-17.
- ^ Bunjak, Petar. Bogdanu Terziću na dar : povodom 85-godišnjice rođenja. Beograd. str. 10. ISBN 978-86-7391-035-2. OCLC 992989417.
Spoljašnje veze
uredi- „Bogdanu Terziću na dar: Povodom 85-godišnjice rođenja” (priredio Petar Bunjak, Slavističko društvo Srbije, Beograd, 2014).