Bon

град у Немачкој

Bon (nem. Bonn) grad je u nemačkoj saveznoj državi Severna Rajna-Vestfalija. Nalazi se na Rajni. Posjeduje regionalnu šifru (AGS) 5314000, NUTS (DEA22) i LOCODE (DE BON) kod.

Bon
Bonn
Bon
Zastava
Zastava
Grb
Grb
Administrativni podaci
Država Njemačka
Savezna državaSeverna Rajna-Vestfalija
Stanovništvo
Stanovništvo
 — 319.841[1]
 — gustina2.265 st./km2
Geografske karakteristike
Koordinate50° 44′ 02″ S; 7° 05′ 59″ I / 50.73399° S; 7.09981° I / 50.73399; 7.09981
Vremenska zonaUTC+1 (CET), ljeti UTC+2 (CEST)
Aps. visina60 m
Površina141,2 km2
Bon na karti Nemačke
Bon
Bon
Bon na karti Nemačke

Položaj grada u okrugu
Ostali podaci
GradonačelnikAšok Aleksandar Šridaran (HDU)
Poštanski broj53111–53229
Pozivni broj0228
Registarska oznakaBN
Veb-sajt
www.bonn.de

Grad ima istoriju dugu 2.000 godina i spada među najstarije nemačke gradove. Bio je glavni grad Zapadne Nemačke od 1949. do 1990. U periodu 1288—1803 bio je rezidencija nadbiskupa i kneza-izbornika Kelna. Ovde je 1770. rođen Ludvig van Betoven.

Geografija

uredi

Grad se nalazi na nadmorskoj visini od 60 m. Površina opštine iznosi 141,2 km².

Klima

uredi

Istorija

uredi

Istorija grada počinje od rimskih vremena. Oko godine 10. p. n. e., Rimljani su sagradili most preko Rajne blizu mesta „Bona“ (lat. Bonna). Posle rimskog poraza u bici u Teutoburškoj šumi ovo je postala tvrđava za 7000 legionara.

 
Tvrđava Godesburg

Po odlasku Rimljana, tvrđava je postala grad. Negde između 11. i 13. veka, izgrađena je romanička katedrala Minster, a 1597. Bon je postao jedna od rezidencija prinčeva Kelna. Knez-izbornik Klemens August (18. vek) naredio je izgradnju niza baroknih građevina koje i danas daju karakter gradu. Još jedan značajan vladar bio je Maks Franc (vladao krajem 18. veka), koji je osnovao Univerzitet i banju Bad Godesberg. Bio je pokrovitelj mladog Ludvig van Betovena, koji je rođen u Bonu 1770. Elektor je finansirao prvi Betovenov put u Beč.

Godine 1794, grad su zauzele francuske trupe. Postao je deo Napoleonovog carstva. 1815. Bon je zauzela Pruska i ostao je pruski grad sve do 1945. Grad u to doba nije imao veći značaj.

Posle Drugog svetskog rata Bon je pripao britanskoj okupacionoj zoni, i 1949. postao privremena prestonica Zapadne Nemačke. Bon je izabran prvenstveno zbog zalaganja Konrada Adenauera, bivšeg gradonačelnika Kelna i Kancelara Nemačke posle Drugog svetskog rata, koji je poreklom iz okoline Bona. Bon je izabran uprkos činjenici da je Frankfurt bio ekonomičnije rešenje.

Ujedinjenjem Istočne i Zapadne Nemačke 1990, Berlin je ponovo postao glavni grad Nemačke. Odlučeno je da se državne institucije iz Bona presele u Berlin, ali su neka ministarstva ostala u Bonu. Bon je tako ostao druga, nezvanična prestonica Nemačke, uz epitet „Federalni grad“ (nem. Bundesstadt). Neke od zgrada bivših državnih institucija ustupljene su organizaciji Ujedinjenih nacija.

Univerzitet u Bonu, sa oko 30.000 studenata, je jedan od najvećih u Nemačkoj.

Stanovništvo

uredi

U samom gradu je, prema procjeni iz 2010. godine, živjelo 319.841 stanovnik. Prosječna gustina stanovništva iznosi 2.265 stanovnika/km².

Privreda

uredi

Saobraćaj

uredi

Keln / Bon Aerodrom, takođe poznat kao Aerodrom Konrad Adenauer, međunarodni je civilni aerodrom koji se nalazi u prigradskom delu Kelna. Aerodrom se nalazi 16 kilometara severoistočno od Bona i šesti je po prometu putnika među nemačkim aerodromima.

Znamenitosti

uredi
 
Poštanski toranj, sedište Nemačke pošte (nem. Deutsche Post AG) i DHL-a.

Rodna kuća Ludviga van Betovena se nalazi u ulici Bongase. Pored gradske pijace smeštena je stara gradska većnica sagrađena 1737. godine u rokoko stilu za vreme vladavine Klementa Avgusta Bavarskog. Koristila se za prihvat važnijih gostiju koji su posećivali grad i kao sedište gradonačelnika. U neposrednoj blizini većnice nalazi se dvorac kneza-izbornika, a danas je glavna zgrada Univerziteta u Bonu.

Popelsdorfer aleja (nem. Poppelsdorfer Allee) je aleja koja je okružena stablima pitomog kestena, a njom je prolazio prvi gradski tramvaj kog su vukli konji. Zajedno sa dvorcem kneza-izbornika postoji i dvorac Popelsdorf, palata koja je izgrađena kao odmaralište knezova-izbornika u prvoj polovini 18. veka. Ovu aleju preseca železnička pruga i glavna železnička stanica Bon, sagrađena 1883/1884. godine.

Tri najviše zgrade u gradu su radijski toranj WDR-a (nem. Westdeutscher Rundfunk, Zapadnonemački radio), visok 180 m u četvrti Bon-Venisberg, zatim sedište Nemačke pošte, visoko 162,5 m i bivša zgrada poslanika nemačkog parlamenta zvana Langer Eugen, visoka 114,7 m, danas nova lokacija Kampusa UN-a.

Pored Reinauenparka, Botanske Bašte kod dvora Popelsdorf, palate Šaumburg i Garten der Vila, postoji preko 25 otvorenih i poluotvorenih velikih bašta u Bonu. Uz to postoji još bezbroj privatnih bašta. Bon je s'tim jedan od najzelenijih gradova Nemačke.[2]

Galerija

uredi

Reference

uredi
  1. ^ Broj stanovnika po njem. Saveznom zavodu za statistiku. Stanje 30. 6. 2010.
  2. ^ „slike od 25 najvažnijih basta u Bonu” (PDF). Stadt Bonn. Pristupljeno 3. 6. 2010. 

Spoljašnje veze

uredi