Valerijan Bošnjaković
Valerijan Bošnjaković (svetovno Vojislav Bošnjaković) (Kraljevo, 4. februar 1878 – Kraljevo, 28. decembar 1917) bio je srpski pisac i nastavnik.
Valerijan Bošnjaković | |
|---|---|
| Datum rođenja | 4. februar 1878. |
| Mesto rođenja | Kraljevo, Kneževina Srbija |
| Datum smrti | 28. decembar 1917. (39 god.) |
| Mesto smrti | Kraljevo, Jugoslavija |
| Zanimanje | Pisac i nastavnik |
Biografija uredi
Vojislav Bošnjaković je rođen 4. februara 1878. godine u Kraljevu. U rodnom gradu je išao u osnovnu školu 1885-1889. godine, a potom je nižu gimnaziju i bogosloviju završio u Beogradu. Nakon završene bogoslovije 1895. godine odlazi u Rusiju, gde se školovao na Kišinjevskoj seminariji i Kijevskoj duhovnoj akademiji. Nakon što se vratio u domovinu, postavljen je 1905. godine za službenika Narodne biblioteke, a potom za nastavnika u Šapcu i Vranju. Nakon toga je postao suplent beogradske bogoslovije.[1][2][3]
Vojislav se zamonašio 1906. godine u manastiru Jošanici, i tada je dobio monaško ime Valerijan. Oboleo je od tuberkuloze, pa je sve vreme službe, izuzev školske 1907/08. godine proveo na bolovanju. Preminuo je u Kraljevu 28. decembra 1917. godine. Njegovi posmrtni ostaci preneti su na monaško groblje u manastiru Žiči na Cveti 1937. godine. Opelo je prilikom prenosa posmrtnih ostataka služio vladika Nikolaj Velimirović.[1][2][3]
Pored rada u nastavi, Valerijan Bošnjaković je pisao i pesme. Pisao je o socijalnoj pravdi, smislu nacionalizma, problemima religije i putu saznanja Boga. Prvu pesmu je objavio 1895. godine u Pobratimu. Njen naziv je bio Ponoćno zvono. Pored nje, njegove najpoznatije pesme su i: Feniks, Sfinks, General, Vilino kolo. Napisao je oko 150 pesama, a pored njih je pisao i prozne sastave, rasprave, prikaze i prevode. Objavljivao je u sledećim časopisima: Pobratim, Podmladak, Bratstvo, Nova iskra, Bosanska vila, Nada, Delo, Prosvetni glasnik, Srpska zastava, Pastirska reč, Vesnik srpske crkve, Glasnik srpske crkve, Duhovna straža, Hrišćanski vesnik, Za otadžbinu, Venac, Brankovo kolo, Štampa, Večernje novosti, Pijemont.[1][2]
Dela uredi
- Dva diva, Beograd 1902.
- Pesme monaha Valerijana 1878-1917, Kragujevac 1937.[1]
Reference uredi
- ^ a b v g Srpski biografski rečnik. Knj. 1, A-B. Novi Sad: Matica srpska. 2004. str. 763. ISBN 86-83651-49-5.
- ^ a b v Kazimirović, Radovan (23. 4. 1937). „Na [[Cveti]] biće preneti u posmrtni ostaci u Žiču pesnika Valerijana Bošnjakovića”. Vreme. Pristupljeno 7. 12. 2023. Sukob URL—vikiveza (pomoć)
- ^ a b Kalićanin, M. (25. 4. 1937). „Na monaškom groblju manastira Žiče juče su sahranjeni posmrtni ostaci pesnika V. Bošnjakovića”. Politika. Pristupljeno 7. 12. 2023.
