Vasilij Kuznjecov (političar)

Vasilij Vasiljevič Kuznjecov (rus. Василий Васильевич Кузнецов; Sofilovka, 31. januar 1901 — Moskva, 5. jun 1990) bio je sovjetski političar i tri puta vršilac dužnosti predsednika Prezidijuma Vrhovnog Sovjeta Sovjetskog Saveza (predsednik Sovjetskog Saveza).

Vasilij Kuznjecov
1963
Lični podaci
Datum rođenja	(1901-01-31)31. januar 1901.
Mesto rođenja	Sofilovka, Ruska Imperija
Datum smrti	5. jun 1990.(1990-06-05) (89 god.)
Mesto smrti	Moskva, Ruska SFSR, SSSR
Profesija	političar
Politička karijera
Politička stranka	Komunistička partija Sovjetskog Saveza
Mandati zamenik predsednika Prezidijuma Vrhovnog Sovjeta SSSR 7. oktobar 1977 — 18. jun 1986. Prethodnik funkcija ustanovljena Naslednik Pjotr Demičev

Biografija

Rodio se 1901. godine u mestu Sofilovka na području Ruskog carstva. Za razliku od gotovo svih budućih visokih sovjetskih funkcionera tokom svoga školovanja i mladosti on nije pristupio komunističkoj partiji nego je to učinio tek u maju 1927. godine (kada je imao 26 godina) u trenucima kada je već imao diplomu fakulteta i posao. Njegov prvi posao je bio u metalurškoj fabrici gde je 1931. godine dočekao obaveštenje da ga SSSR šalje na dopunsku edukaciju u Sjedinjene Američke Države na Karnegijev institut za tehnologiju u Pitsburgu.

Politička karijera

Zahvaljujući tamo stečenom znanju, Kuznjecov je od 1937. godine u svojoj državi obavljao samo državne poslove povezane s industrijom. Prva od tih dužnosti je bila u državnom ministarstvu za tešku industriju nakon čega je 1940. godine postao zamenik predsedavajućeg u državnom zavodu za planiranje. Tokom rata 1944. godine, Kuznjecov je postao predsednik sindikata Sovjetskog Saveza, a ubrzo potom 1946. godine i predsednik jednog doma Sovjetskog parlamenta.

Smrću Staljina 1953. godine postalo je očito kako je Kuznjecov bio njegov kadar pošto je odmah izbačen iz sindikata i Prezidijuma Vrhovnog Sovjeta u koji je ušao tek 1962. godine. Taj gubitak svih funkcijs je ujedno bio potvrđen slanjem na mesto ambasadora u NR Kini, nakon čega mu se karijera ustalila u ministarstvu spoljnih poslova. Tamo je upoznao osam godina mlađeg Andreja Gromika čiji je on ubrzo postao štićenik. To prijateljstvo je potvrđeno tokom sledeće dve decenije tokom kojih je Kuznjecov bio njegov zamenik. Tek borba za vlast u vrhu Sovjetskog Saveza će da donese promenu u radnim pozicijama njih dvojice.

Kada je 1977. godine Leonid Brežnjev napokon uspeo slomiti otpor protivnika i smeniti Nikolaja Podgornog s mesta predsednika Prezidijuma Sovjetskog Saveza kako bi zauzeo poziciju za sebe, postavilo se pitanje ko će da bude njegov zamenik. Za tu poziciju se na kraju izabralo ostarelog Kuznjecova kao siguran izbor.

Posle smrti Brežnjeva 10. novembra 1982, Kuznjecov je postao vršilac dužnosti predsednika Sovjetskog Saveza. Pokušaj zadržavanja ove titule i brisanje oznake v.d. je na kraju propao pošto je naposletku Jurij Andropov preuzeo dužnost predsednika. Nakon njegove smrti 9. februara 1984. godine, Kuznjecov je ponovno preuzeo funkciju vršioca dužnosti predsednika koju je ponovno izgubio kada je Konstantin Černjenko 11. aprila 1984. preuzeo funkciju predsednika. Nakon njegove smrti 10. marta 1985. godine Kuznjecov je po treći put postao v. d. predsednika Sovjetskog Saveza. Ovu poziciju je držao samo do 2. jula 1985. godine kada ga je zamenio Gromiko. Tokom Gorbačovljeve čistke na sednici Centralnog komiteta KPSS 6. marta 1986, Vasilij Kuznjecov je bio razrešen sa svih preostalih državnih funkcija i penzionisan.

Glavni razlog Kuznjecovljevog neuspeha u osvajanju vlasti ili barem zadržavanja ceremonijalne titule predsednika Sovjetskog Saveza može se naći u njegovim godinama pošto je on u to doba bio najstariji član Politbiroa, čiji su pripadnici bili zabrinuti zbog velikog broja smrti svojih najvažnijih članova.

Umro je 5. juna 1990. godine u Moskvi u svojoj 89. godini života.