Vukomanovići
| Vukomanovići | ||||||||||
|
Vukomanovići su porodica kneginje Srbije Ljubice Obrenović (Srezojevci, 1788 - Beč, 1843), žene knez Miloša i majke kneza Mihaila i kneza Milana Obrenovića.
Poreklo uredi
Vukomanovići su poreklom sa Kosova i Metohije, odakle su se doselili u Šumadiju, rudnička nahija, u selo Srezojevci. Vukomanovići potiču od Bogoljuba Vukomana. Krsna slava Vukomanovića je Sveti Luka.
Prema određenim izvorima, verovatno je da su se Vukomanovići na Metohiju doselili iz okoline Nikšića i da su poreklom iz Nikšićkog plemena [1].
Gavrilo Vukomanović imao je sina Radosava Vukomanovića (1758—1805), koji je bio oženjen Marijom Damnjanović (1762—1797) iz Družetića u Užičkkoj nahiji [2].
Radosav Vukomanović uredi
Radosav Vukomanović sin Gavrila Vukomanovića dva puta se ženio. Iz dva braka imao je jedanaestoro dece - sedam sinova i četiri kćerke. Od prve žene Marije Damnjanović (1762—1797) bili su Jovan i Ljubica, a od druge žene Gavrilo, Luka, Petar, Todor i jedna kćerka.
Kneginja Ljubica Obrenović, rođ. Vukomanović uredi
Vojvoda Milan Obrenović isprosio je Ljubicu Vukomanović od oca Radosava Vukomanovića za svog mlađeg polubrata Miloša Obrenovića i venčanje je održano u proleće 1804, na početku Prvog srpskog ustanka, najverovatnije u vreme nakon osvajanja Rudnika i postavljenja za vojvodu Milana Obrenovića, marta 1804. Milan Obrenović zamolio je Karađorđa da bude kum na venčanju njegovog brata Miloša, koga je tada Karađorđe prvi put video. Miloš se već bio istakao u borbama i Karađorđe se prihvatio kumstva.
Knjaz Miloš i kneginja Ljubica Obrenović imali su osmoro dece četiri sina i četiri kćerke.
Jovan Vukomanović uredi
Jovan Vukomanović iz Srezojevaca (rudnička nahija), bio je brat kneginje Ljubice i po ocu i po majci.
Gavrilo Vukomanović uredi
Sačuvano je više pisama kneginje Ljubice bratu Gavrilu Vukomanoviću.
Petar R. Vukomanović uredi
Petar Vukomanović, oficir, brat Ljubice Obrenović po ocu, bio je teže ranjen u bici kod Požarevca 1815. Umro je 1833, a njegovu decu je odgajala i vaspitavala zajedno sa svojom decom u svom dvoru knjeginja Ljubica. Petar Vukomanović je sa Vasilijom (umrla posle aprila 1867) imao decu Aleksu, Mihaila, Milevu i Milicu [3].
Kapetan Mihailo Vukomanović uredi
Kapetan Mihailo Vukomanović, sin Petra Vukomanovića, komandant rudničke vojske imao je sina Milana Vukomanovića.
Milan Vukomanović (1869—1936) uredi
Milan Vukomanović (1869—1936), inspektor državnih železnica, bio je sin kapetana Mihaila Vukomanovića i unuk Petra Vukomanovića, odnosno Ljubice Obrenović [4].
Ranosovići uredi
Mileva Vukomanović bila je udata za Petra Ranosovića, oficira. Imali su Velimira, Mihaila i Nadu.
General Velimir P. Ranosović (1892—1954) uredi
Generalštabni brigadni general Velimir P. Ranosović, sin Petra Ranosovića, oficira i Mileve Ranosović, rođ. Vukomanović, šef kabineta predsednika Vlade armijskog generala Dušana Simovića, vojni izaslanik u Rimu (1941), Kairu i Ankari (1944). Završio je Vojnu kadetsku školu u Rusiji i 25. klasu Više škole Vojne akademije. U ratovima 1912 do 1918, bio je 1916. u Rusiji komandir municione kolone 1. dobrovoljačke divizije. Umro je u emigraciji u Parizu 1954 [5].
Aleksa Vukomanović uredi
Za bratanca kneginje Ljubice Aleksu Vukomanovića (1826-1859) udala se 1858. godine Mina Karadžić (1828-1894), kćerka Vuka Karadžića. Venčali su se u Sabornoj crkvi u Beogradu, Vilhelmina-Mina je tada prešla u pravoslavlje i uzela ime Milica. Aleksa je bio profesor književnosti na beogradskom Liceju, razboleo se „od očiju“ i umro posle godinu i po dana braka. Aleksa i Mina Vukomanović si imali samo jednog sina Janka Vukomanovića (1859—1878). Svi troje su bili sahranjeni na starom Tašmajdanskom groblju, ali su početkom 20. veka preneti u Crkvu svetog Save na Savincu.
Janko A. Vukomanović uredi
Janko A. Vukomanović (1859—1878) bio je sin Alekse Vukomanovića i Mine Vukomanović, rođ. Karadžić, kćerke Vuka Karadžića. Kao kadet Vojne akademije u Petrogradu došao je u Srbiju i učestvovao kao dobrovoljac u srpsko-turskom ratu gde je dobio i medalju za hrabrost. Vratio se potom u Rusiju, gde je i umro 1878. godine, pretpostavlja se od tuberkuloze ili od „ruskog ruleta“.[6]
Alimpići uredi
Mileva Vukomanović (1833-1914), kćerka Petra i Vasilije Vukomanović, bratanica knjeginje Ljubice bila je udata za generala Ranka Alimpića.
General Ranko Alimpić (1826—1882) uredi
General Ranko Alimpić (1826-1882), oženjen Milevom Vukomanović bio je ministar građevina, član državnog saveta, krajinski okružni načelnik, profesor Artiljerijske škole (Vojne akademije). Rođen je 9. marta 1826. u Nakučanima, gde je završio osnovnu školu. Gimnaziju pohađa u Kragujevcu. Stupio je u vojsku 1842, a unapređen je u čin potporučnika 1845. Vojne škole završio u Pruskoj i Belgiji (1846—1852). Od 1852. profesor Artiljerijske škole (Vojne akademije). Oženio se Milevom Vukomanović 1852. godine. Po povratku kneza Miloša u Srbiju 1858. Ranko Alimpić bio je jedno vreme pomoćnik načelnika redovne vojske (pomoćnik načelnika generalštaba), načelnik odeljenja u Ministarstvu vojske, načelnik krajinskog okruga, požarevačkog okruga, ministar građevina, državni savetnik i dr.[7].
General Ranko Alimpić i Mileva Alimpić, rođ. Vukomanović nisu imali dece.
Krstići uredi
Milica Vukomanović, kćerka Petra i Vasilije Vukomanović, bratanica kneginje Ljubice bila je udata za Gedeona pl. Krstića (1818-1889), plemića iz južnih krajeva sa austrijskim plemstvom, veleposednika i državnog savetnika.
Vulićevići uredi
Jedna sestra kneginje Ljubice bila je udata za Petra Vulićevića, sina vojvode Vujice Vulićevića i bratanca smederevskog vojvode Đuše Vulićevića (čiji potomci su se prezivali Đušić). U vreme kada je Vujica Vulićević bio kao član srpske deputacije u Carigradu, njegov sin Petar Vulićević obavljao je umesto njega dužnost kneza smederevskog okružja, kada je došlo do zloupotreba zbog kojih je podignuta Đakova buna.
Popovići uredi
Majka knjeginje Ljubice bila je Marija Damnjanović iz Družetića. Potomci ujaka knjeginje Ljubice su Popovići.
Knez Vasilije Popović uredi
Brat od ujaka kneginje Ljubice bio je gospodar Vasilije Popović iz Beršića, glavni knez požeške (čačanske) nahije od 9. juna 1819, emin rujanski. Za njega je udala svoju štićenicu Martu, bratanicu vladike šabačkog Melentija Nikšića, koji je bio ubijen po knez Miloševom nalogu. Gospodar Vasilije Popović imao je sina Živka.
Živko V. Popović uredi
Živko Popović, sin gospodar Vase Popovića, bio je profesor Vojne akademije.[8].
Rođaci kneginje Ljubice uredi
Najbliži rođaci kneginje Ljubice 1967. u Beogradu bili su prim. dr Mara Vukomanović [9], prof. Bosiljka Dragić, rođ. Vukomanović, Zajka Kulišić-Marković, Nada Ranosović[10].
Zanimljivosti uredi
Povodom dobijanja gradskih ključeva od sultana 1867, odnosno odlaska turskih garnizona iz gradova Srbije u Beogradu su organizovane velike svečanosti: „Na poziv kneza Mihaila u Beograd je došlo 150 članova Vukomanovića porodice i svi su oni, kao kneževi gosti bili raspoređeni na konakovanje po prvim beogradskim kafanama. Sve starije žene i ljude knez je ljubio u ruku, a sa mlađim članovima porodice se ljubio“ [11]. Knez je tada od sultana dobio jednu brilijantsku granu, za koju se 1941. kaže da je čuva Milica Trupac, rođ. Marković, najmlađa kći Mileve, rođ. Vukomanović, kćeri Gaje Vukomanovića i bratanice kneginje Ljubice.[12]
Srodstvo uredi
Vukomanovići su u srodstvu sa Obrenovićima, Bajićima od Varadije, Nikolićima od Rudne, Čupićima, Vulićevićiima, Perićima, Lunjevicama i dr.
Vidi još uredi
Reference uredi
- ^ Velibor Berko Savić, Vojvoda Petar Nikolajević Moler, Valjevo 2006, str. 11 - 13. Neke znamenite porodice u Srbiji poreklom iz Crne Gore, Zapisi, časopis za nauku i književnost, Beograd, knj. 2. sv. 3, mart 1928, Naselja srpskih zemalja, 18, Srpska kraljevska akademija, Beograd 1912, str. 507.
- ^ Radoš Ljušić, Ljubavi srpskih vladara i političara, Beograd 2006, str. 43.
- ^ Poleksija D. Dimitrijević-Stošić, Ključevi Belog grada, Beograd 1967, str. 95.
- ^ Na grobnici piše „unuk Njene Svetlosti blaženopočivše kneginje Ljubice M. Obrenović“. Vid. Bratislava Kostić, Novo groblje u Beogradu, Beograd 1999, str. 56.
- ^ M. Bjelajac, Generali i admirali vojske Kraljevine Jugoslavije, Beograd 2006, str. 262.
- ^ Vojnik dveju vojski („Večernje novosti“, 18. april 2007.[mrtva veza]
- ^ Vid. Milan Đ. Milićević, Dodatak pomeniku od 1888 znamenitih ljudi u srpskoga naroda koji su preminuli do kraja 1900, Beograd 1901, str. 2-3 i Mileva Alimpić, Život i rad generala Ranka Alimpića, Beograd 1892.
- ^ Milan Milićević, Pomenik, str. 554, Milan Milićević, Dodatak Pomeniku od 1888, Beograd 1979, str. 130
- ^ Preminula 9. januara 2007. u 99. godini
- ^ Poleksija D. Dimitrijević-Stošić, Ključevi Belog grada, Beograd 1967, str. 16.
- ^ Poleksija D. Dimitrijević-Stošić, Ključevi Belog grada, Beograd 1967, str. 184.
- ^ "Politika", 6. mart 1941