Dragan Domazet
Dragan Domazet (Niš, 5. jul 1947) doktor je mašinskih nauka, univerzitetski profesor i političar. Bio je ministar nauke, tehnologije i razvoja u Vladama Zorana Đinđića i Zorana Živkovića.
| Dragan Domazet | |||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
 | |||||||||||
| Lični podaci | |||||||||||
| Datum rođenja | 5. jul 1947. | ||||||||||
| Mesto rođenja | Niš, FNRJ | ||||||||||
| Državljanstvo | Srbija | ||||||||||
| Narodnost | Srbin | ||||||||||
| Religija | pravoslavac | ||||||||||
| Univerzitet | Univerzitet u Nišu | ||||||||||
| Profesija | Doktor mašinstva | ||||||||||
| Politička karijera | |||||||||||
| Politička stranka | Demokratska stranka (1990–2020) | ||||||||||
| |||||||||||
Biografija uredi
Rođen je u Nišu 5. jula 1947. godine. Završio je osnovnu školu Učitelj Tasa i gimnaziju Stevan Sremac, matematički smer, 1966. godine. Diplomirao je na Mašinskom odseku Tehničkog fakulteta u Nišu 1971. godine, smer proizvodnja. U periodu 1968. do 1971. godine, bio je glavni urednik stručnog časopisa studenata Univerziteta u Nišu Naučni Podmladak. Magistrirao je 1976. godine, a i doktorirao 1981. godine na Mašinskom fakultetu u Nišu, iz oblasti analize i optimizacija nostećih struktura presa metodom konačnih elemenata i metodama nelinearnog programiranja.[1]
Bio je zaposlen na Mašinskom fakultetu u Nišu od 1971. godine, kada je izabran za asistenta iste godine. Za docenta je izabran 1981. godine, potom za vanrednog profesora 1987. godine i redovnog profesora 1991. godine. Predavao je predmete iz oblasti proizvodnog mašinstva. Obavljao je i dužnost direktora Računskog centra fakulteta od njegovog osnivanja 1983. godine do 1990. godine. Postdoktorsko usavršavanje obavio je na Univerzitetu Ilinois, Sjedinjene Američke Države. Po povratku u zemlju, osnovao je Laboratoriju za inteligentne proizvodne sistema na Mašinskom fakultetu u Nišu i bio njen rukovodilac do 1994. godine. Od 1994. do 2001. predavao je na magistarskim studijama u Singapuru, gde se bavio istraživačko-razvojnim aktivnostima i konsultantskim poslovima u singapurskoj industriji, a u oblasti primene IT u projektovanju proizvoda i u proizvodnim sistemima.
Po završetku službovanja kao Ministar za nauku i tehnologiju, 2004. godine, vraća se profesorskom pozivu na Mašinskom fakultetu u Nišu, gde je radio kao redovni profesor i šef Katedre za proizvodno mašinstvo. Juna 2005. godine, osnovao je Univerzitet Metropolitan u Beogradu, čiji je i predsednik.[1]
Politika uredi
Bio je potpredsednik Opštinskog odbora Demokratske stranke u Nišu (1990), predsednik Gradskog odbora DS u Nišu (1991—1992), Potpredsednik Demokratske stranke (1992—93), poslanik u Veću građana Savezne skupštine (1992—94). Takođe je bio predsednik Resornog odbora za nauku, tehnologiju i univerzitet DS-a i član Glavnog odbora Demokratske stranke. Od 2001. do 2004. godine bio je ministar za nauku, tehnologiju i razvoj u Vladi Srbije. Za člana Političkog saveta Demokratske stranke izabran je na sednici Predsedništva DS održanoj 7. decembra 2012. godine.[2] Septembra 2020. godine je isključen iz Demokratske stranke.[3]
Dela i naučno-istraživački rad uredi
Objavio je 111 radova u časopisima i zbornicima konferencija u zemlji i inostranstvu. Bio je rukovodilac u više nučno-istraživačkih i istraživačko-razvojnih projekata. U perodu od 1971. do 1985. godine bavio se statičkom i dinamičkom analizom i optimizacijom nosećih struktura presa primenom metoda konačnih elemenata i metoda optimizacije, kao i analizom i sintezom mehanizama specijalnih presa primenom programa koji se razvio. U periodu od 1985. do 1994. godine, bavio se računarskom grafikom i razvojem integrisanih CAD/CAM/CAE sistema, kao i ekspertnim sistemima u oblasti projektovanja tehnoloških procesa. U periodu od 1994. do 2001. godine radio je u oblastima simultanog projektovanja, razvojem inženjerskih pro-aktivnih objektno-orijentisanih baza podataka za podršku inženjerske kolaboracije preko Interneta, kao i reinžinjeringom poslovnih procesa i softverskim sistemima za upravljanje tokovima rada. Od 2004. godine se bavi interaktivnim i kolaboracionim sistemima za učenje i za podršku timskog rada inženjera.
Priznanja uredi
Dobitnik je Povelje Mašinskog fakulteta u Nišu (1982), Povelje Univerziteta u Nišu (1986) za doprinos radu ovih institucija i Fulbrajtove stipendije. Dopisni je član Akademije Inženjerskih Nauka Srbije (AINS) od 2004. godine.
Vidi još uredi
Reference uredi
- ^ a b „FIT Profesori”. Arhivirano iz originala 15. 04. 2014. g. Pristupljeno 14. 04. 2014.
- ^ „Dragan Domazet”. Arhivirano iz originala 15. 04. 2014. g. Pristupljeno 14. 04. 2014.
- ^ Ostali samo Rakić, Nikolić i Vujačić