Dragutin Anastasijević
Dragutin Anastasijević (Kragujevac, 30. jul 1877 — Beograd, 20. avgust 1950) bio je srpski klasični filolog, vizantolog, univerzitetski profesor i akademik.[1][2]
| Dragutin Anastasijević | |
|---|---|
 | |
| Lični podaci | |
| Datum rođenja | 30. jul 1877. |
| Mesto rođenja | Kragujevac, Kneževina Srbija |
| Datum smrti | 20. avgust 1950. (73 god.) |
| Mesto smrti | Beograd, FNRJ |
Biografija
urediRođen je u Kragujevcu 30. jula (18. jula po starom kalendaru) 1877. Klasičnu gimnaziju je završio u Beogradu, a 1900. je diplomirao klasičnu filologije na Velikoj školi u Beogradu. U Minhenu je kod Karla Krumbahera studirao vizantologiju i novogrčku filologiju te doktorirao 1905. godine.
Bio je prvi vizantolog u Beogradu. Godine 1906. je postavljen za privremenog, 1908. za stalnog docenta, a 1919. za vanrednog profesora vizantologije na Filozofskom fakultetu u Beogradu.
Osnivač je seminara za vizantologiju u Beogradu. Od 1920. godine profesor je grčkog jezika i vizantijske kulture na Bogoslovskom fakultetu u Beogradu (1920 — 1941).
Za redovnog člana SAN (Srpske akademije nauka) izabran je 22. marta 1946. godine.
Njegova doktorska disertacija je bila iz oblasti filologije, ali se kasnije bavio istorijom Vizantije i vizantijsko-slovenskih odnosa, proučavao je postanak Samuilovog carstva i hronologiju ratova sa ruskim knezom Svjatoslavom, pitanjima vizantijske diplomatije.
Mnogo se bavio i srpskom srednjovekovnom istorijom. Najviše je proučavao srpsko-vizantijske odnose, Svetu goru i manastir Hilandar.
U Enciklopediji Srba, Hrvata i Slovenaca objavio je preko dve stotine priloga koji su posebno objavljeni u njegovom delu "Vizantija i Vizantijci: Enciklopedijski rečnik" (Beograd 1994).
- Važniji radovi
- Anastasijević, Dragutin (1910). „Pismo Carigradskog Patrijarha Konstantija o proglašenju aftokefalne srpske crkve od 1832. godine meseca januara”. Spomenik SKA. 42: 9—15.
- Anastasijević, Dragutin (1911). „Godina smrti Nemanjine”. Glas SKA. 86: 135—140.
- Anastasijević, Dragutin (1913). „Još o godini smrti Nemanjine”. Glas SKA. 92: 63—109.
- Anastasijević, Dragutin (1914). Otac Nemanjin. Beograd: Štamparija Dositije Obradović.
- Anastasijević, Dragutin (1922). „Dve Dušanove grčke hrisovulje”. Spomenik SKA. 55: 32—36.
- Anastasijević, Dragutin (1922). „Srpski Arhiv Lavre Atonske”. Spomenik SKA. 56: 6—21.
- Anastasijević, Dragutin (1933). „Kroz jednu zbirku novijih akata Carigradske patrijaršije o njenim eparhijama” (PDF). Bogoslovlje. 8 (2): 109—123. Arhivirano iz originala 22. 02. 2025. g. Pristupljeno 22. 02. 2025.
- Anastasijević, Dragutin (1934). „Letopis Nikoljski” (PDF). Bogoslovlje. 9 (4): 364—370. Arhivirano iz originala 22. 02. 2025. g. Pristupljeno 22. 02. 2025.
- Anastasijević, Dragutin (1935). „Je li Sveti Sava krunisao Prvovenčanog?” (PDF). Bogoslovlje. 10 (2-3): 211—312. Arhivirano iz originala 22. 02. 2025. g. Pristupljeno 22. 02. 2025.
- Anastasijević, Dragutin (1936). „Sveti Sava je umro 1236 godine” (PDF). Bogoslovlje. 11 (3): 237—275. Arhivirano iz originala 22. 02. 2025. g. Pristupljeno 22. 02. 2025.
- Anastasijević, Dragutin (1939). „Jedina vizantiska carica Srpkinja”. Brastvo. 30: 26—48.
- Anastasijević, Dragutin (1940). „Još jedna beseda povodom smrti Jelene Dragaš”. Brastvo. 31: 78—84.
- Anastasijević, Dragutin (1941). „Treća posmrtna beseda Jeleni Dragaševoj i još nekoliki grčki tekstovi o Srbima”. Brastvo. 32: 50—61.
Reference
uredi- ^ SANU: Dragutin Anastasijević
- ^ Bubalo 2017, str. 233-307.
Literatura
uredi- Bubalo, Đorđe (2017). „Dragutin Anastasijević na Svetoj Gori 1906/7. i 1912. godine”. Hilandarski zbornik. 14: 233—307.
