Episkop šumadijski Valerijan
Valerijan (svetovno Vasilije Stefanović; Lešnica kod Podrinja, 28. jun 1908 — Kragujevac, 23. oktobar 1976) bio je prvi episkop šumadijski.
| Valerijan (Stefanović) | |
|---|---|
.jpg) | |
| Osnovni podaci | |
| Pomesna crkva | Srpska pravoslavna crkva |
| Eparhija | Eparhija žička |
| Čin | episkop |
| Titula | episkop šumadijski |
| Sedište | Kragujevac |
| Godine službe | 1947—1976 |
| Naslednik | Sava Vuković |
| Lični podaci | |
| Svetovno ime | Vasilije Stefanović |
| Datum rođenja | 28. jun 1908. |
| Mesto rođenja | Lešnica kod Podrinja, Austrougarska |
| Datum smrti | 23. oktobar 1976. (68 god.) |
| Mesto smrti | Kragujevac, SFR Jugoslavija |
Biografija uredi
Rođen je u Velikoj Lešnici u Podrinju u trgovačkoj porodici od oca Milorada i majke Katarine. Njegovo svetovno ime bilo je Vasilije Stefanović. Osnovnu školu završio je u rodnom mestu, zatim šest razreda gimnazije u Šapcu 1925, Bogosloviju „Sveti Sava“ u Sremskim Karlovcima 1931, a Bogoslovski fakultet u Beogradu 1935. godine. Kao student teologije bio je stipendista episkopa banatskog dr Georgija (Letića). Za vreme svoga školovanja bio je odličan učenik i student. Za suplenta Druge muške gimnazije u Beogradu postavljen je 26. decembra 1936. Profesorski ispit položio je u februaru 1939. i u tom svojstvu ostao je sve do izbora za episkopa, u Šestoj muškoj gimnaziji[1].
Četvrte nedelje Uskršnjeg posta, 5. aprila 1938. godine, iguman Leontije (Pavlović), nastojatelj manastira Vrdnika i vršilac dužnosti upravnika Patrijaršijskog dvora, zamonašio ga je u činu „rase i kamilavke“ davši mu monaško ime Valerijan. Na praznik Blagovesti iste godine je rukopoložen u čin đakona od vikarnog episkopa sremskog Save (Trlajića), kasnijeg episkopa gornjokarlovačkog. U čin jeromonaha rukopoložio ga je 1. septembra 1940. vikarni episkop moravički Arsenije (Bradvarević), kasnije mitropolit crnogorsko-primorski.
Episkop uredi
Na vanrednom zasedanju Svetog arhijerejskog sabora, 11. decembra 1940, jeromonah Valerijan je izabran za vikarnog episkopa budimljanskog. Hirotonisan je za episkopa 26. januara 1941. u Sabornoj crkvi u Beogradu. Hirotoniju su izvršili patrijarh srpski Gavrilo, mitropolit kišinjevski Anastasije Gribanovski, poglavar Ruske pravoslavne zagranične crkve i episkop timočki Emilijan Piperković. Episkop Valerijan bio je poslednji episkop Srpske pravoslavne crkve, čiji je izbor potvrdilo Kraljevsko namesništvo u ime maloletnog kralja Petra II.
Episkop Valerijan ostao je na položaju vikarnog episkopa za sve vreme Drugog svetskog rata brinući za sveštenike izbeglice i vršeći sve ostale poslove poverene mu od patrijarha Gavrila. Za episkopa novoosnovane Šumadijske eparhije izabran je 20. maja 1947. Na tom mestu bio je do svoje smrti 23. oktobra 1976. godine u Kragujevcu.
Galerija uredi
-
Grob episkopa Valerijana -
episkop Valerijan
Vidi još uredi
Literatura uredi
- Biografija na sajtu Eparhije šumadijske (sa dozvolom)
Spoljašnje veze uredi
- Crkveni dom umesto ruine („Večernje novosti“, 31. maj 2016)
- Petrovdanske svečanosti - knjiga o vladici Valerijanu (15. jul 2016)
- Spomenica u čast vladike Valerijana Stefanovića (SPC, 11. oktobar 2016)
- 40 godina od upokojenja Vladike šumadijskog Valerijana (SPC, 25. oktobar 2016)
- Desetogodišnjica upokojenja vladike Valerijana (Kalenić, broj 5/1986, str. 1-5)[mrtva veza]
