Živa(I) hlorid
Živa(I) hlorid je neorganski metalni hlorid koji se zabeležava formulom Hg2Cl2. Takođe je znan kao mineral kalomel. Otrovan je doduše manje od drugih hlorida. Nastaje pri redukciji živinih(II) jedinjenja u vodi.[4][5]
| |
| |
| |
| Nazivi | |
|---|---|
| IUPAC naziv
Diživa dihlorid
| |
| Drugi nazivi
Kalomel
Živin(I) hlorid | |
| Identifikacija | |
3D model (Jmol)
|
|
| ChEBI | |
| ChemSpider | |
| ECHA InfoCard | 100.030.266 |
| EC broj | 233-307-5 |
| RTECS | OV8750000 |
| UN broj | 3077 keshav |
| |
| |
| Svojstva | |
| Hg2Cl2 | |
| Molarna masa | 472,09 g/mol |
| Agregatno stanje | Bela čvrsta materija |
| Gustina | 7,150 g/cm3 |
| Tačka topljenja | 525 °C (trostruka tačka) |
| Tačka ključanja | 383 °C (sublimira) |
| 0,2 mg/100 mL | |
| Rastvorljivost | nerastvoriljiv u etanolu, etrima |
| Indeks refrakcije (nD) | 1,973 |
| Opasnosti | |
EU klasifikacija (DSD)
|
(Xn) (N) |
| R-oznake | R22, R36/37/38, R50/53 |
| S-oznake | (S2), S13, S24/25, S46, S60, S61 |
| NFPA 704 | |
| Tačka paljenja | nezapaljiv |
| Termohemija | |
Standardna molarna
entropija (S |
196 J·mol−1·K−1[3] |
| Srodna jedinjenja | |
Drugi anjoni
|
Živa(I) fluorid Živa(I) bromid Živa(I) jodid |
Drugi katjoni
|
Živa(II) hlorid |
Ukoliko nije drugačije napomenuto, podaci se odnose na standardno stanje materijala (na 25°C [77°F], 100 kPa). | |
 verifikuj (šta je   ?)
| |
| Reference infokutije | |
Reference
uredi- ^ Li Q, Cheng T, Wang Y, Bryant SH (2010). „PubChem as a public resource for drug discovery.”. Drug Discov Today. 15 (23-24): 1052—7. PMID 20970519. doi:10.1016/j.drudis.2010.10.003.
- ^ Evan E. Bolton; Yanli Wang; Paul A. Thiessen; Stephen H. Bryant (2008). „Chapter 12 PubChem: Integrated Platform of Small Molecules and Biological Activities”. Annual Reports in Computational Chemistry. 4: 217—241. doi:10.1016/S1574-1400(08)00012-1.
- ^ Zumdahl, Steven S. (2009). Chemical Principles 6th Ed. Houghton Mifflin Company. str. A22. ISBN 978-0-618-94690-7.
- ^ Housecroft, C. E.; Sharpe, A. G. (2008). Inorganic Chemistry (3. izd.). Prentice Hall. ISBN 978-0-13-175553-6.
- ^ Skoog, Douglas A., F. James Holler and Timothy A. Nieman (1998). Principles of Instrumental Analysis (5th izd.). Saunders College Pub. str. 253–271. ISBN 978-0-03-002078-0.
Literatura
uredi- Zumdahl, Steven S. (2009). Chemical Principles 6th Ed. Houghton Mifflin Company. str. A22. ISBN 978-0-618-94690-7.
- Skoog, Douglas A., F. James Holler and Timothy A. Nieman (1998). Principles of Instrumental Analysis (5th izd.). Saunders College Pub. str. 253–271. ISBN 978-0-03-002078-0.
