Loveč
Loveč (starinski Lovec[1], Lovac[2], Lovca[3]) je grad u središnjem delu Bugarske. Grad je upravno središte istoimene oblasti.
| Loveč bug. Ловеч | |
|---|---|
 Panoramski pogled na Loveč sa starim gradom u prvom planu | |
 Zastava
 | |
| Administrativni podaci | |
| Država |  Bugarska |
| Oblast | Lovečka oblast |
| Stanovništvo | |
| Stanovništvo | |
| — 2007. | 42.196 |
| — gustina | 602,79 st./km2 |
| Geografske karakteristike | |
| Koordinate | 43° 08′ 12″ S; 24° 42′ 53″ I / 43.13667° S; 24.71461° I |
| Aps. visina | 200 m |
| Površina | 70,001 km2 |
  Loveč Loveč na karti Bugarske | |
| Veb-sajt | |
| www.lovech.bg | |
Geografija uredi
Grad Loveč se nalazi u središnjem delu Bugarske. Od prestonice Sofije Loveč je udaljen 150 km.
Oblast Loveča nalazi se u severnoj podgorini planine Balkan. Grad se razvio na reci Osam (bug. Осъм), koja na mestu grada izlazi iz klisure u dolinu. Duž reke se pruža put kojim se prelazi preko planine Balkan južno u Trakiju, pa se grad razvio uz ovaj put i oduvek je bio njegov „čuvar“.
Klima u gradu je kontinentalna.
Istorija uredi
Loveč je jedan od najstarijih bugarskih gradova. Prvi stanovnici Loveča živeli su tu još u 4. veku p. n. e. Godine 1187. našao se u sastavu Bugarske, pošto je Vizantija priznala tu zemlju. Tokom 17. veka Loveč je ubrzano počeo da se razvija. Otvoreno je puno zanatlijskih radnji, pa je počela da cveta trgovina. Lovečki trgovci su svoju robu izvozili u Beč, Bukurešt, Solun, Carigrad i druge veće gradove. Godine 1874. Kolo Fičeto je izgradio pokriveni most, jedinstven na Balkanu. Taj most na reci Osam je i danas simbol Loveča.
Loveč je oslobođen je 22. avgusta 1877, a već sledeće godine grad je pripao novoosnovanoj državi Bugarskoj.
Stanovništvo uredi
Po procenama iz 2007. Loveč je imao oko 42.000 stanovnika. Većina gradskog stanovništva su etnički Bugari. Ostatak su malobrojni Romi. Poslednjih 20-ak godina grad je gubio stanovništvo zbog udaljenosti od glavnih tokova razvoja u zemlji. Oživljavanje privrede trebalo bi da zaustavi negativni demografski trend.
Pretežna veroispovest stanovništva je pravoslavna.
Partnerski gradovi uredi
Galerija uredi
Reference uredi
- ^ Cummins Map Co. 1925, str. 39.
- ^ Desbuissons & Migeon 1892, str. 42.
- ^ Larousse 1900, str. 27.
Literatura uredi
- Desbuissons, L.E.; Migeon, J. (1892). Peninsule de Balkans. Paris.
- Larousse (1900). Presqu'ile des Balkans. Paris.
- Cummins Map Co. (1925). Yugoslavia and the Balkan States. Toronto.
