Milinko Vlahović
Milinko Vlahović (Trmanje, kod Kolašina, 1. maj 1881 — Beograd, 6. decembar 1930)[1] bio je kapetan crnogorske vojske, jedan od vođa Jablaničko-topličkog ustanka u Prvom svetskom ratu, vojvoda[2], komandant Jablaničkog komitskog odreda i potpukovnik Jugoslovenske vojske. Bio je brat Toška Vlahovića[2] i otac Velimira Vlahovića.
| Milinko Vlahović | |
|---|---|
 Milinko Vlahović kao potporučnik Crnogorske vojske | |
| Lični podaci | |
| Puno ime | Milinko Vlahović |
| Datum rođenja | 1. maj 1881. |
| Mesto rođenja | Trmanje, kod Kolašina, Knjaževina Crna Gora |
| Datum smrti | 6. decembar 1930. (49 god.) |
| Mesto smrti | Beograd, Kraljevina Jugoslavija |
| Vojna karijera | |
| Vojska | Crnogorska vojska Jugoslovenska vojska |
| Čin | komitski vojvoda, potpukovnik |
Biografija uredi
Još u detinjstvu je pokazao sklonost ka vojničkom pozivu. završio je Crnogorsku oficirsku školu u Cetinju. Tokom Balkanskih ratova, kao poručnik je komandovao prvom četom Rovačkog bataljona,[3] koji se proslavio u borbama protiv Turaka.[2]
U Prvom svetskom ratu je učestvovao kao kapetan I klase. Tokom Mojkovačke bitke komandovao je Rovačkim bataljonom Kolašinske brigade,[4] gde je pokazao veliku hrabrost i sposobnost za komandovanje.[2] Nakon kapitulacije Crne Gore 1916. godine, Milinko Vlahović, kapetan crnogorske vojske i njegov brat Toško Vlahović, student filozofije su izbegli zarobljavanje. Nije priznao kapitulaciju i sa bratom se na proleće odmetnuo i formirao gerilsku grupu od dvadeset ljudi.[2]
Nakon što je Rumunija ušla u rat, sa još nekoliko komita (ukupno njih 9), u septembru 1916. godine krenuli su u Srbiju, s namerom da preko Rumunije odu u Rusiju i tamo nastave borbu. Međutim, pošto je stigao do Kopaonika saznao je da se priprema Toplički ustanak i uputio se ka Jablanici i sa sveštenikom Dimitrijem Dimitrijevićem je formirao, najpre četu, a zatim i Jablaničko-toplički odred.[2]
Početkom oktobra stigli su u Toplicu i tamo stupili u kontakt sa Kostom Pećancem, koji je nešto ranije bio došao sa Solunskog fronta, upućen od srpske Vrhovne komande. Braća Vlahović i Jovan Radović sa Kostom Vojinovićem pristupili su organizovanju, a potom i vođenju Topličkog ustanka 1917. godine.[5]
Na savetovanju u Obiliću (Pusta reka) potvrđena mu je titula vojvode, kao i komanda nad Jabalničkim odredom.[2] Bio je jedini profesionalni vojnik sa činom kapetana u ustanku. Kod Bojnika je 24. februara 1917. uništio četu Bugara, čime je i započeo ustanak. Samoinicijativno je oslobodio Medveđu, Žitin Potok, Lebane, a pripremao je i napad na Leskovac. Njegov odred je držao front od Doljevca do Lebana, u dužini od 40 kilometara.[2]
Toško Vlahović je poginuo u borbi sa bugarskim jedinicama 2. novembra 1917. godine, a Milinko Vlahović i Jovan Radović ostali su na jugu Srbije, najviše u Toplici, do pred kraj rata. U proboju Solunskog fronta, učestvovao je u oslobođenju Crne Gore i Hercegovine (Nikšić, Trebinje).[2]
Učestvovao je u gušenju Božićne pobune u Crnoj Gori.[6]
Posle rata je živeo u Beogradu. Ostao je u vojsci i došao do čina potpukovnika. Sahranjen je na beogradskom Novom groblju.[6]
Reference uredi
Literatura uredi
- Ilić, Dobrosav (2006). Popov, Čedomir, ur. Srpski biografski rečnik knjiga 2, V-G. Novi Sad: Matica Srpska. ISBN 978-86-83651-62-7.
- Braća Vlahović 1917: prilozi za istoriografiju Topličkog ustanka. Stručna knjiga. 1988. ISBN 978-86-419-0009-5.
- Rakočević, Novica (1988). Dragičević, Risto, ur. „Bjekstvo 17 Crnogoraca iz okupirane Crne Gore 1917. godine” (PDF). Istorijski zapisi. Titograd: Istorijski institut SR Crne Gore. 3—4: 211-214. ISSN 0021-2652.
- Todorović, Dragoje (1998). „Solunci govore: Ovako je bilo”. Srpsko nasleđe. NIP Glas. 10. Arhivirano iz originala 27. 08. 2019. g. Pristupljeno 27. 08. 2019.
Spoljašnje veze uredi
- Časopis Politika 8. decembar 1930 - Pogreb Milinka Vlahovića Arhivirano na sajtu Wayback Machine (16. septembar 2021)