Miodrag A. Vasiljević
Miodrag A. Vasiljević (Zakuta kod Kraljeva, 9. septembar 1903 – Opatija, Hrvatska, 9. avgust 1963) je bio srpski muzički pedagog i etnomuzikolog, profesor Muzičke akademije u Beogradu, osnivač katedre za etnomuzikologiju i jedan od utemeljivača Saveza folklorista Jugoslavije, radio je aktivno na Muzikološkom institutu i Radio Beogradu. Tvorac je Funkcionalne metode u realizaciji početne nastave solfeđa čime su postavljeni temelji za stvaranje autentične škole srpskog muzičkog opismenjavanja.[1]
Miodrag Vasiljević | |
|---|---|
 Miodrag Vasiljević | |
| Datum rođenja | 9. septembar 1903. |
| Mesto rođenja | Zakuta kod Kraljeva, Kraljevina Srbija |
| Datum smrti | 9. avgust 1963. (59 god.) |
| Mesto smrti | Opatija, SFRJ |
Biografija
urediMiodrag A. Vasiljević je rođen 9. septembra 1903. godine u selu Zakuta kod Kraljeva. Otac Aleksa i majka Darinka su bili učitelji. Još u ranom detinjstvu je naučio da svira frulu, a kasnije i harmoniku, kontrabas, trubu i violnu.[2]
Muzičko delovanje je započeo još u Gimnaziji u Kruševcu u tadašnjem Muzičkom društvu, zatim je započeo muzičke studije u Pragu, a nastavlja ih i završava u Beogradu. Diplomirao je 1930. godine na nastavničko-teorijskom odseku i odseku za kompoziciju. Karijeru započinje kao nastavnik muzike u Skoplju a potom u Beogradu gde predaje teorijske predmete u Srednjoj muzičkoj školi pri Muzičkoj akademiji. Dok je boravio u sSKoplju sakupljao je narodne pesme po Makedoniji, a bio je i jedan od inicijatora osnivanja i profesor prve muzičke škole u Skoplju (od 1934/35). Na Muzičkoj akademiji u Beogradu je za docenta izabran na poziv Koste Manojlovića, a ubrzo je postavljen za vanrednog i redovnog profesora. Osnivač je na Muzičkoj akademiji katedre za etnomuzikologiju čiji je jedno vreme i bio šef, a jedan je od utemeljivača i Saveza folklorista Jugoslavije. Naročito se u svom radu bavio problematikom solfeđa i elementarne muzičke pismenosti. U ovoj fazi stvaralaštva objavio je tri dela: o intonaciji, notnom pevanju i jednoglasnom solfeđu.[2]
Miodrag A. Vasiljević je prvi u Srbiji postavio nastavu muzike na naučnu osnovu pri čemu je dao originalna rešenja metodskih postupaka koja su našla široku primenu u praksi u nastavi muzičke pismenosti. Osmislio je, nakon desetogodišnjeg eksperimentalnog rada, funkcionalnu metodu oslonjenu na maternje pevanje, asimilaciju zvučnih naslaga i sinhronizaciju sa notnom slikom kao najprirodnijem načinu za savladavanje klasičnog zapadnoevropskog tonalnog sistema.
Bavio se preko 30 godina sakupljanjem i obradom muzičkog folklora na Kosmetu, Makedoniji, Sandžaku, Crnoj Gori i okolini Leskovca. Držao je predavanja na univerzitetima u Erlangenu, Getingenu, Hajdelbergu, Regensburgu, Budimpešti, Amsterdamu, Utrehtu, na radio stanicama u Minhenu, Štutgartu, Hajdelbergu, Budimpešti.
Nastojao je takođe da svoja iskustva i saznanja iz oblasti umetničke muzike, muzičke pedagogije i folklora obogati i proširi na saradnju sa balkanskim etnomuzikolozima posebno sa bugarskim umetnicima.[3]
Tokom Drugog svetskog rata držao je nastavu đacima koji nisu napustili Beograd. Neposredno po okončanju rata osnovao je odeljenje za narodnu muziku pri Radio Beogradu. U to vreme je bio zadužen i za ansamble ovog radija, pa je za njuhove potrebe i komponovao. Saradnju sa radio Beogradom je prekinuo zbog programske koncepcije, koaj je vodila ka tzv. novokomponovanoj narodnoj muzici. Kada je obnovljen rad Muzičke akademije, prešao je na mesto predavača za intonaciju, metodiku školskog pevanja i folklor. Od 1946. godine dosta vremena je provodio na terenu u Srbiji, Crnoj Gori i Makedoniji, sakupljajući narodne pesme. Od 1950. godine bio je saradnik Muzikološkog instituta SANU. Njegovom zaslugom je 1961. godine na Muzičkoj akademiji osnovan Odsek za muzički folklor. Dobio je Sedmojulsku nagradu za životno delo. Jedno vreme je radio u Zagrebu na enciklopediji. Jedan je od osnivača Sabora u Guči.[2]
Miodrag A. Vasiljević je umro u Opatiji 9. avgusta 1963. godine.[2]
Bibliografija
uredi- Jugoslovenski muziki folklor I (narodne melodije koje se pevaju na Kosmetu), Prosveta Beograd, 1950. Studija: Tonalne osnove našeg muzičkog folklora
- Jugoslovenski muziki folklor II (narodne melodije koje se pevaju u Makedoniji), Prosveta Beograd, 1953. Studija: Trohejski muzički oblici u muzičkom folkloru naroda Jugoslavije
- Narodne melodije iz Sandžaka, SAN, Muzikološki institut, knj.5, Beograd, 1953
- Narodne melodije leskovačkog kraja, Muzikološki institut, knj.11, Beograd, 1960
- Narodne melodije Crne Gore, Muzikološki institut posebno izdanje, knj.12, Beograd, 1965
- Юgoslavskie narodnыe pesni iz Sandžaka (zapisanы ot narodnogo pevca Hamdii Šahinpašiča), objavljen u u Moskvi, 1969.[4]
Reference
uredi- ^ Ilić Milovanović,, Petar M. i Boško Lj. (2019). Funkcionalna metoda Miodraga A. Vasiljevića u realizaciji početne nastave solfeđa 2019. Priština - Leposavić: Baština br. 47. str. 445.
- ^ a b v g Srpski biografski rečnik. Knj. 2, V-G. Novi Sad: Matica srpska. 2006. str. 76—77. ISBN 86-83651-62-2.
- ^ Jovanović, Jelena (2002). Prepiska između Miodraga Vasiljevića i bugarskih muzičara. Beograd: Muzikologija 2.
- ^ Radinović, Sanja. Vasiljevićevi zbornici narodnih melodija: srpsko muzičko blago,. Beograd: Fakultet muzičke umetnosti.
Spoljašnje veze
uredi- Institut za političke studije, https://www.ips.ac.rs/rs/publications/definisanje-nacionalnog-identiteta-u-delu-miodraga-a-vasiljevica/
- Muzička škola u Boru, https://muzickaskolabor.edu.rs/o-miodragu-a-vasiljevicu/
