Mihailo Maksimović
Mihailo Maksimović (oko 1745 — posle 1792) bio je srpski satiričar, profesor, prevodilac i književnik.
Mihailo Maksimović | |
|---|---|
| Datum rođenja | oko 1745. |
| Mesto rođenja | Zemun |
| Datum smrti | posle 1792. |
| Mesto smrti | Budim |
| Zanimanje | satiričar, profesor, prevodilac i književnik |
| Značajni radovi | Mali bukvar za veliku decu |
Biografija i karijera uredi
Maksimović je jedna od najmanje poznatih književnih ličnosti u Srbiji čija je biografija nepotpuna. Ne postoji siguran datum njegovog rođenja ili smrti, a hronološki događaji koji su se desili tokom njegovog života nisu poznati. Savremenici su mu bili Dositej Obradović, Jovan Rajić, Pavle Solarić, Stefan Novaković, Arsenije Sečujac i drugi.
Kao učitelj jedno vreme je živeo i radio u Beču, a bio je zaposlen i u Dvorskoj ilirskoj kancelariji kao njen sekretar.[1]
Bio je veoma upoznat sa životom i radom Dositeja Obradovića.[2]
Maksimović je svoje satire pisao u nizu tekstova pod naslovom Mali bukvar za veliku decu na jeziku prostog naroda umesto na zastarelom slavenosrpskom. Njegovi članci, štampani u srpskim novinama, kasnije su sastavljeni i objavljeni kao knjiga u Beču 1792. godine pod istim naslovom.[3] Poznato je da je bio profesor jer je mnogo puta premeštan na nova mesta. To se dogodilo jer se protivio dominaciji Rimokatoličke crkve nad sekularnim pitanjima, posebno u obrazovanju.
Bio je primoran da ostatak života provede na manjim funkcijama udaljenim od Beča (kao što je Petrovaradin i druga mesta koja su se smatrala udaljenim u Habzburškoj monarhiji), kao i u Beogradu, Zemunu, Temišvaru i Budimpešti.[4] Kao i mnogi drugi u deceniji nakon Francuske revolucije, postao je prilično reakcionaran sa promenama zbog kojih je većina reformi austrijskog cara Josifa iz 1780-ih povučena pre nego što je umro.
Napisao je delo „Ko je papa?“ iz 1784. godine.[5][6]
Godine 1792. izašao je Mali bukvar za veliku decu Mihaila Maksimovića kao prva satirična knjiga moderne srpske književnosti.[7]
Reference uredi
- ^ Domaća pisma Dositija Obradovića. Srpska književna zadruga. 1899.
- ^ Domaća pisma Dositija Obradovića. Srpska književna zadruga. 1899.
- ^ Marinković, Borivoje (2008). Zaboravljeni bratstvenici po peru (na jeziku: srpski). Službeni Glasnik. ISBN 9788675497677.
- ^ Godina u znaku satire 19. 2. 2012 Politika
- ^ Maksimović, Goran (2003). Trijumf smijeha: komično u srpskoj umjetničkoj prozi od Dositeja Obradovića do Petra Kočića (na jeziku: ruski). Prosveta. ISBN 9788674555866.
- ^ Revue de philologie (na jeziku: srpski). Naučno delo. 2004.
- ^ Damnjanović, Nebojša; Merenik, Vladimir (2004). The first Serbian uprising and the restoration of the Serbian state (na jeziku: engleski). Historical Museum of Serbia, Gallery of the Serbian Academy of Science and Arts. ISBN 9788670253711.
