Mijat Mijatović
Mijat Mijatović (Beograd, 3. februar 1887 — Beograd, 25. jun 1937) bio je srpski advokat i pevač popularne i narodne muzike.[1] Maturirao je u Beogradu i diplomirao na Pravnom fakultetu. Radio je prvo kao sudski pisar, zatim kao sekretar suda u Ministarstvu pravde, do penzije i na kraju kao advokat. Ovaj nadaleko poznati veseljak i pevač sevdalinki, umro od posledica progresivne skleroze i srčanih tegoba.[2][3]
Mijat Mijatović | |
|---|---|
 Mijat Mijatović | |
| Datum rođenja | 3. februar 1887. |
| Mesto rođenja | Beograd Kraljevina Srbija |
| Datum smrti | 25. jun 1937. (50 god.) |
| Mesto smrti | Beograd Kraljevina Jugoslavija |
Prvu ploču je snimio još pre Prvog svetskog rata. Proslavio se izvođenjem pesama koje su i danas poznate:
- Drugar mi se ženi (1932, uz ciganski orkestar Paje Todorovića),
- Sagradiću šajku (1928),
- Dano danče (1928),
- Bacio sam udicu (1927),
- Sinoć sam pio iz bokala (1910, uz cigansku kapelu Jove Jareta) i mnoge druge.
Jedan je od prvih u svetu koristio tehniku nasnimavanja, na ploči Prošetala Ana Pelivana (1929).
Kompozitor Stanislav Binički je njegova izvođenja zapisao u zbirci Mijatovke (izdanje Gece Kona, 1925). Zbirka sadrži pesme:
- Poslala me stara majka
- Kad sum bil mori Đurđo
- Razbole se belo done
- Pevnula Jana
- Posla Vanka na voda
- Za što Sike, za što
- Cigančica
Diskografija uredi
Pretpostavlja se da je Mijat Mijatović snimio preko stotinu naslova za različite izdavačke kuće poput His Master's Voice, Edison Bell Penkala, Gramophone, Concert Gramophone Record, Homocord Electro, Victor i druge.
Spisak ploča po izdavačima:
- HMV: AM827-AM837, AM1095-AM1099, AM2107-AM2109
- Edison Bell Penkala: Z1124, Z1125, Z1127-Z1129, z1137, z1234, z1235, z1412, z1413, z1654, z1702, z2118-z2122
- Gramophone: 10-12801, 10-12802
- Columbia: D8672, D8674, D8675, D30986-D30988, F1121
- Victor: V-3050, 80511
- Odeon: A192602, A192605, A192624, A192588, A192625, A192685, A192715, A192777
- Homocord Electro: Se 4-0175, Se 4-026
Neki snimci su za sada poznati samo kao presnimci na arhivskim magnetofonskim trakama, tako da je za pojedina izvođenja gotovo nemoguće ustanoviti originalne brojeve matrica i izdavače ploča, osim ukoliko se ne pronađu identične ploče i uporede sa presnimcima.
Reference uredi
- ^ „Mijat Mijatović”. www.discogs.com.
- ^ "Politika", Beograd 26. jun 1937. godine
- ^ "Vreme", 26. jun 1937
Literatura uredi
- Stanislav Binički, Mijatovke, Geca Kon, 1925.
- Spisak novih srpskih snimaka na stovarištu Jevte Pavlovića i kompanija, Beograd, bez godine izdanja
- Vreme, 26. jun 1937.
- Emisija Siluete — Mijatovo Zlatno Grlo, Radio-televizija Beograd, autori Ninoslav Milenković, Božidar Pantić, Mihailo Vukobratović, 1984?
- Emisija Kod dva bela goluba, Radio Beograd 1. program, autorka Dubravka Stamenković, emitovano 2. marta 1990.
Spoljašnje veze uredi
- Digitalna Narodna biblioteka Srbije — Muzikalije i fonodokumenti
- Mijat Mijatović i Pecija Petrović prvi put u ton filmu iz 1933.
- Fotografija Mijata Mijatovića snimljenog u banji Marienbad (Mariánské Lázně), oko 1925. godine. U ruci drži staklenu čašu sa srebrnim poklopcem i lekovitom banjskom vodom. Smatra se da je upravo ovako izgledao u vreme snimanja svojih najznačajnijih pesama. Fotografiju možete pronaći na sledećem linku: [1][mrtva veza]
