Momčilo Bogunović
Momčilo Bogunović (Donje Biljane, 5. april 1951 — Kašić, 1. februar 1993) bio je ratni oficir, komandant 92. Benkovačke brigade 7. Dalmatinskog korpusa Srpske vojske Krajine.
| Momčilo Bogunović | |
|---|---|
| Lični podaci | |
| Datum rođenja | 5. april 1951. |
| Mesto rođenja | Donje Biljane, NR Hrvatska, FNR Jugoslavija |
| Datum smrti | 1. februar 1993. (41 god.) |
| Mesto smrti | Kašić, Republika Srpska Krajina |
| Vojna karijera | |
| Čin | pukovnik |
| Učešće u ratovima | Rat u Hrvatskoj |
Biografija
urediBogunović je rođen 5. aprila 1951. u selu Donje Biljane, opština Benkovac. Nakon završetka srednje škole u Benkovcu izabrao je vojnu akademiju kopnene vojske Jugoslovenske narodne armije. Školovao se u Beogradu i Sarajevu, a diplomirao je 1974. godine. Bio je upućen u vojne garnizone na teritoriju SR Slovenije gdje je i dočekao odcijepljenje Slovenije. Poslje povlačenja JNA iz Slovenije, jedno vreme služio je u Zenici (BiH) da bi kasnije dobio komandu nad 180. motorizovanom brigadom 9. kninskog korpusa. Sa tom brigadom učestvuje u borbenim operacijama sve do povlačenja JNA iz Srpske Krajine u proleće 1992. U Benkovcu je osnovana 92. mtbr, čiji komandant postaje Momčilo Bogunović. Dana 22. januara 1993. hrvatska vojska pokrenula je ofanzivu na Ravne Kotare. Neposredno pred napad HV-a pukovnik Bogunović, svjestan grupisanja hrvatskih snaga, pismeno je tražio da se teško naoružanje izvede ka potencijalnoj liniji fronta, ali je njegov zahtev odbijen zbog važećeg sporazuma sa snagama Unprofora. Napad na Ravne Kotare stoga je dočekalo svega par stotina pripadnika Milicije Krajine kao i graničara SVK. To je doprinelo brzom prodoru Hrvatske vojske uprkos očajničkom otporu raštrkanih i rascijepkanih snaga odbrane RSK koje su u borbama sa nekoliko desetina puta nadmoćnijim protivnikom pretrpjele velike gubitke. U tim haotičnim trenucima pukovnik Bogunović sprovodi mobilizaciju i preuzima teško naoružanje SVK od pripadnika Unprofora i uz velike napore uspeva da zaustavi napredovanje Hrvatske vojske ka Benkovcu. U roku od par dana Srpska vojska Krajine kreće u kontraofanzivu te vraća nekoliko naselja kod aerodroma Zemunik. U svim ovim borbenim dejstvima pukovnik Bogunović lično je učestvovao uvek predvodeći svoje vojnike. U zajedničkom kontranapadu Bataljona za intervencije 92. mtbr i Vukova sa Vučjaka prema selu Kašić (danas Donji Kašić) 1. februara 1993. smrtno je ranjen snajperskim hicem dok je predvodio svoje vojnike. Tom prilikom poginula su još dvojica pripadnika Srpske vojske Krajine: Siniša Prodan (19) iz Benkovca i Branko Macavara (27) iz sela Pristeg.[1]
Sahranjen je u Benkovcu.[1]
Reference
uredi- ^ a b Večernje novosti (1. 2. 2017). „Savo Štrbac: Junaci Ravnih Kotara”. Pristupljeno 1. 6. 2022.
