Nikola Hećimović Bracija
Nikola Hećimović Bracija (Bukovac, kod Gospića, 3. novembar 1920 — između Slunja i V. Kladuše, 26. februar 1944), učesnik Narodnooslobodilačke borbe i narodni heroj Jugoslavije.
| nikola hećimović bracija | |
|---|---|
 Nikola Hećimović Bracija | |
| Lični podaci | |
| Datum rođenja | 3. novembar 1920. |
| Mesto rođenja | Bukovac, kod Gospića, Kraljevina SHS |
| Datum smrti | 26. februar 1944. (23 god.) |
| Mesto smrti | između Slunja i V. Kladuše, ND Hrvatska |
| Profesija | zemljoradnik |
| Delovanje | |
| Član KPJ od | krajem 1941. |
| Učešće u ratovima | Narodnooslobodilačka borba |
| Služba | NOV i PO Jugoslavije 1941 — 1944. |
| Heroj | |
| Narodni heroj od | 20. decembra 1951. |
Biografija uredi
Rođen je 3. novembra 1920. godine u selu Bukovac, kod Gospića. Do 1941. godine bavio se zemljoradnjom u selu i povremeno išao na sezonske poslove. Pripadao je levom krilu Hrvatske seljačke stranke (HSS) i posebno se isticao kao protivnik frankovaca, a zatim i ustaša.
Krajem 1941. godine, stupio je u partizanski odred „Ljubovo“. U isto vreme, primljen je za člana Komunističke partije Jugoslavije (KPJ). Kada je krajem godine od njegovog odreda i novih boraca formiran Korenički bataljon „Ognjen Prica“, postao je borac u njegovoj Drugoj četi.
Učestvovao je u borbama protiv Italijana kod Korenice, a istakao se prilikom napada na italijansku posadu u Donjem Lapcu, 27. februara 1942. godine. U napadu je bombama razneo jedan bunker i u utvrđenoj zgradi zaplenio radio-stanicu. Istakao se i sledećeg meseca prilikom partizanskog napada na italijansku posadu u Srbu. Bio je deo jurišne grupe Drugog bataljona, koja je pokušala da osvoji školu u kojoj su se Italijani bili utvrdili.
Po zadatku Okružnog komiteta KPH za Liku, u leto 1942. godine, prebačen je iz bataljona „Ognjen Prica“ u Kosinj, gde su tada bili formirani Kosinjski bataljon „Matija Gubec“ i Četvrti lički partizanski odred. Bracija je bio postavljen za političkog komesara Druge čete bataljona „Matija Gubec“. Radio je na aktiviranju hrvatskog stanovništva u Narodnooslobodilačkoj borbi i stvaranju bratstva i jedinstva između hrvatskog i srpskog naroda u tom delu Like.
Po odluci Okružnog komiteta KPH za Liku, 1943. godine bio je povučen iz vojne jedinice i postavljen za sekretara Kotarskog komiteta KPH za kotar Perušić. Početkom 1944. godine, upućen je na partijski kurs, koji se održavao u Topuskom. Vraćajući se s kursa, poginuo je nesrećnim slučajem, 26. februara 1944, na putu između Velike Kladuše i Slunja.
Ukazom Prezidijuma Narodne skupštine Federativne Narodne Republike Jugoslavije, 20. decembra 1951. godine, proglašen je za narodnog heroja Jugoslavije.
Literatura uredi
- Narodni heroji Jugoslavije. Beograd: Mladost. 1975.
