Pavel Đurković

Pavle ili Pavel Đurković, (1772. Baja Mađarska — 1830. Odesa, Rusija) bio je srpski slikar, portretist i ikonograf. On se istakao u ikonografisanju manastira i po portretima velikog broja poznatih ličnosti u srpskoj istoriji.

Pavle Đurković
Lični podaci
Datum rođenja	(1772-00-00)1772.
Mesto rođenja	Baja, Habzburška monarhija
Datum smrti	1830.(1830-Nedostaje neophodni parametar 1, mesec!-00) (57/58 god.)
Mesto smrti	Odesa, Ruska Imperija

Biografija

Rodom je iz varošice Baje u Ugarskoj. Njegov deda Gliša je u svoje vreme bio dugogodišnji bajski senator i gradonačelnik.

Pavel Đurković - Hrist

Njegov obimom najveći rad je bio ikonostas crkve u Vršcu i Beloj Crkvi iz godina oko 1792. Đurković "ikonopisac iz Budima", jer od 1793. godine slikao ikone na ikonostasu belocrkvanskog hrama Sv. Petra i Pavla.

On je putovao po većim gradovima i mestima i portretisao je imućnije građane. Tako je 1811. godine je izradio portret arhimandrita Pavla Hadžića. Godine 1812. godine je radio u Zemunu za porodicu Karamata, a 1816. godine je u Šišatovcu portretisao Vuka Karadžića i Lukijana Mušickog. Godine 1820. je u Sremskim Karlovcima slikao mitropolita Stratimirovića, naslikao je i protu Tomu Budisavljevića.

Potpisujući se: „Izživopisal P. Đ. slaveno-Serbin iz Karlovaca v Srijeme“. Godine 1812. je radio u slavonskim manastirima. Portretisao je u manastiru Orahovici 1820, arhimandrita Stevana Stankovića.

Posle 1820. godine je otputovao u Rusiju preko Vlaške i Moldavije slikajući uz put i nastanio se u Odesi, gde mu je posao jako dobro išao i tu je napredovao kao umetnik i izradio je tu izvanredni portret profesora Atanasija Stojkovića, koji ga je možda i pozvao u Rusiju, kao jedno od njegovih poslednjih dela i kao dokaz o njegovoj umetnosti portretiranja.

Na poziv kneza Miloša od 23. aprila 1823. godine stigao je iz Karlovaca u Srbiju da portretiše, njega i porodicu - knjeginju Ljubicu i kćeri Savku i Stanku. Umetnik se bavio u Kragujevcu i Beogradu, gde je radio po želji kneževoj. Đurković je 21. marta 1824. godine završio portret kneza Miloša. Bila je to druga po redu poznata slika u oslobođenoj Srbiji, nakon Drugog srpskog ustanka.

Galerija

• 
  Portret sveštenika, 1811.
• 
  Vuk Karadžić
• 
  Žena sa crvenim šalom, 1817.
• 
  Knez Miloš Obrenović sa fesom 1823.
• 
  Knez Miloš Obrenović sa turbanom 1824.
• 
  Portret barona Joanovića
• 
  Ana Jovanović-Bekeš, rano 19. stoleće

Vidi još

• Spisak srpskih slikara

Literatura

• Narodna enciklopedija – srpsko- hrvatsko- slovenačka, priređivač i urednik, dr. St Stanojević, Zagreb 1925—1929.

Spoljašnje veze

• History of Serbian painting