Savo Kadović
Savo Kadović (Šobajići, kod Danilovgrada, 13. decembar 1921 — Kupinovo, kod Danilovgrada, jul 1944), učesnik Narodnooslobodilačke borbe i narodni heroj Jugoslavije.
| savo kadović | |
|---|---|
 Savo Kadović | |
| Lični podaci | |
| Datum rođenja | 13. decembar 1921. |
| Mesto rođenja | Šobajići, kod Danilovgrada, Kraljevina SHS |
| Datum smrti | jul 1944. (22 god.) |
| Mesto smrti | Kupinovo, kod Danilovgrada, ND Crna Gora |
| Profesija | zemljoradnik |
| Delovanje | |
| Član KPJ od | početka 1942. |
| Učešće u ratovima | Narodnooslobodilačka borba |
| Služba | NOV i PO Jugoslavije 1941 — 1944. |
| Heroj | |
| Narodni heroj od | 27. novembra 1953. |
Biografija uredi
Rođen je 13.decembra 1921. godine u selu Šobajići, kod Danilovgrada. Osnovnu školu završio je u Barama Šumanovića i ostao kod kuće baveći se zemljoradnjom. Član Saveza komunističke omladine Jugoslavije (SKOJ) postao je 1940. godine.
Učesnik Narodnooslobodilačke borbe je od 1941. godine. U Trinaestojulskom ustanku učestvovao je u zauzimanju karabinijerske stanice u Ostrogu, u borbama za oslobođenje Danilovgrada, a zatim na Veljem Brdu. Bio je borac bataljona „Bijeli Pavle“. Učestvovao je u bici za Pljevlja, 1. decembra 1941. godine. Član Komunističke partije Jugoslavije (KPJ) postao je početkom 1942. godine.
Prilikom formiranja Pete proleterske crnogorske brigade stupio je u nju kao kurir pri Štabu brigade. Učestvovao je u bici na Sutjesci, gde je po drugi put bio ranjen. Početkom avgusta 1943, preživeli borci sa Sutjeske formirali su ponovno Četvrti bataljon Pete crnogorske brigade, u kojem se nalazio i Savo.
Kod Nikšića je u sukobu sa četnicima septembra 1943. bio ranjen u oko. Nakon izlečenja je postavljen za komandira terenske čete u Vražegrmcima. U proleće 1944. stupio je u Drugi bataljon Zetskog odreda. Početkom jula 1944. postavljen je za komandira čete Odeljenja za zaštitu naroda (OZN) pri Drugoj komandi područja.
Teško je ranjen krajem jula 1944. u borbama protiv četnika u selu Kupinovu, kod Danilovgrada. Posle nekoliko dana umro je od posledica ranjavanja.
Ukazom predsednika Federativne Narodne Republike Jugoslavije Josipa Broza Tita, 27. novembra 1953. godine, proglašen je za narodnog heroja Jugoslavije.
Literatura uredi
- Narodni heroji Jugoslavije. Ljubljana — Beograd — Titograd: Partizanska knjiga — Narodna knjiga — Pobjeda. 1982.
- Srpski biografski rečnik (knjiga četvrta). „Matica srpska“ Novi Sad, 2009. godina.
 | Ovaj članak vezan za narodne heroje Jugoslavije je klica. Možete doprineti Vikipediji tako što ćete ga proširiti. |