Simo Vučinić
Simo Vučinić – Šime (1915—1943), učesnik Narodnooslobodilačke borbe i narodni heroj Jugoslavije.
| simo vučinić | |
|---|---|
 Simo Vučinić | |
| Lični podaci | |
| Datum rođenja | 15. oktobar 1915. |
| Mesto rođenja | Slavsko Polje, kod Vrginmosta, Austrougarska |
| Datum smrti | 19. mart 1943. (27 god.) |
| Mesto smrti | Pleterje, Nacistička Nemačka |
| Profesija | radnik |
| Delovanje | |
| Član KPJ od | decembra 1941. |
| Učešće u ratovima | Narodnooslobodilačka borba |
| Služba | NOV i PO Jugoslavije |
| Heroj | |
| Narodni heroj od | 20. decembra 1951. |
Biografija uredi
Rođen je 15. oktobra 1915. godine u Slavskom Polju kod Vrginmosta, u siromašnoj seljačkoj porodici. Osnovnu školu završio je u Crevarskoj Strani, a posle služenja vojnog roka, radio je u Vojniću. Godine 1937, učestvovao je u štrajku pilanskih radnika.
Nakon proglašenja NDH u aprilu 1941. godine, Simo i ostali ljudi iz njegovog sela sklonili su se u obližnje šume. Tamo se povezao s lokalnim komunistima i radio na pripremanju oružanog ustanka u svom kraju. Od avgusta 1941, postao je borac partizanskog odreda „Kosa Katić“, koji je delovao oko Vojnića, Skakavca, Utinje i Vrginmosta. Učestvovao je u više odbrana svog sela od ustaških napada, te u desetodnevnim borbama odreda protiv ustaša kod Sjeničaka Lasinjskog. Poslednjeg dana borbe, uspeo je da se sa svojom desetinom probije u pravcu Petrove gore. Decembra 1941, postao je borac Četvrtog kordunaškog bataljona, s kojim je učestvovao u borbama protiv domobransko-ustaških snaga, kojima je rukovodio Ante Pavelić. Posle ovih borbi, primljen je u članstvo Komunističke partije Jugoslavije.
Kao bombaš, učestvovao je u napadu na ustaško-žandarmerijsku stanicu u selu Bučica, januara 1942. godine. Februara 1942, s grupom boraca je poslan preko Kupe u Pokuplje, čiji je zadatak bio da organizuju i šire oružanu borbu u tom kraju. Tada je bio komandir čete „Kljuka“, zatim komandant bataljona „Kljuka“ i naposletku operativni oficir Trinaeste proleterske brigade „Rade Končar“.
Sa svojom četom je učestvovao u akcijama na železničkoj pruzi Zagreb–Karlovac, u razbijanju domobranske bojne kod Lekenika (tom je prilikom zarobljeno 190 domobrana, zapaljeno 20 vagona s drvima i zaplenjeno deset karabina s municijom), u jurišima na neprijateljsku posadu u Stojdragi 19. i 20. novembra 1942. i ostalo.
Za vreme jake ustaško-domobranske ofanzive na Žumberak, Simo i njegova četa uspeli su da se provuku između neprijateljskih položaja u njegovu pozadinu. Iznenadivši ih s leđa, izbacili su iz stroja 250 ustaških i italijanskih vojnika. Nakon toga, ostale partizanske jedinice prešle su u protivnapad i odbacile neprijatelja sa Žumberka. Za uspešno izvede akcije, Vučinić je bio pohvaljen od štaba Trinaeste proleterske brigade.
Januara 1943. godine, Vučinićev bataljon je u sastavu s ostalim partizanskim jedinicama učestvovao u napadu na ustaško uporište Krašić. Vučinić je s ostalim bombašima uništio jako ustaško uporište, nakon čega su partizanske jedinice uspele da opkole neprijatelja. Tada je ubijeno oko 300, a zarobljeno 450 ustaša.
Marta 1943, sa svojim je bataljonom izveo napad na utvrđeno neprijateljsko mesto Pleterje (Slovenija). Dana 19. marta, izveo je bombaški napad na jedno neprijateljsko gnezdo, nakon čega su se partizanske jednice probile u utvrdu, ali ga je pritom smrtno pogodio mitraljeski rafal.
Ukazom Prezidijuma Narodne skupštine Federativne Narodne Republike Jugoslavije, 20. decembra 1951. godine, proglašen je za narodnog heroja.
Literatura uredi
- Narodni heroji Jugoslavije. Ljubljana - Beograd - Titograd: Partizanska knjiga - Narodna knjiga - Pobjeda. 1982.