Fabio Groso
Fabio Groso (ital. Fabio Grosso; 28. novembar 1977) je bivši italijanski fudbaler i nacionalni reprezentativac, trenutno trener Liona.
| Fabio Groso | |||
|---|---|---|---|
 Groso 2022. | |||
| Lični podaci | |||
| Puno ime | Fabio Groso | ||
| Datum rođenja | 28. novembar 1977. | ||
| Mesto rođenja | Rim, Italija | ||
| Visina | 1,90 m | ||
| Pozicija | levi bek | ||
| Juniorska karijera | |||
| 1994—1995 | Renato Kuri | ||
| Seniorska karijera | |||
| Godine | Klub | Nast. | (Gol) |
| 1995—1998 1998—2001 2001—2004 2004—2006 2006—2007 2007—2009 2009—2012 |
Renato Kuri Kjeti Peruđa Palermo Inter Lion Juventus |
108 68 67 90 23 52 47 |
(47) (8) (6) (2) (2) (2) (2) |
| Reprezentativna karijera | |||
| 2003—2009 | Italija | 48 | (4) |
| Trenerska karijera | |||
| 2013—2014 2014—2017 2017—2018 2018—2019 2019 2020—2021 2021—2023 2023— |
Juventus (mladi tim–pomoćnik) Juventus (mladi tim) Bari Helas Verona Breša Sion Frozinone Lion | ||
Klupska karijera uredi
Groso je rođen u Rimu ali je odrastao u Kjetiju gde se njegova porodica vratila. Tamo je fudbal počeo igrati u mlađim uzrastima Renato Kurija a kasnije i u seniorima gde je bio ključni igrač prvog tima. Tokom tri sezone nastupanja za klub, Groso je skupio 108 službenih nastupa te je na poziciji polušpica i levog krila postigao impresivnih 47 golova.
U leto 1998. Groso je prodat u Kjeti za nepoznat iznos. Zahvaljujući odličnim igrama u novom klubu, Groso je privukao interes ekipa iz Serija A. Tako ga je u svoje redove dovela Peruđa tokom jula 2001. Iako je do tada igrao kao polušpic, Peruđin trener Kozmi ga je prebacio na mesto levog krila. Sa klubom je 2003. osvojio Intertoto kup a iste godine je debitovao u reprezentaciji Italije. Tokom zimskog prelaznog roka u januaru 2004, Fabio Groso je prodat tadašnjem drugoligašu Palermu.
Sa sicilijanskim klubom se kvalifikovao u Seriju A, i sa njima u sezoni 2005/06. osvojio odlično šesto mesto i izborio nastup u Kupu UEFA. Tadašnji italijanski selektor Marčelo Lipi uvrstio je Grosa na spisak reprezentativaca za predstojeće Svetsko prvenstvo u Nemačkoj 2006. Uz njega, na spisku su se našla još tri Palermova igrača: bekovi Kristijan Zakardo i Andrea Barzalji i veznjak Simone Barone. Nakon osvajanja titule svetskog prvaka, gde je Groso dao veliki doprinos (gol u polufinalu i realizovani penal u finalu), igrač je prodat milanskom Interu.
Inter ga je kupio za pet miliona evra, a Palermu je ustupljen i Paolo Delafjore.[1] Međutim, tamo je većinom korišćen kao zamena na utakmicama tako da je već nakon jedne sezone otišao u francuski Lion.[2] Vrednost transfera je iznosila 7,5 miliona evra a igraču je dodeljen dres sa brojem 11. Već u debitantskoj sezoni, Groso je sa Lionom osvojio duplu krunu, odnosno prvenstvo i nacionalni kup. Tokom druge sezone igrao je manje, delom zbog povrede zbog čega ga se povezivao sa povratkom u Italiju.
Dana 31. avgusta 2009. potvrđen je Grosov povratak u Seriju A nakon dve godine u Francuskoj. Naime, doveo ga je torinski Juventus koji je bio u potrazi za odbrambenim igračem. Sa Starom damom je u sezoni 2011/12. osvojio svoj drugi skudeto nakon čega je objavio kraj igračke karijere.
Reprezentativna karijera uredi
Groso je sa Italijom nastupao na Svetskom prvenstvu 2006. gde je sa Azurima osvojio titulu svetskog prvaka. U polufinalnom susretu protiv domaćina Nemačke postigao je ključni pogodak tokom 119. minuta produžetka.[3] U samom finalu protiv Francuske, pitanje pobednika se odlučivalo na jedanaesterce. Groso je bio poslednji izvođač a njegov realizovani kazneni udarac je Italiji osigurao svetski naslov.[4]
Novi italijanski selektor Roberto Donadoni koristio ga je na Evropskom prvenstvu 2008. Tamo je odigrao sva tri susreta grupe protiv Holandije,[5] Rumunije[6] i Francuske.[7] U četvrtfinalnom dvoboju protiv kasnijeg prvaka Španije, pobednik se kao i pre dve godine odlučivao jedanaestercima. Groso je bio prvi izvođač, i bio je precizan sa bele tačke. Međutim, Italija je ispala zbog promašaja De Rosija i Di Natalea.[8]
Poslednji Grosov veći reprezentativni turnir bio je Kup konfederacija 2009. Italija je tamo neočekivano ispala već u grupi a Groso je odigrao svih 90 minuta u susretima protiv SAD[9] i Egipta.[10]
Svoju poslednju utakmicu u reprezentativnom dresu, Fabio Groso je odigrao 14. novembra 2009. protiv Holandije.[11]
Golovi za reprezentaciju uredi
| # | Datum | Mesto | Protivnik | Pogodak | Rezultat | Takmičenje |
|---|---|---|---|---|---|---|
| 1. | 3. septembar 2005. | Glazgov, Škotska |  Škotska |
1: 1 | 1: 1 | Kvalifikacije za SP 2006. |
| 2. | 7. jul 2006. | Dortmund, Nemačka |  Nemačka |
1: 0 | 2: 0 | SP 2006. |
| 3. | 13. oktobar 2006. | Đenova, Italija |  Gruzija |
2: 0 | 2: 0 | Kvalifikacije za EP 2008. |
| 4. | 9. septembar 2009. | Torino, Italija |  Bugarska |
1: 0 | 2: 0 | Kvalifikacije za SP 2010. |
Uspesi uredi
Klupski uredi
- Inter[12]
- Serija A: 2006/07.
- Superkup Italije: 2006.
- Lion[12]
- Prvenstvo Francuske: 2007/08.
- Kup Francuske: 2007/08.
- Superkup Francuske: 2007.
- Juventus[12]
Reprezentativni uredi
- Italija[12]
Reference uredi
- ^ Inter agree Grosso deal
- ^ OL GROUPE FAIT LE POINT SUR LES TRANSFERTS
- ^ „2006 FIFA World Cup Germany: Germany 0-2 Italy”. Arhivirano iz originala 25. 06. 2016. g. Pristupljeno 03. 06. 2016.
- ^ Italy 1–1 France: Italy triumph as Zizou explodes
- ^ Slick Netherlands stun world champions
- ^ Buffon saves Italy with penalty stop
- ^ France sunk as Italy grab lifeline
- ^ Casillas's saves put Spain in semis
- ^ FIFA Confederations Cup 2009: USA 1-3 Italy
- ^ FIFA Confederations Cup 2009: Egypt 1-0 Italy
- ^ Transfermarkt.de - Fabio Grosso
- ^ a b v g „F. Grosso”. Soccerway. Pristupljeno 18. 12. 2015.
Spoljašnje veze uredi
- Fabio Groso na sajtu Transfermarkt (jezik: engleski)
- Fabio Groso na sajtu National Football Teams (jezik: engleski)
