Википедија

Hanter Bajden

Robert Hanter Bajden (engl. Robert Hunter Biden; Vilmington, 4. februar 1970) američki je pravnik. Drugi je sin predsednika SAD Džoa Bajdena i njegove prve supruge Nejlije Hanter Bajden. Takođe je investitor u hedž fond, rizični kapital i fondove privatnog kapitala, dok je ranije radio kao lobista, bankar, službenik javne uprave i registrovani advokat lobističke firme.

Hanter Bajden
Lični podaci
Puno imeRobert Hanter Bajden
Datum rođenja(1970-02-04)4. februar 1970. (54 god.)
Mesto rođenjaVilmington, Delaver, SAD
Univerzitet
Zanimanje
  • advokat
  • investitor
  • lobista
Porodica
Supružnik
  • Ketlin Bule (v. 1993 —  r. 2017)
  • Melisa Koen (v. 2019)
Deca5
Roditelji
Potpredsednik Nacionalne železničke putničke korporacije
26. jul 2006 — 29. januar 2009.
Predsednik
NaslednikDona Maklin

Otpušten je iz rezervnog sastava Mornarice SAD ubrzo nakon svog dolaska zbog neuspelog testa na drogu. Bio je u Odboru Bursima holdingsa, jednog od najvećih privatnih proizvođača zemnog gasa u Ukrajini, od 2014. do isteka mandata u aprilu 2019. Prvih meseci 2019. zajedno je sa svojim ocem bio predmet tvrdnji o koruptivnim aktivnostima, koje je pokrenuo tadašnji predsednik SAD Donald Tramp i njegovi saveznici, u vezi sa poslovanjem Hantera Bajdena u Ukrajini i naporima Džoa Bajdena u borbi protiv tamošnje korupcije u ime SAD u vreme dok je bio potpredsednik.[1] Bio je član upravnog odbora BHR Partners, kineskog investicionog preduzeća.[2] Godine 2020. počeo je da predstavlja umetnička dela kao slikar.[3][4]

U oktobru 2020. New York Post je objavio članak o laptop-računaru za koji je tvrdio da je pripadao Hanteru Bajdenu. Laptop je sadržao oko 129.000 mejlova i drugog materijala, ali Post nije pružio dokaze o lancu čuvanja ili autentičnosti uređaja. Drugi mediji su odbili da objave priču zbog nedostatka dokaza. U martu 2022. analiza novina The New York Times je zaključila da su neki od mejlova pronađenih na uređaju verovatno autentični.[5]

Detinjstvo i mladost

uredi
 
Bajden kao dete, 1980-e

Rođen je 4. februara 1970. godine u Vilmingtonu, u Delaveru.[6] Drugi je sin Nejlije Bajden (rođ. Hanter) i Džoa Bajdena.[7] Njegova majka a i mlađa sestra Naomi poginule su u saobraćajnoj nesreći 18. decembra 1972. godine.[8][9] On i njegov stariji brat Bo takođe su teško povređeni, ali su preživeli. Bo je zadobio višestruke slomljene kosti, dok je Hanter zadobio frakturu lobanje i teške traumatske povrede mozga.[10] Obojica su proveli nekoliko meseci u bolnici, gde je njihov otac položio zakletvu u Senatu SAD u januaru 1973. godine.[11][12][13][7] Hanter i Bo su kasnije ohrabrili svog oca da se ponovo oženi,[14] a Džil Džejkobs je postala njihova maćeha 1977. godine.[7] Njihova polusestra Ešli rođena je 1981. godine.[15]

Kao i njegov otac i brat, pohađao je katoličku srednju školu Akademiju Arčmer u Klejmontu, u Delaveru.[7] Diplomirao je istoriju na Univerzitetu Džordžtaun 1992. godine.[7] Tokom godine nakon što je diplomirao, služio je kao jezuitski dobrovoljac u crkvi u Portlandu, u Oregonu, gde je upoznao Ketlin Bule, kojom se oženio 1993. godine.[7] Nakon što je godinu dana pohađao Pravni centar Univerziteta Džordžtaun, prešao je na Pravni fakultet Univerziteta Jejl i diplomirao 1996. godine.[7]

Afera "laptop"

uredi

U oktobru 2020. godine, tokom poslednjih sedmica pred predsedničke izbore u SAD 2020., New York Post je objavio članak, u kome su učestvovali lični advokat Donalda Trampa Rudi Đulijani i bivši glavni strateg Stiv Benon, o laptop računaru nepoznatog porekla i lancu nadzora za koji se činilo da pripada Hanteru Bajdenu. Laptop je sadržao e-poštu u kojoj je opisano ono što je New York Post okarakterisao kao „sastanak” između Džoa Bajdena i Vadima Požarskog, savetnika Burisme, 2015. godine, iako su svedoci osporili tu karakterizaciju.[16] E-pošta između Hantera Bajdena i Požarskog je kasnije potvrđena.[17]

Većina mejnstrim medija, analitičara i obaveštajnih zvaničnika dovela je u pitanje istinitost članka, zbog nepoznatog lanca čuvanja laptopa i njegovog sadržaja, kao i sumnje da je možda bio deo ruske kampanje dezinformisanja.[18][19][20] Godine 2022. Vox je izvestio da se nikada nije pojavio nijedan dokaz „da je procureli sadržaj laptopa ruska zavera”.[21] U martu 2022. The New York Times je izvestio da su pronašli mejlove „iz keša datoteka za koje se čini da potiču sa laptopa koji je gospodin Bajden ostavio u radionici za popravku u Delaveru”.[21][5] Takođe u martu, The Washington Post je izvestio da su dva stručnjaka za bezbednost potvrdila istinitost hiljada mejlova navodno sa laptopa Hantera Bajdena. Međutim, „ogromnu većinu podataka — i većinu od skoro 129.000 mejlova koje je sadržao — nije mogao da verifikuje nijedan od dvojice stručnjaka za bezbednost koji su pregledali podatke za The Post.”[22] Među imejlovima koje je The Washington Post uspeo da potvrdi autentičnost je i mejl Požarskog koji je bio osnova originalnog članka novina New York Post.[22] U maju je NBC News objavio analizu kopije hard diska koji su dobili od Đulijanija i dokumenata koje su republikanci objavili u dva odbora Senata. Analiza je pokazala da je Bajdenova firma uzela 11 miliona dolara od 2013. do 2018. i brzo potrošila novac. Analiza je takođe otkrila da je mali broj Bajdenovih dogovora ostvaren.[23]

Privatni život

uredi
 
Bajden (u sredini) sa porodicom na sahrani njegovog brata Boa, jun 2015.

Godine 1993. oženio je Ketlin Bule.[7] Zajedno imaju tri ćerke: Naomi, Finegan i Mejsi.[15] Razveli su se 2017. godine.[24] Godine 2016. ušao je u vezu sa Hali Bajden, udovicom svog brata Boa.[25][26] Raskinuli su 2019. godine.[27]

Takođe ima ćerku sa Lunden Aleksis Roberts koja je rođena u avgustu 2018. u Arkanzasu.[28][29][30] Robertsova je u maju 2019. podnela tužbu za utvrđivanje očinstva, koja je rešena u martu 2020. za neotkriveni iznos.[31]

U maju 2019. oženio se južnoafričkom rediteljkom Melisom Koen.[32][33] Njihov sin Bo rođen je u martu 2020. u Los Anđelesu.[34][35]

Zloupotreba droga i alkohola

uredi

Čitav život se borio zloupotrebom droga i alkohola, a svoju borbu je detaljno opisao u memoarima Beautiful Things (srp. Лепе ствари).[36][37] Veruje da se njegova zavisnost može povezati sa traumom od saobraćajne nesreće 1972. u kojoj su mu poginule majka i sestra.[38] Tokom protekle dve decenije, bio je nekoliko na rehabilitaciji, sa dugim periodima trezvenosti. Nakon smrti brata Boa, njegova zavisnost je eskalirala, a tvrdi da je „pušio krek svakih 15 minuta”.[39] Detaljna analiza hard diska Hantera Bajdena pokazala je da su Bajdenu i njegovoj firmi plaćeno 11 miliona dolara od 2013. do 2018. godine, a sredstva su podstakla njegovu zavisnost. U svojim memoarima, rekao je da se novac od Burisme „pretvorio u glavni pokretač tokom odlaska u zavisnost”, te da ga je „progonio da trošim nepromišljeno, opasno, destruktivno. Ponižavajuće. Tako da sam i trošio”.[40] Početkom 2019. godine imao je intervenciju.[41]

Reference

uredi
  1. ^ Izvori:
  2. ^ Forsythe, Michael; Lipton, Eric; Searcey, Dionne (20. 11. 2021). „How Hunter Biden's Firm Helped Secure Cobalt for the Chinese” . The New York Times. Arhivirano iz originala 20. 11. 2021. g. Pristupljeno 27. 11. 2021. 
  3. ^ „There's a New Artist in Town. The Name Is Biden.” . The New York Times. 28. 2. 2020. Arhivirano iz originala 28. 2. 2020. g. Pristupljeno 10. 9. 2021. 
  4. ^ Kazakina, Katya (14. 6. 2021). „We Spoke to Hunter Biden About His New Life as a Full-Time Artist, and His Personal Quest for 'Universal Truth' Through Painting”. Artnet News. Arhivirano iz originala 15. 6. 2021. g. Pristupljeno 16. 6. 2021. 
  5. ^ a b Benner, Katie; Vogel, Kenneth P.; Schmidt, Michael S. (2022-03-16). „Hunter Biden Paid Tax Bill, but Broad Federal Investigation Continues”. The New York Times (na jeziku: engleski). ISSN 0362-4331. Arhivirano iz originala 23. 3. 2022. g. Pristupljeno 2022-03-31. 
  6. ^ Phelps, Jordyn; Saenz, Arlette (25. 8. 2015). „Hunter Biden Denies Ashley Madison Account Is His”. ABC News. Arhivirano iz originala 4. 8. 2019. g. Pristupljeno 6. 10. 2019. 
  7. ^ a b v g d đ e ž Entous, Adam (1. 7. 2019). „Will Hunter Biden Jeopardize His Father's Campaign?”. The New Yorker. Arhivirano iz originala 10. 7. 2019. g. Pristupljeno 6. 10. 2019. 
  8. ^ Connelly, Kevin (28. 8. 2008). „Biden shows more bark than bite”. London, England: BBC News. Arhivirano iz originala 23. 10. 2014. g. Pristupljeno 7. 5. 2014. 
  9. ^ Broder, John M. (28. 8. 2008). „Biden Opens New Phase With Attack on McCain” . The New York Times. Arhivirano iz originala 27. 10. 2014. g. Pristupljeno 17. 5. 2020. 
  10. ^ Swinney, Anand Veeravagu (jun 2015). „The Brain Tumor That Killed Beau Biden”. The Daily Beast. Arhivirano iz originala 12. 6. 2022. g. Pristupljeno 12. 6. 2022. 
  11. ^ Kruse, Michael (25. 1. 2019). „How Grief Became Joe Biden's 'Superpower'”. Politico. Arhivirano iz originala 13. 6. 2020. g. Pristupljeno 10. 7. 2021. 
  12. ^ Benac, Nancy (18. 8. 2019). „Biden's prism of loss: A public man, shaped by private grief”. Associated Press. Arhivirano iz originala 14. 2. 2021. g. Pristupljeno 10. 7. 2021. 
  13. ^ Thrush, Glenn (29. 12. 2015). „Remembering Beau Biden”. Politico. Arhivirano iz originala 12. 2. 2021. g. Pristupljeno 10. 7. 2021. 
  14. ^ Seelye, Katharine Q. (24. 8. 2008). „Jill Biden Heads Toward Life in the Spotlight” . The New York Times. Arhivirano iz originala 10. 12. 2008. g. Pristupljeno 17. 5. 2020. 
  15. ^ a b Newman, Meredith; Jagtiani, Sarika; Sharp, Andrew (26. 9. 2019). „Hunter Biden: Who is former Vice President Joe Biden's son mentioned in Ukraine-Trump call?”. USA Today. Arhivirano iz originala 5. 10. 2019. g. Pristupljeno 6. 10. 2019. 
  16. ^ Kessler, Glenn (15. 10. 2020). „Hunter Biden's alleged laptop: an explainer”. The Washington Post. Arhivirano iz originala 15. 10. 2020. g. Pristupljeno 15. 10. 2020. 
  17. ^ „Here's how The Post analyzed Hunter Biden's laptop”. Washington Post (na jeziku: engleski). 2022-03-30. Arhivirano iz originala 31. 3. 2022. g. Pristupljeno 2022-05-14. 
  18. ^ Yu, Sun; Williams, Aime; Olearchyk, Roman (9. 10. 2019). „Hunter Biden's web of interests”. Financial Times (na jeziku: engleski). Arhivirano iz originala 30. 10. 2020. g. Pristupljeno 29. 10. 2020. 
  19. ^ Benveniste, Alexis (18. 10. 2020). „The anatomy of the New York Post's dubious Hunter Biden story”. CNN. Arhivirano iz originala 19. 10. 2020. g. Pristupljeno 19. 10. 2020. 
  20. ^ Bertrand, Natasha (19. 10. 2020). „Hunter Biden story is Russian disinfo, dozens of former intel officials say”. Politico (na jeziku: engleski). Arhivirano iz originala 20. 10. 2020. g. Pristupljeno 20. 10. 2020. 
  21. ^ a b Prokop, Andrew (2022-03-25). „The return of Hunter Biden's laptop”. Vox (na jeziku: engleski). Arhivirano iz originala 27. 3. 2022. g. Pristupljeno 2022-03-28. „no evidence has emerged to back up suspicions from former intelligence officials, backed by Biden himself, that the laptop's leak was a Russian plot.” 
  22. ^ a b Timberg, Craig; Viser, Matt; Hamburger, Tom (2022-03-30). „Here's how The Post analyzed Hunter Biden's laptop”. The Washington Post (na jeziku: engleski). Arhivirano iz originala 31. 3. 2022. g. Pristupljeno 2022-03-31. 
  23. ^ Winter, Tom; Fitzpatrick, Sarah; Atkins, Chloe; Strickler, Laura (19. 5. 2022). „Analysis of Hunter Biden's hard drive shows he, his firm took in about $11 million from 2013 to 2018, spent it fast”. NBC News. Pristupljeno 19. 5. 2022. 
  24. ^ Tomlinson, Hugh (13. 1. 2022). „Hunter Biden's ex-wife details his 'devastating' affair with brother's widow in memoir”. The Times (na jeziku: engleski). ISSN 0140-0460. Arhivirano iz originala 14. 1. 2022. g. Pristupljeno 14. 1. 2022. 
  25. ^ Pearl, Diana (2. 3. 2017). „Hallie Biden's Father Says He Supports Her Relationship with Hunter Biden, Her Late Husband's Brother”. People. Arhivirano iz originala 3. 10. 2019. g. Pristupljeno 6. 10. 2019. 
  26. ^ Entous, Adam (1. 7. 2019). „Will Hunter Biden Jeopardize His Father's Campaign?”. The New Yorker. Arhivirano iz originala 10. 7. 2019. g. Pristupljeno 23. 11. 2019. 
  27. ^ Nguyen, Tina (1. 5. 2019). „Hunter Biden Has Reportedly Broken Up with His Late Brother's Wife”. Vanity Fair. Arhivirano iz originala 2. 5. 2019. g. Pristupljeno 6. 10. 2019. 
  28. ^ „Judge signs order declaring paternity in Hunter Biden case”. Texarkana Gazette. 7. 1. 2020. Arhivirano iz originala 29. 4. 2020. g. Pristupljeno 17. 5. 2020. 
  29. ^ Breuninger, Kevin; Mangan, Dan (27. 1. 2020). „Hunter Biden agrees to pay child support to Arkansas woman, avoids contempt hearing” (na jeziku: engleski). CNBC. Arhivirano iz originala 12. 10. 2020. g. Pristupljeno 16. 10. 2020. 
  30. ^ Morphet, Jack; Golding, Bruce (30. 3. 2022). „'Solely focused on our child': Lunden Roberts finally breaks silence on Hunter Biden”. nypost.com. New York Post. Arhivirano iz originala 3. 6. 2022. g. Pristupljeno 3. 6. 2022. 
  31. ^ De La Garza, Erik (12. 3. 2020). „Hunter Biden Paternity Case Ends in Settlement With Arkansas Woman”. Courthouse News Service. Arhivirano iz originala 30. 1. 2021. g. Pristupljeno 3. 4. 2021. 
  32. ^ Newman, Meredith (1. 7. 2019). „Hunter Biden talks about his addiction, 'I was in that darkness'”. The News-Journal. Wilmington, Delaware. Arhivirano iz originala 3. 7. 2019. g. Pristupljeno 6. 10. 2019. 
  33. ^ Heil, Emily (12. 6. 2019). „Hunter Biden's messy personal life is back in the news. Will it cause political headaches for his dad?”. The Washington Post. Arhivirano iz originala 13. 6. 2019. g. Pristupljeno 13. 6. 2019. 
  34. ^ Carlson, Adam (1. 4. 2020). „Joe Biden's Son Hunter & His Wife Welcome a Son Less Than a Year After Whirlwind Wedding: Report”. People. Arhivirano iz originala 11. 4. 2020. g. Pristupljeno 30. 4. 2020. 
  35. ^ Stump, Scott (21. 1. 2021). „Joe Biden and baby grandson share precious moment at inauguration — and his name is Beau”. Today. Arhivirano iz originala 21. 1. 2021. g. Pristupljeno 21. 1. 2021. 
  36. ^ „Hunter Biden details lifelong addiction struggle in memoir”. AP NEWS (na jeziku: engleski). 20. 4. 2021. Arhivirano iz originala 6. 10. 2021. g. Pristupljeno 6. 10. 2021. 
  37. ^ Biden, Hunter (4. 4. 2021). „Hunter Biden on family tragedies and the drug addiction that nearly destroyed him”. The Sunday Times (na jeziku: engleski). ISSN 0140-0460. Arhivirano iz originala 14. 1. 2022. g. Pristupljeno 14. 1. 2022. 
  38. ^ „Hunter Biden on addiction: My life is not a tabloid”. BBC News. 6. 4. 2021. Arhivirano iz originala 6. 10. 2021. g. Pristupljeno 6. 10. 2021. 
  39. ^ Oliver, David. „Hunter Biden says he was 'smoking crack every 15 minutes', more jaw-dropping moments from memoir 'Beautiful Things'”. USA TODAY. Arhivirano iz originala 6. 10. 2021. g. Pristupljeno 6. 10. 2021. 
  40. ^ Winter, Tom; Fitzpatrick, Sarah; Atkins, Chloe; Strickler, Laura (19. 5. 2022). „Analysis of Hunter Biden's hard drive shows he, his firm took in about $11 million from 2013 to 2018, spent it fast”. NBC News. Arhivirano iz originala 19. 5. 2022. g. Pristupljeno 19. 5. 2022. 
  41. ^ „Through Decades Of Addiction, Hunter Biden Says His Family Never Gave Up On Him”. NPR.org (na jeziku: engleski). Arhivirano iz originala 6. 10. 2021. g. Pristupljeno 6. 10. 2021. 

Spoljašnje veze

uredi
Preuzeto iz „https://sr.wikipedia.org/w/index.php?title=Хантер_Бајден&oldid=27886751”