Huso Merdžić
Huso Merdžić (Tuzla, 1906 — Majevica , april 1944), učesnik Narodnooslobodilačke borbe i narodni heroj Jugoslavije.
huso merdžić | |
---|---|
Lični podaci | |
Datum rođenja | 1906. |
Mesto rođenja | Tuzla, Austrougarska |
Datum smrti | april 1944. |
Mesto smrti | Majevica, Nezavisna Država Hrvatska |
Profesija | zidarski radnik |
Delovanje | |
Član KPJ od | 1939. |
Učešće u ratovima | Narodnooslobodilačka borba |
Heroj | |
Narodni heroj od | 20. decembra 1951. |
Biografija
urediRođen je 1906. godine u Tuzli. Potiče iz radničke porodice. Posle završene osnovne škole, zbog nedosatka sredstava, nije nastavio školovanje već je izučio zidarski zanat.
Svojom aktivnošću u sindikalnom pokretu postao je poznat radnicima tuzlanskog bazena. Član Komunističke partije Jugoslavije postao je 1939. godine.
Posle okupacije Kraljevine Jugoslavije, učestvovao je u mobilizaciji ljudi za oružanu borbu. Radio je pod rukovodstvom Oblasnog štaba za tuzlansku oblast. Krajem jula 1941. godine, sa štabom i grupom partijskih radnika došao je na Birač, gde učestvovao u formiranju partizanskih grupa i njihovoj pripremi za oružani ustanak. Istakao se u prvim ustaničkim borbama u vlaseničkom srezu.
Formiranjem prvih ustaničkih odreda, postavljen je za političkog komesara Šekovićkog bataljona u Birčanskom partizanskom odredu. Formiranjem Šeste istočno-bosanske proleterske udarne brigade, avgusta 1942. godine, postavljen je za političkog komesara u jednoj četi. Učestvovao je u mnogim teškim borbama protiv Nemaca, četnika i ustaša. Naročito se istakao u borbama za oslobođenje Tuzle, septembra 1943. godine, kada je bio teško ranjen prilikom juriša.
Posle ozdravljenja, Huso je postavljen za političkog komesara Majevičkog partizanskog odreda. Kao rukovodilac, pokazao je izvanrednu sposobnost. Aprila 1944. godine, njegov Odred je dočekao nemačku 13. SS diviziju na Mamutovim Vodama, na Majevici. U teškoj borbi, Odred je uspeo da odbije Nemce i da im nanese gubitke. U momentu pozivanja boraca na juriš, bio je ranjen neprijateljskim rafalom. Posle osam dana, podlegao je teškim ranama, u partizanskoj bolnici.
Ukazom Prezidijuma Narodne skupštine Federativne Narodne Republike Jugoslavije, 20. decembra 1951. godine, proglašen je za narodnog heroja.
Literatura
uredi- Narodni heroji Jugoslavije. Beograd: Mladost. 1975.