Jovan Gec
Jovan Gec (Pirot, 22. juli 1893.[1] ili 3. januar 1894 — Beograd, 9. januar 1962) bio je srpski glumac, režiser i dramski pisac.[1] Bio je oženjen glumicom Milom Gec.[2]
| Jovan Gec | |
|---|---|
| Lični podaci | |
| Datum rođenja | 22. jul 1894. |
| Mesto rođenja | Pirot, Kraljevina Srbija |
| Datum smrti | 9. januar 1962. (67/68 god.) |
| Mesto smrti | Beograd, FNR Jugoslavija |
| Zanimanje | Filmski glumac |
| Veza do IMDb-a | |
Biografija uredi
Jovan Gec je rođen u Pirotu, gde je završio osnovnu školu. Šest razreda gimnazije završio je u nekoliko mesta u Srbiji gde mu je otac Franja, koji bio je veterinar, službovao. Kratko je radio u apoteci da bi izučio za apotekarskog pomoćnika. Glumačku karijeru počeo je u Skoplju 9. decembra 1909. godine s putujućom pozorišnom družinom Ljubomira Rajičića Čvrge. Za kratko vreme, promenio je nekoliko putujućih pozorišta, da bi 1912/13. bio član pozorišne družine Toša Jovanović.[3]
Učestvovao je u Prvom svetskom ratu, bio dvaput ranjen, pa zarobljen i odveden u Ašah u zarobljenički logor, gde je nastupao u logorskom pozorištu. Pobegavši iz logora, izvesno vreme živeo je u Beču. Posle Prvog svetskog rata bio je glumac u raznim pozorištima: Srpsko narodno pozorište u Novom Sadu, pozorište u Sarajevu, pozorište u Splitu, pozorište u Zagrebu, pozorište na Cetinju, pozorište u Skoplju, Narodno pozorište u Beogradu. Povremeno se bavio i režijom. Tokom rata je učestvovao u „Centrali za humor”.[4] Penzionisan je 31. decembra 1950. godine.[3]
U Prvom svetskom ratu i između dva rata odlikovan je Zlatnom medaljom Miloša Obilića za hrabrost, Ordenom Jugoslovenske krune IV reda i Ordenom Svetog Save IV reda, a posle Drugog svetskog rata Ordenom rada II reda.[3]
Pisao je i dramske tekstove. Prvu dramu Staza napisao je 1923. godine. Sa Vladom Mijuškovićem napisao je komediju Moji đetići, koja je izvođena 1939. godine. Na sceni su mu izvođeni još i Crni i beli Cigani, Deda na prodaju, Besni Teofilo, Kazanova, Na silu ćerka, Maskota, Čukur-česma i drugi komadi.[3]
Filmografija uredi
| 1940 ▼ | 1950 ▼ | 1960 ▼ | Ukupno | |
|---|---|---|---|---|
| Dugometražni film | 1 | 10 | 5 | 16 |
| TV film | 0 | 1 | 1 | 2 |
| TV serija | 0 | 0 | 1 | 1 |
| Ukupno | 1 | 11 | 7 | 19 |
| God. | Naziv | Uloga | |
|---|---|---|---|
| 1940-e ▲ | |||
| 1948. | Besmrtna mladost | Verin otac | |
| 1950-e ▲ | |||
| 1954. | Stojan Mutikaša | Stojan Mutikaša | |
| 1955. | Jubilej gospodina Ikla | prosjak | |
| 1955. | Šolaja | trgovac | |
| 1955. | Hanka | prodavac nakita na Bazaru | |
| 1956. | Zle pare | kapetan Mitar | |
| 1957. | Pop Ćira i pop Spira | pop Spira | |
| 1958. | Četiri kilometra na sat | šef policije | |
| 1958. | Gospođa ministarka | ujka Vasa | |
| 1958. | La tempesta | Kapitano Dimitri | |
| 1959. | Laža i Paralaža | ||
| 1959. | Beli đavo | Ibram Bej | |
| 1960-e ▲ | |||
| 1960. | Veliki poduhvat | ||
| 1960. | Bolje je umeti | Sjor Duje | |
| 1959-1960. | Servisna stanica | čika Avram | |
| 1961. | Nema malih bogova | Avram | |
| 1961. | Dan četrnaesti | recepcioner | |
| 1961. | Ne ubij | general u zatvoru | |
| 1961. | Sreća u torbi | Avram | |
Izvori uredi
- ^ a b Srpski biografski rečnik II tom, V ‐ G, Matica srpska, Novi Sad (2004) (jezik: srpski)
- ^ „GEC Mila rođ. Grujić”. snp.org.rs. Pristupljeno 16. 4. 2020.
- ^ a b v g „Enciklopedija Srpskog narodnog pozorišta”. snp.org.rs. Pristupljeno 16. 4. 2020.
- ^ "Kolo", 12. dec. 1942, str. 12
