Jovan Zivlak
Jovan Zivlak (Nakovo, 9. oktobar 1947) srpski je pesnik, kritičar i esejist.[1]
| Jovan Zivlak | |
|---|---|
 Fotografija Igora Živkića, 2015. | |
| Lični podaci | |
| Datum rođenja | 9. oktobar 1947. |
| Mesto rođenja | Nakovo, FNRJ |
| Obrazovanje | Univerzitet u Novom Sadu |
| Porodica | |
| Supružnik | Jovanka Nikolić, pisac |
| Književni rad | |
| Period | Savremena književnost |
| Najvažnija dela | Zimski izveštaj (1989) Ostrvo (2001) Pod oblacima (2015) |
| Nagrade | Stanislav Vinaver (1995) Oktobarska nagrada Novog Sada (2001) Nagrada Vasko Popa (2015) |
Biografija uredi
Diplomirao je na katedri za srpsku književnost na Filozofskom fakultetu u Novom Sadu. Bio je glavni i odgovorni urednik časopisa Polja (1976 — 1983)[1]. Od 1986. vodi izdavačku kuću Svetovi. Krajem 2006, osnovao je izdavačku kuću Adresa.[1] Bio je predsednik Društva književnika Vojvodine do 2011. godine. Kao izdavač, Zivlak zastupa modernu i postmodernu književnost, književnu teoriju, filozofiju i mišljenje.
Osnivač je časopisa Zlatna greda (2001), koji izdaje Društvo književnika Vojvodine, kao i osnivač Međunarodnog novosadskog književnog festivala (2006). Za knjigu Pod oblacima dobio je najuglednije pesničko priznanje u zemlji, nagradu Vasko Popa (2015)[2]
Zastupljen je u mnogim antologijama srpske i svetske poezije u zemlji i inostranstvu.[1] Zivlak je trenutno najprevođeniji srpski živi pesnik.[3]
Pesničke knjige u prevodu: Trepied (francuski, 1981), Penge (mađarski, 1984), Trinožnik (makedonski, 1985), Zol gostin (makedonski, 1991), Il cuore del mascalazone (italijanski, 1994), Zly host (slovački, 1997), Penitenta (rumunski, 1998), Poemes choisis (francuski, 1999), Zol gostin i drugi pesni (makedonski), 2007, Zъl gost i drugi stihove (bugarski, 2008), Gedichte, Mitlesbuch 79 (nemački, 2009), Despre gaide (rumunski, 2009), Szczeliny czasu (poljski, 2011), Slizane (bugarski, 2012), Zimski izveštaj (makedonski), 2014, Winterbericht (nemački), 2013), Le roi des oies (francuski, 2014), Informe invernal (španski, Meksiko,2014).[1]
Priredio knjige: Jovan Dučić[1]: Pesme, 1996; Danilo Kiš[1]: Autopoetike, eseji, 1999; Dušan Vasiljev[1]: Pesme, 2000; Milorad Pavić[1]: Panonske legende, priče, 2000; Laza Kostić: Među javom i med snom, pesme, 2001; Najlepše pesme Dragana Jovanovića Danilova, 2002; Laza Kostić[1], Pesme, 2009. godine; Antologija Brankove nagrade (1954–2010), 2010, Poezija i estetika Laze Kostića (zbornik), 2010, Đura Jakšić (zbornik), 2012, Branko Radičević (zbornik), 2012: Gde su vrata ( antologija poezije Međunarodnog novosadskog književnog festivala – 10 godina, 2015.
Jovan Zivlak živi i radi u Novom Sadu.[4]
Dela uredi
Jovan Zivlak je objavio knjige pesama:
- „Brodar“ (1969)
- „Večernja škola“ (1974)
- „Čestar“ (1977)
- „Tronožac“(1979)
- „Čekrk“ (1983)
- „Napev“(1989)
- „Zimski izveštaj”(1989)
- „Čegrtuša“ (1991)
- „Ostrvo“ (2001)
- „Pesme“ 1979-2005 (2006)
- „Obretenje“ (izbor iz poezije 1993,1994,1995,1996)
- „O gajdama“ (2010)
- „Oni su ušli u naš dom“ (2012)
- „Pod oblacima“ (2014)
Nagrade uredi
Dobitnik je sledećih priznanja i nagrada:[1]
- Nagrada „Mlada Struga” (1974)
- Nagrada „Pavle Marković Adamov”, za pesnički opus, 1992.
- Nagrada „Kruna despota Stefana Lazarevića” (1993)
- Nagrada „Stanislav Vinaver” (1995)
- Nagrada „Dušan Vasiljev” (1997)
- Zlatna značka KPZ Srbije (1998)
- Nagrada Društva književnika Vojvodine za knjigu godine, za knjigu Aurina senka, 2000.
- Nagrada „Stevan Pešić” (2001)
- Oktobarska nagrada grada Novog Sada (2001)
- Nagrada „Milica Stojadinović Srpkinja”, 2003.
- Velika bazjaška povelja (2006)
- Nagrada „Dimitrije Mitrinović” (2010)
- Nagrada „Arka” (2014)
- Nagrada „Kočićevo pero” (2014)
- Nagrada „Vasko Popa” (2015)
- Nagrada „Književno žezlo”, Skoplje (2016)
- Nagrada „Venac Laze Kostića” (Sombor, 2017)
